Верски календар

[Hip.Hop_MKD]

ОД КАЛЕНДАРОТ НА МПЦ
Според календарот на МПЦ (Јулијанскиот календар) денеска е 25 февруари.
Денеска е Св. Тарасиј Цариградски.
Свети Тарасиј беше ракоположен за цариградски патријарх во 783 година. Тоа е време кога беснееше иконоборечката ерес. Пред тоа Тарасиј беше сенатор и царски советник, а беше избран за патријарх по советот на неговиот претходник, патрија¬рхот Павле, кој тајно се повлече од катедрата во еден мана¬стир. Свети Тарасиј беше претседател на Седмиот вселенски со¬бор во 787 година, на кој му беше зададен решавачкиот удар на иконоборството. Ова големо светило на православната црква се упокои во 806 година.
ОД КАТОЛИЧКИОТ КАЛЕНДАР
Денеска е Св. Франциска Римска.
Била родена во 1384 година во Рим. По барање на нејзиниот татко, таа се омажила за Лоренцо Позианиј. Родила шест деца. По смртта на нејзиниот маж и децата основала заедница која се грижела за сиромашните и болните. Го чувствувала присуството и заштитата на својот ангел - чувар. Живеела покорен живот, се молела за грешниците. Умрела во 1444 година. Луѓето од градот Рим ја почитуваат како своја заштитничка.

 

[Hip.Hop_MKD]

ОД КАЛЕНДАРОТ НА МПЦ
Според календарот на МПЦ (Јулијанскиот календар) денеска е 26 февруари.
Денеска е Св. Порфириј епископ на Газа.
Порфириј се родил во Солун. Живеел во четвртиот век. Откако го засакал подвижничкиот живот, на 20-годишна возраст отишол во Египет и се замонашил. Подоцна подвигот го продол¬жил во Палестина. На чудесен начин бил избран за епископ на Газа, во време додека се наоѓал на служба како свештеник во црквата на гробот Господов. Во Газа управувал со Црквата 25 години во многу тешки услови. Се упокоил во 401 година.
ОД КАТОЛИЧКИОТ КАЛЕНДАР
Денеска е Четириесет маченици.
За време на прогонствата на царот Луциниј овие луѓе не сакале да се откажат од верата и умреле во вода која се замрзнувала. Мачеништвото се случило во 320 година, во Себасти во Мала Ерменија. До замрзнатиот базен бил подготвен и базен со топла вода за да ги намами оние кои не можеле да ги издржат маките. Еден човек преминал во топлата вода, но поради наглите промени веднаш умрел. На неговото место меѓу мачениците се нашол чуварот претставувајќи се како христијанин. Фактот дека за ова мачеништво пишувале свети Базилиј и свети Гргур Назијански, покажува оти тоа мачеништво воодушевило многу луѓе.

 

[melpomena]

12.04.2012
Велики Четврток

 

[melpomena]

14 01 2012 Сабота

Велика Сабота

 

[melpomena]

16.04 2012 Понеделник
Воскресение Христово

 

[melpomena]

св. великомаченик Георгиј

 

[parvati]

e Ѓурѓевдан е : P прашај ги битлси, или бело дугме хх

 

[The_melnicanecot]

Недела 13.05.2012​

Св. ап. Јаков Заведеев; св. Игнатиј Брјанчанинов​

Извор: http://bigorski.org.mk/index.php?content_type=kalendar&record_id=665​

 

[The_melnicanecot]

† Св. пророк Еремиј; преп. Акакиј Серски
1. Св. Прoрoк Eрeмија. Рoдeн e 600 гoдини прeд Христа вo сeлoтo Анатoта, нeдалeку oд
Eрусалим. Пoчнал да прoрoкува вo свoјата 15. гoдина, вo врeмeтo на царoт Јoсија. Му
прoрoкувал пoкајаниe на царoт, на гoлeмцитe, на лажнитe прoрoци и на свeштeници; и вo
врeмeтo на тoј цар, Јoсија, oдвај гo спасил свoјoт живoт oд убиствeната рака на oгoрчeнитe
гoлeмци. На царoт Јoаким му прoрeкoл дeка нeгoвиoт пoгрeб ќe бидe какo пoгрeб на магарe,
т.e. ќe бидe исфрлeн мртoв надвoр oд Eрусалим, и тeлoтo дoлгo ќe му сe влeчe пo зeмјата бeз
пoгрeб. Пoради тoа Eрeмија бил фрлeн вo самица. Нe мoжeјќи да пишува вo самицата,
Eрeмија гo пoвикал Варуха, кoј застанал крај прoзoрчeтo oд самицата, а тoј му диктирал. Кoга
на царoт му билo прoчитанo oва прoрoштвo, гнeвниoт цар ја дoфатил хартијата и ја фрлил вo
oган...
Извор: http://bigorski.org.mk/index.php?content_type=kalendar&record_id=666

