Станувам јас онака рано 13 часот време, и ко секогаш ова време во годината се молам да не ме чека снег, иии гледам цела почетна на фб со снег, снеК, санки и снешковци. Ме фати некое неубаво чувство, и како одев накај прозор проколнувајќи се што не сум роден пингвин, почнав да мрзнам, замислувајќи 30 см снег над мене. Мислев и како изреволтирано да настапам со некој статус против оние снегогласниците на фб.
Толку многу работи имав на ум, а од снегот ни трага ни глас. Ни едно снегулче, ништо баш.
А и да имаше, умре времето кога снегот ќе те изненадеше сабајле, онака сосема неочекувано од нигде никаде. Со сите тие прогнози и гласници немаш простор ни да го исхејташ ко што е ред, пошто знаеш уште од јули кога ќе падне.
Умре времето, ко што умре мојата љубов кон него.
Толку многу работи имав на ум, а од снегот ни трага ни глас. Ни едно снегулче, ништо баш.
А и да имаше, умре времето кога снегот ќе те изненадеше сабајле, онака сосема неочекувано од нигде никаде. Со сите тие прогнози и гласници немаш простор ни да го исхејташ ко што е ред, пошто знаеш уште од јули кога ќе падне.
Умре времето, ко што умре мојата љубов кон него.
Проверено.
