Денот онака солиден.
Вечерва лоша, прилично лоша. Не им е денот нешо на домашниве и ми се изнаразвикаја се што им лежи на душата, си се олеснија и полесно дишат, откога се истишија на мене по некој полсаат се однесуваат исто како да не било.
Јас се чувствувам многу лошо/пијано/гневен и навреден. Памтам се што ми велат и си запишувам во "мојот тефтер". Триста и петнајсе сообраќајки во мозокот ми се дешаваат и се одлучив да си пишам на црнобело онака да си "поплачам" , ако?
ахххх .. ќе ти помине, поплачи си