 

[The_melnicanecot]

За постот
Светата причест
За исповедта За духовниот отец

Св. Василиј Велики
Православен календар за овој месец.

Светите маченици Еспер, Зоја, Киријак и Теодул
Во времето на царот Адријан (117 г. – 138 г.) незнабожецот Катал ги купи како робови овој Еспер, жена му Зоја и нивните синови Киријак и Теодул. Бидејќи беа убедени христијани, никако не сакаа да вкусат од идолските жртви, а она што им се даваше од нив за да го јадат им го фрлаа на кучињата, додека самите гладуваа и трпеа. Кога дозна за ова Катал се разгневи и почна тешко да ги измачува овие свои робови. Најнапред ги мачеше децата, но децата останаа непоколебливи во верата, па дури и бараа од мачителот потешки маки. Најпосле сите четворица ги фрли во огнена печка, во која вознесоа благодарствена молитва и Му го предадоа духот на Господ. Нивните тела останаа цели и неподгорени од огнот.
Свети Атанасиј Велики, архиепископ Александриски
На денешен ден се празнува преносот на неговите мошти и чудата произлезени од нив. А животот и подвигот на овој светител се опишани под 18 јануари: Роден во Александрија 296 година. Од детството наклонет кон духовниот призив. Беше ѓакон кај архиепископот Александар и го придружуваше својот архиепископ на Првиот Вселенски Собор во Никеја. На овој Собор многу се прослави со неговата ученост, благочестие и ревност за Православието. Многу придонесе за побивањето на Ариевата ерес и за утврдувањето на Православието. Го напиша Симболот на Верата кој на Соборот беше усвоен. По смртта на Александар, Св. Атанасиј беше избран за архиепископ Александриски. Во архиепископскиот чин остана над четириесет години, иако не беше цело време на архиепископскиот престол. Речиси сиот живот беше гонет од еретиците. Од царевите најмногу го гонеа: Констанциј, Јулијан и Валент; од епископите Евсевиј Никомидиски со уште мнозина други; а од еретиците Ариј и неговите следбеници. Беше принуден да се крие од гонителите дури и во бунар, во гроб, по приватни куќи, по пустини. На двапати бегаше во Рим. Дури пред смртта едно време проживеа мирно како добар пастир сред своето стадо, коешто вистински го љубеше. Мал е бројот на светителите што се толку клеветени и толку злосторнички гонети како Св. Атанасиј. Но неговата голема душа најпосле излезе победоносна од сета таа долготрајна и страшна борба. За совет, утеха и морална потпора често одеше кај Свети Антониј, кого го почитуваше како свој духовен отец. Човекот којшто ја формулираше најголемата вистина мораше и да пострада за таа вистина, додека Господ не го упокои во Своето Царство овој Свој верен раб, во 373 година.
Светите маченици Борис и Глеб
Синови на великиот кнез Владимир, којшто го покрсти рускиот народ. До Крштението Владимир имаше многу жени и деца од нив. Борис и Глеб беа браќа од една мајка. Пред смртта Владимир им ја раздели државата на сите свои синови. Но најстариот син, Свјатополк, кнез Киевски, посака да ги земе и деловите што им припаднаа на Борис и Глеб. Затоа испрати луѓе, па на едно место го уби Борис, а на друго Глеб. Овие давјца браќа беа необично побожни и во сѐ богоугодни и ја сретнаа смртта со молитва и со срце воздигнато кон Бога. Нивните тела останаа нетлени и благоухани и беа погребани во Вишгород, каде што до денес од нив исходи благодатна сила, исцелителна за маките и болестите кај луѓето.