А куде нас брат днска сфе се ипсоиздешава, осфен снегчовече, тмурен ден. нема ѕвезди. смрди на запалено.
Киша па слнце, па ветар, па пролет, па есен, па цигани играф шах, па мечка се развела, па па малце зароси, дување опет
Дн плаче за спање, ск дома има да си легну како мртаф коњ