Не е за плачење ни за смеење,тоа е мое мислење,не те убедувам,несакам моето мислење да го наметнувам на некого
Што подразбирате под Господ?
- Автор на темата Мирче_мкД
- Време на започнување
Ако некој верува дека сме од мајмуни нека верува,ако некој верува дека сме од Господ нека верува,без наметнувања мислења ве молам
@Pica pica Знаев дека некаде во темава имам напишано што е за мене Бог, божествено, религиозно чувство, во неговата основа. Еве, ќе се самоцитирам 
Ако добро се исчита секоја религиозна книга, и ако се сфати метафората или алегоријата, како сакаш наречи го, ќе се дојде до заклучок дека, наречен тој Јехова, Исус, Мухамед... е само љубов, сеопшта и сеприсутна љубов: кон животот, кон моралот, кон семејството, кон општеството, а ваквата сеопшта љубов имплицира заштита... чувство дека си заштитен.
И ако се сфати дека денес(и во минатото) името на Бог се користи за отворање на најголемите фронтови... тогаш „Бог е мртов“, за мене би значело дека е умрена таа сеопшта љубов...
Не зборувам јас за „креаторот на сите креации“, „прататкото на сите прататковци“, апсолутно јасно е дека таквата претстава е само „бајка“ за лесноумие. Со првите неколку часови по географија во основно сфаќаш дека не можело да се случи со: И би ден, и би ноќ, од проста причина што постои гравитација, ротација и остало. Затоа нагласив дека „на поинаков начин ја гледам религијата“.
@Ѕид на плачот - Во суштина се водам според она што го чувствувам, а ако до сега не ми ја сфати иронијата во постовите што ги напишав погоре, џабе ќе се објаснуваме.
Е, бидејќи сум бил скржав со зборови пред неколку години, сега ќе ти се дообјаснам:
Ако добро се исчита секоја религиозна книга, и ако се сфати метафората или алегоријата, како сакаш наречи го, ќе се дојде до заклучок дека, наречен тој Јехова, Исус, Мухамед... е само љубов, сеопшта и сеприсутна љубов: кон животот, кон моралот, кон семејството, кон општеството, а ваквата сеопшта љубов имплицира заштита... чувство дека си заштитен.
И ако се сфати дека денес(и во минатото) името на Бог се користи за отворање на најголемите фронтови... тогаш „Бог е мртов“, за мене би значело дека е умрена таа сеопшта љубов...
Не зборувам јас за „креаторот на сите креации“, „прататкото на сите прататковци“, апсолутно јасно е дека таквата претстава е само „бајка“ за лесноумие. Со првите неколку часови по географија во основно сфаќаш дека не можело да се случи со: И би ден, и би ноќ, од проста причина што постои гравитација, ротација и остало. Затоа нагласив дека „на поинаков начин ја гледам религијата“.
@Ѕид на плачот - Во суштина се водам според она што го чувствувам, а ако до сега не ми ја сфати иронијата во постовите што ги напишав погоре, џабе ќе се објаснуваме.
За мене Бог е човек,многу го почитувам,го сакам,ги почитувам неговите заповести не кради,не лажи итн,секогаш кога одам во цкрва се молам на нашиот Бог
Многу добро напишано, на исти поглед кон религијата сме.@Pica pica Знаев дека некаде во темава имам напишано што е за мене Бог, божествено, религиозно чувство, во неговата основа. Еве, ќе се самоцитирам
Е, бидејќи сум бил скржав со зборови пред неколку години, сега ќе ти се дообјаснам:
Ако добро се исчита секоја религиозна книга, и ако се сфати метафората или алегоријата, како сакаш наречи го, ќе се дојде до заклучок дека, наречен тој Јехова, Исус, Мухамед... е само љубов, сеопшта и сеприсутна љубов: кон животот, кон моралот, кон семејството, кон општеството, а ваквата сеопшта љубов имплицира заштита... чувство дека си заштитен.
И ако се сфати дека денес(и во минатото) името на Бог се користи за отворање на најголемите фронтови... тогаш „Бог е мртов“, за мене би значело дека е умрена таа сеопшта љубов...
Не зборувам јас за „креаторот на сите креации“, „прататкото на сите прататковци“, апсолутно јасно е дека таквата претстава е само „бајка“ за лесноумие. Со првите неколку часови по географија во основно сфаќаш дека не можело да се случи со: И би ден, и би ноќ, од проста причина што постои гравитација, ротација и остало. Затоа нагласив дека „на поинаков начин ја гледам религијата“.
@Ѕид на плачот - Во суштина се водам според она што го чувствувам, а ако до сега не ми ја сфати иронијата во постовите што ги напишав погоре, џабе ќе се објаснуваме.
ОК, Ти ја разбирам поентата,но сето тоа имплицира и малку поинакво сваќање.@Pica pica Знаев дека некаде во темава имам напишано што е за мене Бог, божествено, религиозно чувство, во неговата основа. Еве, ќе се самоцитирам
Е, бидејќи сум бил скржав со зборови пред неколку години, сега ќе ти се дообјаснам:
Ако добро се исчита секоја религиозна книга, и ако се сфати метафората или алегоријата, како сакаш наречи го, ќе се дојде до заклучок дека, наречен тој Јехова, Исус, Мухамед... е само љубов, сеопшта и сеприсутна љубов: кон животот, кон моралот, кон семејството, кон општеството, а ваквата сеопшта љубов имплицира заштита... чувство дека си заштитен.
И ако се сфати дека денес(и во минатото) името на Бог се користи за отворање на најголемите фронтови... тогаш „Бог е мртов“, за мене би значело дека е умрена таа сеопшта љубов...
Не зборувам јас за „креаторот на сите креации“, „прататкото на сите прататковци“, апсолутно јасно е дека таквата претстава е само „бајка“ за лесноумие. Со првите неколку часови по географија во основно сфаќаш дека не можело да се случи со: И би ден, и би ноќ, од проста причина што постои гравитација, ротација и остало. Затоа нагласив дека „на поинаков начин ја гледам религијата“.
Во обид да објасни некаков Бог, човек го искажува своето внатрешно разбирање потикнато од чуствата, карактерот и доживувањата, па за тој макрокосмос всушност кажува за својот микрокосмос. Или кажано, застанува пред огледало и се опишува себеси, па дали богот бил жив или мртов, дали бил љубов или гнев, дали е миротворец или војсководец, искажува психолошка состојба за својата душа.
Поимот за љубов не е ист што и емоцијата според која луѓето дефинираат љубов.
Сепак ,ти благодарам за одговорот, беше великодушно од твоја страна што ни го кажа заклучок за Бог искажан преку религиозните книги гледан преку розеви наочари.