Ко ќе најдиш жена,
која ќе те гледат ко жеден капка вода во пустина,
која ќе те слушат и кога усните неми ќе ти се,
која твојата нежност ќе знајт да ја видит,
а од зборот твој душата ќе и се топит,
ко ќе најдиш жена,
која ќе се будит пред тебе за изгрејсонце да ти бидит
и денот насмеан да го почниш,
која ќе заспиват по тебе за сонот да ти го донесит,
која не ќе се плашит шо си поинаков,
туку баш зато ќе те сакат,
жена шо ќе ти ја љубит сенката,
и со својата ќе те покриват ко ќе ти студит од болка,
ко ќе најдиш жена
која после водење љубов со деној на себе ќе те чуват,
и здивот твој ќе го дишит зошто живот ќе и дават,
која ќе е покорна само тогаш кога телата како бршлен заплетени ќе ви се,
зошто така милува,
а инаку секогаш бунтовна, зошто знае што сака,
жена што ќе те почитува
и тогаш кога од бесот што си го предизвикал очите ќе и искрат,
ко ќе најдиш жена
која во главата градина ќе ти напрајт,
и тогаш кога во нејзината е сѐ сиво,
и која градите ќе ти ги распејт
и тогаш кога во нејзините опело ќе се изведуват,
која ќе ти ги сакат демоните, од кои и сам се плашиш,
и ќе знајт кога да ги кротит, а кога да ги пуштит да се истрошат,
ко ќе најдиш жена
која со зборој ко со камшици ќе ја шибаш,
и пак ќе продолжит да дишит за тебе,
зошто ќе знајт дека не е од тебе и не е за неа,
и кога раните ќе и ги росиш со солта од срцето шо ти капит,
немат да заминит, зошто од кожата не се бегат,
а по нејзината сиот Ти.
Ко ќе ме најдиш...
Е тогаш Сонце ако уште сум жива,
ако во тага не сум се удавила,
тогаш ќе можам да продолжам понатаму,
Среќна што среќата си ја нашол.
А до тогаш...
Како ми ти милува срцето...
Како ми ти носи душата...
која ќе те гледат ко жеден капка вода во пустина,
која ќе те слушат и кога усните неми ќе ти се,
која твојата нежност ќе знајт да ја видит,
а од зборот твој душата ќе и се топит,
ко ќе најдиш жена,
која ќе се будит пред тебе за изгрејсонце да ти бидит
и денот насмеан да го почниш,
која ќе заспиват по тебе за сонот да ти го донесит,
која не ќе се плашит шо си поинаков,
туку баш зато ќе те сакат,
жена шо ќе ти ја љубит сенката,
и со својата ќе те покриват ко ќе ти студит од болка,
ко ќе најдиш жена
која после водење љубов со деној на себе ќе те чуват,
и здивот твој ќе го дишит зошто живот ќе и дават,
која ќе е покорна само тогаш кога телата како бршлен заплетени ќе ви се,
зошто така милува,
а инаку секогаш бунтовна, зошто знае што сака,
жена што ќе те почитува
и тогаш кога од бесот што си го предизвикал очите ќе и искрат,
ко ќе најдиш жена
која во главата градина ќе ти напрајт,
и тогаш кога во нејзината е сѐ сиво,
и која градите ќе ти ги распејт
и тогаш кога во нејзините опело ќе се изведуват,
која ќе ти ги сакат демоните, од кои и сам се плашиш,
и ќе знајт кога да ги кротит, а кога да ги пуштит да се истрошат,
ко ќе најдиш жена
која со зборој ко со камшици ќе ја шибаш,
и пак ќе продолжит да дишит за тебе,
зошто ќе знајт дека не е од тебе и не е за неа,
и кога раните ќе и ги росиш со солта од срцето шо ти капит,
немат да заминит, зошто од кожата не се бегат,
а по нејзината сиот Ти.
Ко ќе ме најдиш...
Е тогаш Сонце ако уште сум жива,
ако во тага не сум се удавила,
тогаш ќе можам да продолжам понатаму,
Среќна што среќата си ја нашол.
А до тогаш...
Како ми ти милува срцето...
Како ми ти носи душата...
