Ах...знаев дека ке ја прифатиш поканата за ручек или вечера...Што и да е.
Пресрекна сум што прифати...Ке ти готвам она што ти најмногу го сакаш.
Знаеш што малечко мое?
Кога се скарав со тебе и те избришав од секаде...Сфатив дека многу ми значиш...Знаев и предходно но не знаев колку...
Никој никогаш го немам доживеано така како што тебе те доживувам...
И сега си овде покрај мене,ми го грееш срцето.За друга личност нема повеке место....Ти си таму покрај моите родители и брат ми.
Само ти и никој друг...
Не ми е важно во иднина што ке се случи...Знам дека ти секогаш ке останеш покрај мене.Не си ко останатите кои глумаат пријателство,ниту пак нешто друго..
Ти си нешто посебно,нешто убаво нешто прекрасно кое следната недела ке го прегрнуваам.
Да...Следната недела... ке се радувам и уживам во твоето присуство.
Вчера бев сериозна кога ти реков:Зошто не си од мојот град?Ке те гушкав,ке те гњавев ке возевме заедно велосипеди...Ке се смеевме како луди на моите глупости...
Жими градиве мои ке се преселам во твојот град
А ти?ме насмеа...е мојот град е поубав
Знам дека е поубав,но не ми е важно каде ке бидам со тебе..Само сакам да бидам до тебе и друго ништо не сакам...Тоа ми е доволно...
Сите мои другарки со нетрпение очекуваат да го запознаат човекот кој е причината за мојата срека...
И фала ти што никогаш не ме напушти...Никогаш.Фала ти што сето ова време ми збореше за мое добро дека се замарам со некои непотребни работи.Фала ти што ме научи на многу лекции...
Ти благодарам душо од се срце...Единствен си...Засекогаш ке останеш таков...