Омилени режисери
- Автор на темата Marick14
- Време на започнување
Да сум ја правела јас темата, ќе сум вметнела уште неколку добри режисери за кои грев е да се спомнат трети, а не пак воопшто да ги нема. Башка не ни можам да гласам, ама ќе кажам "малце" повеќе за моето мислење за режисерите.
Steven Spielberg, му симнувам капа за сите успеси и за цела работа, навистина успешен режисер, ама по мене малце преценет, не во смисла на квалитетот на неговите филмови, него зошто има далеку подобри режисери од него кои не се толку ценети.
Alfred Hitchcock. Во филмови за кои јас мислам дека се добри, имам и два негови, ама од секој негов филм, далеку поинтересен ми е неговиот живот. Како што зборував во темата за траумите, овој човек своите трауми ги ослободувал низ филмовите, низ нивните приказни... Циничен и арогантен, еден од моите омилени режисери и луѓе за анализирање. Да не должам, за него ќе завршам со една негова реченица: "Никогаш не сум рекол дека актерите се стоки. Сум рекол дека кон нив треба да се понашаме како кон стока"
За Martin Scorsese( на кој му го обожавам Shutter Island) Quentin Tarantino, J. J. Abrams се согласувам што се ставени на листава, а од нејзе го бирам Christhopher Nolan како најдобар, и како дел од моите топ три омилени режисери, чии филмови скоро сите ми се свиѓале и би го гледала секој филм со нивно име на него. Да не заборавам да ги спомнам неговите Inception, The Prestige, Memento, The Dark Knight...
Пред да почнам за режисерите што сте ги заборавиле, а никако не сте смееле, да кажам само дека како најнеомилен режисер и воопшто човек како појава и глумец ми е Woody Allen и не сакам ни да коментирам за него, ма какви сакал филмови да имал.
Фали Tim Burton кој мене лично ми се допаѓа поради креативноста, фантазијата, оригиналноста, необичноста и по малце чуден и крипи стил кој преовладува во неговите филмови (да не ги редам ќе го спомнам само Edward Scissorhands) и ми се допаѓа неговиот избор на глумци, каде изборот скоро секогаш паѓа на Johnny Depp и Helena Bonham Carter.
Кога би бирала добри хорори, би барала филм со потпис на James Wan, после неговите Saw и The Conjuring...
Се лутам што се заборавени Darren Aronofsky со неговите Pi, Requiem for a Dream, The Fountain, Black Swan.
Terry Gillam - 12 Monkeys, Monty Python, Fear and Loathing in Las Wegas, The Fisher King..
Stanley Kubrick - A Clockwork Orange, The shinning, Eyes Wide Shut..
Guy Ritchie - Sherlock Holmes, Revolver...
Сега после Christopher Nolan, другите два режисери за кои сум многу лута што не се спомнати се Ron Howard - Changeling, The Da Vinci Code, Angels and Demons, A Beautiful Mind, Rush и жалосно за следниов David Fincher и неговите The Girl With the Dragon Tatto, Seven, Fight Club, The Curious Case of B.B, Zodiac, Panic Room (криво ви е нели).
(И длабооооко се извинувам за рефератот, знам никој нема да прочита, ама не можав да се изјаснам на темава со неколку реченици)
Steven Spielberg, му симнувам капа за сите успеси и за цела работа, навистина успешен режисер, ама по мене малце преценет, не во смисла на квалитетот на неговите филмови, него зошто има далеку подобри режисери од него кои не се толку ценети.
