Нормално дека со текот на времето, некои работи сфаќаш дека не си ги направил можеби најдобро и најпаметно...
Не се каам, од причина што тогаш кога се донесени тие одлуки сум мислела дека е така најисправно, и да се вратам назад, најверојатно би го повторила истото.
Зашто викаат...еее да ми е овој памет.
Мене па смешно ми е тоа, да ти е тој памет никогаш нема да дојдеш до дереџе да учиш нешто ново, да правиш компарации, да согледуваш што е добро, што не... а тоа би било ужасно монотоно, не?