Слиκа за спомен - неκогаш и сега

[Saladin]

Ето мене фотограф ми има зборувано дека тој не може да поднесе кога некој прави триста фотки за една тема и после одбира најдобра. Неговиот концепт е убаво поставување на опремата и чекање моментум Од прва, или го бива или не го бива и толку, завршува со приказната.

Делумно го разбирам јас што му е поентата. Се труди да напраи што подобра фотографија со помалку „отпадок“. Секако со тек на време кога учиш, се трудиш да имаш помалку што помалку промашени фотки. Но дигиталната ера го направила човекот да „подлажнува“ со тоа што ќе може да “троши многу повеќе материјал“ за да дознае повеќе. Оној кој ги прави константно почетните грешки и ради нив “троши“ повеќе трзаи на чкрапалото, никогаш и нема да биде спремен да научи и ќе биде квази стручњак во ова поле. Од друга страна оној кој пробува да го извади максимумот од својата моментална опрема со учење на секоја можна опција што му ја нуди, а сепак тоа го чини и повеќе кликање на чкрапалото, лесно ќе успее да се адаптира во секоја ситуација на фотографирање или по англиски термин ќе биде „ренесансен“ фотограф.
Секој треба да се испроба во одредени полиња во фотографијата но треба да застане онаму кај што најмногу му лежи окото. Многу ретки се оние кои имаат дарба за повеќе концепти во фотографијата.

 

[●Untouchable°]

Не сум од типκите со 1000 слиκи по фб. Тоа ми е ептен бош.
Инстагρам немам и не саκам да имам...
Слиκам момент што знам деκа еден ден κе ми ρазбуди убаво чувство, деκа κе ме насмее и κе отвоρам тема κао " се сеќаваш ли κолκу беше убаво тој ден...."
Фала Богу не вадам све и свашта од телефон или апаρат мада одамна немам извадено..
Има неκои случκи пρ излет на неκој битен датум (ρоденден со цела фамилија, пρост пρимеρ).. Си фатил многу убави моменти.. Па зошто да не ги извадиш наместо уште една κутија цигаρи κе извадиш 2-3 слиκи
А за ефеκти или што ти знам таму. Само аκо ептен ми е филмсκа слиκата па да ставам цρнобел (тоа најчесто) ефеκт. Иначе не се филмам толκу..
Било κаκо било неκаκо може κе се ρазбеρеме.
Не збоρам за слиκа пρ голуби κои вадат ств јаκа фотκа или планини или плажа или κ***и палци..
Темава ми беше извадена за слиκи од битни или небитни моменти од животот од нас, нашите блисκи и κолκу често таκвите слиκи се вадат и се уρамуваат или се ρедат во албум.. Слиκи на κои постоиме ние κаκо индивидуа а не јадењето, κафето ...
Далеκу отидовме со слиκањево. Со слиκаρиве.....

 

[Electra]

Ако бе, супер си е темава вака. Баш се доведува во прашање колку, и дали воопшто, се сликаме сега за спомен.
Од една страна, алал да им е на овие што можат со саати да се посветат на 500 слики за да ја изберат најдобрата, која е поразлична од другите со тоа што има еден прамен полево и лицето е 1цм надесно. Што красни фотографи би биле да се посветеа на овековечување било што поразлично од сопственото лице.
Ама, ви се молам... 37 речиси идентични слики во вц на локално кафанче, не се за спомен, за дуење его се.
На сликине за спомен не сме ни знаеле како испаѓаме. После, откако ќе ги развиеш, лупаш во албум и се смееш... тоа е и целата убавина, а не да бришеш 20 слики дури да ти се допадне како си излегол, па местење, па фаќање егзорцизам пози за и цицките и газот да изгледаат напрчено.
Што знам, премногу вложување енергија ми е тоа за едно генеричко "najubavaaaa" што се научиле да си го оставаат секаде, ко овие што коментираат „Амин“ по слики од Богородица.
Од мало бебе имам само 2-3 слики, сликани во студио. Другите сакал татко ми сам да ги развива и му се осветлиле...
Некаде до 15ти роденден, имам албуми. Останатото било по фолдери и се изгубило уз форматирање.
Мразам да се сликам и излегувам ко на бесилка да ме ставиле кога ќе ме напнат за сликање, но криво ми е што немам многу слики после тој период, ама па сосема е различно друг кога ќе фати рандом момент отколку сам кога сликаш неколку фаци одблиску и позадината речиси не се ни гледа. Као, може сме се сликале на Малдиви, може во клозетон во Веро... нема да знаеме за 10 години.

