Некои луѓе се толку чудни, не можам да опишам.
Ни доаѓа вчера на гости една куќна пријателка. Си седат со мајка ми, си пијаат кафе... Кога пред одење женава почнува да влегува во секоја наша соба, демек да видела како ни била уредена куќата. Јао, мајка ми онолку да зоврие ретко се случува. Па и вика ви доаѓам ли јас дома да ви шетам по соби? Што ако ќерка ми си сменуваше алишта, треба ли да те учам дека пред да влезеш негде треба да тропнеш?
И оваа вика, ау, ама куќава ви е како на Онур и ШеКерезад, на времето што ја имаа.
Кој црни Онур, која црна Шехерезад... И мајка ми и вика добро е што не ти турив една жолта ракија, може тогаш на вселенски брод ќе ти заличеше.
Не дека имав сомнежи, ама сега е 100% сигурно... Не сум посвоена
Ни доаѓа вчера на гости една куќна пријателка. Си седат со мајка ми, си пијаат кафе... Кога пред одење женава почнува да влегува во секоја наша соба, демек да видела како ни била уредена куќата. Јао, мајка ми онолку да зоврие ретко се случува. Па и вика ви доаѓам ли јас дома да ви шетам по соби? Што ако ќерка ми си сменуваше алишта, треба ли да те учам дека пред да влезеш негде треба да тропнеш?
И оваа вика, ау, ама куќава ви е како на Онур и ШеКерезад, на времето што ја имаа.
Кој црни Онур, која црна Шехерезад... И мајка ми и вика добро е што не ти турив една жолта ракија, може тогаш на вселенски брод ќе ти заличеше.
Не дека имав сомнежи, ама сега е 100% сигурно... Не сум посвоена