Alfred Hitchcock. Во филмови за кои јас мислам дека се добри, имам и два негови, ама од секој негов филм, далеку поинтересен ми е неговиот живот. Како што зборував во темата за траумите, овој човек своите трауми ги ослободувал низ филмовите, низ нивните приказни... Циничен и арогантен, еден од моите омилени режисери и луѓе за анализирање. Да не должам, за него ќе завршам со една негова реченица: "Никогаш не сум рекол дека актерите се стоки. Сум рекол дека кон нив треба да се понашаме како кон стока"
За Martin Scorsese( на кој му го обожавам Shutter Island) Quentin Tarantino, J. J. Abrams се согласувам што се ставени на листава, а од нејзе го бирам Christhopher Nolan како најдобар, и како дел од моите топ три омилени режисери, чии филмови скоро сите ми се свиѓале и би го гледала секој филм со нивно име на него. Да не заборавам да ги спомнам неговите Inception, The Prestige, Memento, The Dark Knight...
Пред да почнам за режисерите што сте ги заборавиле, а никако не сте смееле, да кажам само дека како најнеомилен режисер и воопшто човек како појава и глумец ми е Woody Allen и не сакам ни да коментирам за него, ма какви сакал филмови да имал.
Фали Tim Burton кој мене лично ми се допаѓа поради креативноста, фантазијата, оригиналноста, необичноста и по малце чуден и крипи стил кој преовладува во неговите филмови (да не ги редам ќе го спомнам само Edward Scissorhands) и ми се допаѓа неговиот избор на глумци, каде изборот скоро секогаш паѓа на Johnny Depp и Helena Bonham Carter.
Кога би бирала добри хорори, би барала филм со потпис на James Wan, после неговите Saw и The Conjuring...
Се лутам што се заборавени Darren Aronofsky со неговите Pi, Requiem for a Dream, The Fountain, Black Swan.
Terry Gillam - 12 Monkeys, Monty Python, Fear and Loathing in Las Wegas, The Fisher King..
Stanley Kubrick - A Clockwork Orange, The shinning, Eyes Wide Shut..
Guy Ritchie - Sherlock Holmes, Revolver...
Сега после Christopher Nolan, другите два режисери за кои сум многу лута што не се спомнати се Ron Howard - Changeling, The Da Vinci Code, Angels and Demons, A Beautiful Mind, Rush и жалосно за следниов David Fincher и неговите The Girl With the Dragon Tatto, Seven, Fight Club, The Curious Case of B.B, Zodiac, Panic Room (криво ви е нели).
(И длабооооко се извинувам за рефератот, знам никој нема да прочита, ама не можав да се изјаснам на темава со неколку реченици)
Стивен Спилберг ми е префорсиран посебно од времето на 80тите и 90тите. Неговите филмови најчесто се правени за пошироката публика, лесни за консумација. Кога би го споредувал со писател би рекол дека е сличен на Сидни Шелдон.
Скорсезе ми е омилен посебно во неговиот никогаш неумрен веќе класик Good fellas. Departed е едно истотака генијално дело, посебно при изборот на таква плејада на квалитетни глумци. Се` на се` го бива да удри реална слика на мафијашкиот свет.
Мел Гибсон - (или човекот кому историските филмови не му промакнуваат). Мел и покрај како глумец, како режисер се обидува да дојде до изворниот дел посебно кога се работи за историските филмови. Неговите дела ја проектираат реалната слика, која понекогаш може да делува здодевно за оние кои имаат бујна фантазија и се ложат на филмови со нереалистични приказни. Истотака ептен сака главниот лик во филмот да се понаша на исус христос. Oh wait... he actually did it.
Ридли Скот (или човекот кој истрајно си го завршува концептот). Покрај реалноста (иако помала од онаа кај Мел), Скот повеќе навлегува во суштината на приказната. Кај него откако ќе му изгледате некој филм, посекако ќе се чувствувате оплеменето. Пораките што ги праќа се едноставни, но носат многу длабочина. Мене ми е фаворит поради таа едноставност и приемчивост за обичниот гледач биде после тоа натеран да проучи подлабоко за суштината на пораката што тој му ја пренел.
