Сакам да кажам дека си имам нов дечко и така фино ми е со него и кога си дојдов од охрид си најдовме и кученце и така сега си имаме и ново кученце и заедно си го чуваме и така, убаво ми е, многу 
Сакам да кажам/прашам (стара тема)
- Автор на темата Sara
- Време на започнување
- Статус
Bareeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeej
mislu deka nikoj od forum ne e napraija poisHe kafinja od mene ( a i ispija )
samo dnska sam napraija 122 espresa....
a zamisli za 4 godine radan stasH : )
mislu deka nikoj od forum ne e napraija poisHe kafinja od mene ( a i ispija )
samo dnska sam napraija 122 espresa....
a zamisli za 4 godine radan stasH : )
ај за мене едно макијато ако може,пошо еспресава те измориле
Мислам дека немам видено поубави очи. Барем не вакви сини.
Ај денес нема веке да спамирам туку го пишувам последниот пост на темава денес и на форумов.Извинете ако биде долг но јас така моментално се чувствувам.Да си се искажам.
Се си започна пред неколку години...Бев зелена тогаш.
Ја слушав Аврилка Лавин,бев плавуша...еј плавуша?
Уште не ми се веруе...
Се карав со сите во одделението ама се чувствував исполнета (ама сите школски си ги сакав.)
Добро де и сега сум...
Дури мавнав едно момче со сунгер по фаца...
Бегав од часови само да ги гледам Манчестер Ј.
Ееееј во месец април 2 година бев пред искарување од гимназија само заради неоправданите.
Не знаев да лажам де,да ме оправдат...
И тогаш...се случи најголемиот пресврт...
Незнам кој месец,кој ден кој час.
И реков на професорката дека морам да го напуштам часот.
Изглумив дека ми е лошо пред два класа само за да излезам надвор и да седнам во блиската продавница или да отидам кај мојата комшивка да и се искажам што ме мачи.
Да,имаше нешто што ме мачи но никој не дозна.
Ни ден денес никој не знаеше што ме мачеше.
Од година во година се менував.
Не бев таа...
Професорката се прашуваше што се случуваше со мене.
Не беше во прашање љубов туку нешто друго ми недостигаше.
Како сега.
И не знам што друго да кажам освен дека ке се изгасам и ке отидам да одморам...
Да склопам очи и да се разбудам кога се ке заврши.
Чао.
Се си започна пред неколку години...Бев зелена тогаш.
Ја слушав Аврилка Лавин,бев плавуша...еј плавуша?
Уште не ми се веруе...
Се карав со сите во одделението ама се чувствував исполнета (ама сите школски си ги сакав.)
Добро де и сега сум...
Дури мавнав едно момче со сунгер по фаца...
Бегав од часови само да ги гледам Манчестер Ј.
Ееееј во месец април 2 година бев пред искарување од гимназија само заради неоправданите.
Не знаев да лажам де,да ме оправдат...
И тогаш...се случи најголемиот пресврт...
Незнам кој месец,кој ден кој час.
И реков на професорката дека морам да го напуштам часот.
Изглумив дека ми е лошо пред два класа само за да излезам надвор и да седнам во блиската продавница или да отидам кај мојата комшивка да и се искажам што ме мачи.
Да,имаше нешто што ме мачи но никој не дозна.
Ни ден денес никој не знаеше што ме мачеше.
Од година во година се менував.
Не бев таа...
Професорката се прашуваше што се случуваше со мене.
Не беше во прашање љубов туку нешто друго ми недостигаше.
Како сега.
И не знам што друго да кажам освен дека ке се изгасам и ке отидам да одморам...
Да склопам очи и да се разбудам кога се ке заврши.
Чао.
Морам и да се самоцитирамСакам да ја прашам Mila Kunis или кој и да е
зошто ми го избриша мојот одговор на прашањето на парватито?
Mila Kunis да пробам да ти го поставам пак ова исто прашање,за во случај да не не си го видела.
Се случува.
Имам прекрасна идеја за тема,но прво ке го почекам одговорот.
Не ми е за мислењето оти го нема,сакам да знам што бев офф топик,а и плус вака си остана парвати без одговор,не го прочитал рече ни тој сирот.
А мајки и сестри,ни татковци не ми се пцуе,ама ете,радознала сум,сакам да го знам одговорот Мила
- Статус