Сакам да кажам/Сакам да прашам
- Автор на темата Mila Kunis
- Време на започнување
Не сакам кога ќе ми кажат дека потсеќам на дете. Дека се однесувам детинесто. Се осеќам многу помало од тоа што сум, кога така ќе ми кажат. Но, вчера сфатив дека можеби и е вистина и некако за прв пат, океј ми е што е така. Не сум спремна да бидам нечија сопруга, нечија снаа и најмалку од се, нечија мајка. Не сум спремна да градам семејство и дом. Убаво ми е вака како што ми е моментално. И да, детинеста сум бидејќи не сакам и не сум спремна да го прифатам класичниот шаблон на секојдневие на еден нормален возрасен човек. Стани, појадувај, иди на работа, работи, врати се дома, ручај, одспиј, биди со партнерот/пријателите, легни да спиеш и утре, повторно од почеток. Не можам ни да прифатам да не правам ништо во слободното време. На мојот мозок потребни му се многу работи... постојано музика и тоа хардкор. Филмови, серии, муабет бе за серии бе. Да, сеуште гледам серии. Кантер. Книги. Цртање. Да, сеуште сакам да си цртам. Да си возикам со точак. Да дремам на клупа во парк. Да имам некаков проблем и да не знам што да правам. Јас, самата за себе, да не знам што да направам. Да, се случува. Јебига, можеби сум сеуште детинеста и не знам за многу работи за самата себе да се згрижам, не па ли за некого друг. Но, барем го прифаќам тоа што сум и не си форсирам нешто што барем моментално не можам, само за да не изгледам детинесто во очите на моите врсњаци. Да, ништо немам figured it out, а и некако не сакам.
Интересен ми е моментов кога на соц. мрежи некој ќе пише као бил fb friend толку и толку години.
Пример иам кај мене. Со една многу блиска и многу драга личност неколкупати се имаме тргнато и враќано на фб ради мал милион ситни размирици, додека со некој се имам од основањето на профилот, а саглам муабет неам напраено веќе со години со истиот. Не дека не праам чистки, едноставно ме мрзи да се замарам со глупости. Мерилото не е колку долго време си, туку со колкав интензитет се дружиш со луѓето. Посебно за во живо праам муабет.
Пример иам кај мене. Со една многу блиска и многу драга личност неколкупати се имаме тргнато и враќано на фб ради мал милион ситни размирици, додека со некој се имам од основањето на профилот, а саглам муабет неам напраено веќе со години со истиот. Не дека не праам чистки, едноставно ме мрзи да се замарам со глупости. Мерилото не е колку долго време си, туку со колкав интензитет се дружиш со луѓето. Посебно за во живо праам муабет.
Во службата на први кат, лево.
Али на годишен одмор се.
Али на годишен одмор се.
Слушам бомби, оставки, па и јас да си поднесам. Барем ако нема бришење (my ass немало бришење) барем некој бан од 10 години да добијамВо службата на први кат, лево.
Али на годишен одмор се.
А зошто да не направиш вака, штом веќе си наумил да го напушташ форумот: блокираш секакви приватни поставки, мењаш пасворд (пример шкрабаш рандом по тастатура во ноутпед или сл. за да не го запомниш), се одлогираш и не се логираш. Исто како да те избришале. Ако те избришат, ќе ти стојат постовите пак само нема да има линк до профилот, а вака ќе има линк ама залудно ќе го има кога нема да има пристап.Слушам бомби, оставки, па и јас да си поднесам. Барем ако нема бришење (my ass немало бришење) барем некој бан од 10 години да добијам
оти ако се премислам пак можам преку мејлови, вака бришење, ни пишман аџии ни ништо
Па ако се премислиш ќе си направиш и нов профил кога би барал и по меилови. Пиши му на ипоповски, веројатно може да ти направи услуга.оти ако се премислам пак можам преку мејлови, вака бришење, ни пишман аџии ни ништо
Кога стварно ќе ти здосади форумот ќе го заборавиш и ништо нема да те влече да го отвориш.оти ако се премислам пак можам преку мејлови, вака бришење, ни пишман аџии ни ништо
Инаку бришан небришан, ако те влече, ќе се вратиш.