Вуди Ален - (или човекот со перверзен ум). Ален во рана адолесценција ми беше еден од најодвратните режисери поради неговата едноставност во пренесувањето на пораките во неговите најчесто љубовни филмови. Но како што подостарев и полека навлегував во тој свет, таа едноставност ми стана потполно блиска. Кај него не мора приказната да се сфати во целина, туку едноставно може многу мали сегменти да бидат реални за човековата психа кога е во љубовна фаза.
Квентин Тарантино (Shit, fuck, bang bang). Не благодарам. Ни еден филм му го немам изгледано до крај. А пробав. Not my cup of tea.
Tim Burton (или threesome with Helena & Depp). Имагинација со ограничување. Иако ми е преубав тој концепт што самиот го има (Big fish, Batman, Edward Scissorhands, Alice in wonderland) сепак од месечината се гледа дека човекот не се труди малку подлабоко да ја разработи шемата. Вие кога ќе пуштите филм на Бартон, знаете точно дека се работи за некаква бајка, во некаков имагинарен свет каде Џони си ја зима главната роља. После неколку изгледани филмови станува здодевен, освен ако не сакате да се загубите од реалноста за момент и да си пуштите некое негово филмче.
Christopher Nolan (I am not Bale) Релативно млад и релативно успешен. Па и го бива. Успеа да го воздигне Бетмен после закопувањето на глупиот маскенбал со Клуни. Човекот прави добри трилери со сосема неочекувана пресвртница. Мементо е посекако еден од најдобрите негови и општо за филмската индустрија.
Stanley Kubrick - (He simply does NOT take "No" for an answer). Геније со граница на лудост. Човек со уметничка визија повеќе од комерцијална. Неговите филмови не може секого да му удоволат, секогаш имаат различна проекција на нештата. Еден „Пеколен портокал“ да го изгледаш 100 пати, ќе добиеш 100 различни перцепции најпрво од психолошката слика на главниот лик, а после и на целосната приказна. Се консумира најчесто во длабока сконцентрираност.
James Cameroon - На моменти Коељо, на моменти Барико. Титаник, Аватар - Коељо. Терминатор (2), Aliens - Ѕвер. Како кога.
Скорсезе ми е омилен посебно во неговиот никогаш неумрен веќе класик Good fellas. Departed е едно истотака генијално дело, посебно при изборот на таква плејада на квалитетни глумци. Се` на се` го бива да удри реална слика на мафијашкиот свет.
Мел Гибсон - (или човекот кому историските филмови не му промакнуваат). Мел и покрај како глумец, како режисер се обидува да дојде до изворниот дел посебно кога се работи за историските филмови. Неговите дела ја проектираат реалната слика, која понекогаш може да делува здодевно за оние кои имаат бујна фантазија и се ложат на филмови со нереалистични приказни. Истотака ептен сака главниот лик во филмот да се понаша на исус христос. Oh wait... he actually did it.
Ридли Скот (или човекот кој истрајно си го завршува концептот). Покрај реалноста (иако помала од онаа кај Мел), Скот повеќе навлегува во суштината на приказната. Кај него откако ќе му изгледате некој филм, посекако ќе се чувствувате оплеменето. Пораките што ги праќа се едноставни, но носат многу длабочина. Мене ми е фаворит поради таа едноставност и приемчивост за обичниот гледач биде после тоа натеран да проучи подлабоко за суштината на пораката што тој му ја пренел.
Вуди Ален - (или човекот со перверзен ум). Ален во рана адолесценција ми беше еден од најодвратните режисери поради неговата едноставност во пренесувањето на пораките во неговите најчесто љубовни филмови. Но како што подостарев и полека навлегував во тој свет, таа едноставност ми стана потполно блиска. Кај него не мора приказната да се сфати во целина, туку едноставно може многу мали сегменти да бидат реални за човековата психа кога е во љубовна фаза.
Квентин Тарантино (Shit, fuck, bang bang). Не благодарам. Ни еден филм му го немам изгледано до крај. А пробав. Not my cup of tea.
