Името како одлика на нашата личност
- Автор на темата MoonFairy
- Време на започнување
Мене сега ми се деси еден колега од Тренд да се вика Горан а јас Петар го викав цело време, едноставно така ми личеше детето и кога ќе викнев Петар се чудеше зашто така го викам, а немавме никаков Петар на работа 
И вујко ми има кажано дека јас се викам Јана пошо најубавите девојки во градов се викаат Јана, и да ви кажам не згрешил 
А јас имам приметено дека стварно сите Јани се убавки ама и буцки, такви, не дебели ама таманка онака 
А исто така мене Маја името ме асоцира на курвинско некое такво девојче, или Симона, незнам зашо 
без навреди по форумов нели. После тоааа, Бојан, сите Бојановци ми беа убави едно време, се со Бојановци се запознавав 
И вујко ми има кажано дека јас се викам Јана пошо најубавите девојки во градов се викаат Јана, и да ви кажам не згрешил А јас имам приметено дека стварно сите Јани се убавки ама и буцки, такви, не дебели ама таманка онака А исто така мене Маја името ме асоцира на курвинско некое такво девојче, или Симона, незнам зашо без навреди по форумов нели. После тоааа, Бојан, сите Бојановци ми беа убави едно време, се со Бојановци се запознавав 
Мене ти ми наликуваш на Марија. Тоа секогаш ми било име што ми зрачи со авторитет. Сите што се викаат Марија се неспорно интелигентни персони со цврст карактер, и одлични соговорници.Направи место, ти се приклучувам во клубот
Пффф, само колку да те демантирам. До 4-то одд. имав две Марии у клас. Едната беше деген што не знае колку букви има азбуката, другата беше идиот што заглави како џанак и сега се претставува како машко. До 8-мо уште една Марија, идиот на деценијата што помина. Во средно уште две Марии, едната морон со интелигенција на златна рипка (на 18 доби и дете, се надевам нема да е морон ко неговите родители), а другата беше меѓу најнеинтелигентните суштества што некогаш сум ги сретнал.
За да не звучам лошо настроен кон Мариите, познавам неколку Марии кои се супер персони.
Он: Воопшто не се согласувам со тезава дека личноста има врска со името. Тогаш што правиме со оние што имаат по 3-4 имиња? Еден таков е член на форумов, јас не откривам кој е ако сака да си каже нека повели.
Еве ме мене со демантирање на твојот исказ, со сопственото искуство со Мариите.
1. Марија Ѓеорѓиева - асистент на Филолошки факултет. Една од најубавите, најкарактерните личности што ме сретнале во животот. Девојката додека зборува да ја слушаш и да липеш. Поезија прави со зборовите дури и кога ти зборува за некоја општа тема.
Потоа следат моите две соученички. Учеа заедно со мене од забаваче па до четврта година. И двете извонредно талентирани личности. Денес едната од нив е дел од оркестар во филхармонија свири виолина, а другита замина во Германија како професорка по што ај донт ноу, знаев ама минало времето и сум заборавил.
Потоа ќе ја спомнам првата братучетка на жена ми. Годинава ќе дипломира на архитектура. Да ја видиш има да се вљубиш во 20 секунди. Движечка хармонија.
И имам еден пример... на багабонт Марија која што денес е во затвор, ама ок, секаде има исклучоци.
Во основа, поради тоа што во мојот живот ете 99% од Мариите биле прекрасно изградени личности сум го донел својот заклучок. Не очекувам да мисли некој друг исто со мене, секој со своите заклучоци.
Arkantos и slb_bobo дали од овие муабети дека одредени имиња имаат и луѓето слични особини доаѓаме до тоа дека несвесно со името тие го градат својот карактер (харикирам).
Пример ако се вика Бојана а скоро сите што ги знам се убави тоа значи дека со името што го носи таа во текот на животот несвесно се разубавува...?
Не се контрирам сакам гласно да размислуваме...?
Мене ете ми е мака што еден човек го викав Аце а тој се викал Мартин ама маката ми беше што и кажував на бившата дека не можам да го замислам да се вика Мартин,чоекот ме трпеше ама се осеќаше дека му пречи моето упорно Аце
Пример ако се вика Бојана а скоро сите што ги знам се убави тоа значи дека со името што го носи таа во текот на животот несвесно се разубавува...?
Не се контрирам сакам гласно да размислуваме...?
Мене ете ми е мака што еден човек го викав Аце а тој се викал Мартин ама маката ми беше што и кажував на бившата дека не можам да го замислам да се вика Мартин,чоекот ме трпеше ама се осеќаше дека му пречи моето упорно Аце
Arkantos и slb_bobo дали од овие муабети дека одредени имиња имаат и луѓето слични особини доаѓаме до тоа дека несвесно со името тие го градат својот карактер (харикирам).
Пример ако се вика Бојана а скоро сите што ги знам се убави тоа значи дека со името што го носи таа во текот на животот несвесно се разубавува...?
Не се контрирам сакам гласно да размислуваме...?
Мене ете ми е мака што еден човек го викав Аце а тој се викал Мартин ама маката ми беше што и кажував на бившата дека не можам да го замислам да се вика Мартин,чоекот ме трпеше ама се осеќаше дека му пречи моето упорно Аце
Не ни помислив дека се контрираш оти фино си го постави прашањето.