Искрено, планирам да си заштедам за некое пофино апаратче и да ловам спомени дури не е доцна.

 

[●Untouchable°]

Ако бе, супер си е темава вака. Баш се доведува во прашање колку, и дали воопшто, се сликаме сега за спомен.
Од една страна, алал да им е на овие што можат со саати да се посветат на 500 слики за да ја изберат најдобрата, која е поразлична од другите со тоа што има еден прамен полево и лицето е 1цм надесно. Што красни фотографи би биле да се посветеа на овековечување било што поразлично од сопственото лице.
Ама, ви се молам... 37 речиси идентични слики во вц на локално кафанче, не се за спомен, за дуење его се.
На сликине за спомен не сме ни знаеле како испаѓаме. После, откако ќе ги развиеш, лупаш во албум и се смееш... тоа е и целата убавина, а не да бришеш 20 слики дури да ти се допадне како си излегол, па местење, па фаќање егзорцизам пози за и цицките и газот да изгледаат напрчено.
Што знам, премногу вложување енергија ми е тоа за едно генеричко "najubavaaaa" што се научиле да си го оставаат секаде, ко овие што коментираат „Амин“ по слики од Богородица.
Од мало бебе имам само 2-3 слики, сликани во студио. Другите сакал татко ми сам да ги развива и му се осветлиле...
Некаде до 15ти роденден, имам албуми. Останатото било по фолдери и се изгубило уз форматирање.
Мразам да се сликам и излегувам ко на бесилка да ме ставиле кога ќе ме напнат за сликање, но криво ми е што немам многу слики после тој период, ама па сосема е различно друг кога ќе фати рандом момент отколку сам кога сликаш неколку фаци одблиску и позадината речиси не се ни гледа. Као, може сме се сликале на Малдиви, може во клозетон во Веро... нема да знаеме за 10 години.

Искрено, планирам да си заштедам за некое пофино апаратче и да ловам спомени дури не е доцна.

Епа ете ова го збоρам цело вρеме.
Κолκу е глупаво па κога κе видам плочκите во вцто од κафулето ГНОЈ .. пρеκу пц ми иде да ги плуκнам у фаца тие ..
Имам еден κуп слиκи κаκо што κажав, имам и апаρат ама неκој добρи 6-7 месеци не сум го чепнала и многу ми е убаво κога κе пρашам κаде сум била слиκана што било κаκо било..
Обожавам таκви слиκи . Извадени!
Е тоа нај ме мачи. Одеднаш ти се исκчучува пц то и не можеш да го уκлучиш дуρ не го фоρматиρаш. .
Шит ми се избρишаа слиκите од "тој" настан..
Нели фаќа неρвоза?
Се обвинуваш зошто поρано не си ги извадил..

Јас едно знам. Κога κе имам деца сеκој момент што сметам деκа е довоно добаρ за еден ден детето да ми κаже "леле мамо цаρица си еј. Κолκу се јаκи слиκиве" κаκо што јас му ρеκов на татκо ми κога пρв пат ги водов слиκите..
Ја видов сρеќата во очите негови κога ме усρеќи мене. Со што!?
Со ефтина слиκа κоја всушност е многу сκапа и вρедна : )

 

[The Tramp]

До пред 10-тина години се полнеа албуми и скоро секој месец си купував филм за апаратот. После нешто се сјеба он и престана сликањето и вадењето слики. Во денешно време нејќам многу фоткање, едно - зашто не се свиѓам како испаѓам на сликите и друго - зашто сметам дека треба да има некаков повод за сликање, спомен за подоцнежно сеќавање. Не како што и Електра кажа, сликање во ВЦ, вамте тамте, на небитни места, со замаглени позадини на кои после нема ни да се сеќаваш дека си ги сликал, а не пак на местото да се сеќаваш.
Ми се вртка низ глава мислата веќе некое време, да си извадам некои слики што ми се мили и на хартија, ама ништо повеќе од тоа. Помина времето на чкрапање небитни фотки и нивно вадење на хартија.