Јас фино ќе се обидам да го одговорам, мада се плашам дека не те разбрав доволно добро. Ама ќе ме пренасочиш ако забегам со одговоров.
Не помислувам дека несвесно со името го градат својот карактер ама некоја чудна игра на судбината предизвикала сите личности што ќе ги запознам со одредено име да имаат некои слични особини што подоцна, кога ќе запознам друга персона со ИКС друго име, ми наликува на Марија, бидејќи ги има тие особини. Или на Фросина затоа што ги има генералните особини што сум ги забележал кај некои други персони со тоа име.
Во прилог оди...
Јас се викам Игор.
Пред одредено време запознав другарка на жена ми. Тоа одредено време се години. И кога се претставив „Игор мило ми е“ добив одговор „ Е уљудив. Со ниту еден Игор не можам да воспоставам нормален контакт“. Денес сме толку лути еден на друг поради ИКС случка што ми дава за право да помислам дека ете... навистина постои таква чудесна игра на судбината. Како што постојат и безброј други перверзни игрички во животов.
името со кое сум на форумов е на сестра ми,а моето име како мала ич не си го сакав,зошто е ретко но сега секој втор е така крстен па си го сакам,име е на едн светец и неможам да се замислам да сум се викала поинаку,некако како скроено е за мене,иако многу пати сум имала проблеми со тоа дали сум машко,зошто многу машки се крстени какао мене ама нема врска јас си го сакам
Најдобриот другар ми се вика Филип и најдобриот колега исто така Филип. Имам приметено дека сите Филипи се доста пријатни луѓе, луѓе на кои можеш да се потпреш и да разговараш на секоја тема. Јас до сега не сум сретнал Филип со увек лошо расположение.
А сега кога ќе се вратам назад, имам приметено дека и сите Моники што сум ги сретнал у животот беа чудни. Во основно имав една школска Моника што увек плачеше, не се дружеше со нас, никогаш не можеше да ја видиш насмеана и слично. Во средно запознав нова Моника и човече пред неа мораш да пазиш се што ќе кажиш и да мислиш саат унапред како ќе си го протолкува она тоа што ќе и го кажеш. Девојчето гледаше навреда буквално и ако и кажеш Добар ден
Имаше и една мноооогу згодна Моника која ми се допаѓаше, девојчето е на моја возраст и до сега никогаш немала дечко, се што можиш да зборуваш со неа е само за учење или во последно време за некое шоу Парови. Не дај Боже да и спомниш нешто за дечко или да прашаш дали е слободна и во врска, следува саат време аргументи зошто машките не чинат и се тешко срање. Не зборува многу со машки, ја знам преку братучетка. Дури и братучетка ми вели дека е параноична и дека понекогаш и нејзе и вели ако застане да позборува со некое машко, знаела да и каже Шо има да зборуваш ти со него? Мислам
А првите денови на факултет запознавме едно девојче со еден колега и јас не знам зошто мислев дека се вика Марија. И нон-стоп се зафркававме со колегата Еј, види ја Марија многу учи/Еј види ја Марија како ја става косата во уста/ Марија касне, пак го испуштила автобусот. И така може една недела се додека девојчето не црта на тетратката срциња и во нив името Пепе. И другар ми и вика Ааа, љубовта? И ова девојчево овака после ни објасни дека уствари се викала Пепица, а другар ми мислел дека она мене ми кажала дека се вика Марија. Хумор! Мада и ден денес не можам да верувам дека се вика Пепица, некако има фаца за Марија.
А сега кога ќе се вратам назад, имам приметено дека и сите Моники што сум ги сретнал у животот беа чудни. Во основно имав една школска Моника што увек плачеше, не се дружеше со нас, никогаш не можеше да ја видиш насмеана и слично. Во средно запознав нова Моника и човече пред неа мораш да пазиш се што ќе кажиш и да мислиш саат унапред како ќе си го протолкува она тоа што ќе и го кажеш. Девојчето гледаше навреда буквално и ако и кажеш Добар ден
Имаше и една мноооогу згодна Моника која ми се допаѓаше, девојчето е на моја возраст и до сега никогаш немала дечко, се што можиш да зборуваш со неа е само за учење или во последно време за некое шоу Парови. Не дај Боже да и спомниш нешто за дечко или да прашаш дали е слободна и во врска, следува саат време аргументи зошто машките не чинат и се тешко срање. Не зборува многу со машки, ја знам преку братучетка. Дури и братучетка ми вели дека е параноична и дека понекогаш и нејзе и вели ако застане да позборува со некое машко, знаела да и каже Шо има да зборуваш ти со него? Мислам А првите денови на факултет запознавме едно девојче со еден колега и јас не знам зошто мислев дека се вика Марија. И нон-стоп се зафркававме со колегата Еј, види ја Марија многу учи/Еј види ја Марија како ја става косата во уста/ Марија касне, пак го испуштила автобусот. И така може една недела се додека девојчето не црта на тетратката срциња и во нив името Пепе. И другар ми и вика Ааа, љубовта? И ова девојчево овака
после ни објасни дека уствари се викала Пепица, а другар ми мислел дека она мене ми кажала дека се вика Марија. Хумор! Мада и ден денес не можам да верувам дека се вика Пепица, некако има фаца за Марија.