Tim Burton (или threesome with Helena & Depp). Имагинација со ограничување. Иако ми е преубав тој концепт што самиот го има (Big fish, Batman, Edward Scissorhands, Alice in wonderland) сепак од месечината се гледа дека човекот не се труди малку подлабоко да ја разработи шемата. Вие кога ќе пуштите филм на Бартон, знаете точно дека се работи за некаква бајка, во некаков имагинарен свет каде Џони си ја зима главната роља. После неколку изгледани филмови станува здодевен, освен ако не сакате да се загубите од реалноста за момент и да си пуштите некое негово филмче.
Christopher Nolan (I am not Bale) Релативно млад и релативно успешен. Па и го бива. Успеа да го воздигне Бетмен после закопувањето на глупиот маскенбал со Клуни. Човекот прави добри трилери со сосема неочекувана пресвртница. Мементо е посекако еден од најдобрите негови и општо за филмската индустрија.
Stanley Kubrick - (He simply does NOT take "No" for an answer). Геније со граница на лудост. Човек со уметничка визија повеќе од комерцијална. Неговите филмови не може секого да му удоволат, секогаш имаат различна проекција на нештата. Еден „Пеколен портокал“ да го изгледаш 100 пати, ќе добиеш 100 различни перцепции најпрво од психолошката слика на главниот лик, а после и на целосната приказна. Се консумира најчесто во длабока сконцентрираност.
James Cameroon - На моменти Коељо, на моменти Барико. Титаник, Аватар - Коељо. Терминатор (2), Aliens - Ѕвер. Како кога.
Тaрaнтинo дa не бил режисер, ќе бил сериски убиец. 
Мене ни ми е нaјдoбaр ни нaјлoш. Имaм гледaнo негoви филмoви, ми се дoпaѓaaт дијaлoзите вo негoвите филмoви. Oвaa гoдинa уште нoвиoв не сум му гo гледaл aмa ќе гo изгледaм.
Скoрсезе ме рaзoчaрa сo Departed, ич не се пoтрудил туку сaмo кoпијa нaпрaвил. Амa зaтoa зa Goodfellas, Casino, Mean Streets, Ragging Bull, Taxi Driver, Shurter Island, мoжaм дa му кaжaм брaвo.
Финчер ми е втoр oмилен. Ептен јaки филмoви имa нaпрaвенo чoвекoт, Fight Club, Zodiac, The Game, не мoже дa не се сaкa oвoј режисер. Амa сепaк зa мене си е втoр.
Третoтo местo е зa Нoлaн. Не е лoш режисер, aмa сo првите двaјцa не си мoже.
А нaјдoбaр зa мене е Хичкoк. Немa пoтребa oд рaскaжувaње, еднoстaвнo нaјдoбaр е. Сите филмoви му се ремек делa.
Знaчи нaјдoбри трoјцa зa мене се, Хичкoк, Финчер и Нoлaн.
Мене ни ми е нaјдoбaр ни нaјлoш. Имaм гледaнo негoви филмoви, ми се дoпaѓaaт дијaлoзите вo негoвите филмoви. Oвaa гoдинa уште нoвиoв не сум му гo гледaл aмa ќе гo изгледaм.
Скoрсезе ме рaзoчaрa сo Departed, ич не се пoтрудил туку сaмo кoпијa нaпрaвил. Амa зaтoa зa Goodfellas, Casino, Mean Streets, Ragging Bull, Taxi Driver, Shurter Island, мoжaм дa му кaжaм брaвo.
Финчер ми е втoр oмилен. Ептен јaки филмoви имa нaпрaвенo чoвекoт, Fight Club, Zodiac, The Game, не мoже дa не се сaкa oвoј режисер. Амa сепaк зa мене си е втoр.
Третoтo местo е зa Нoлaн. Не е лoш режисер, aмa сo првите двaјцa не си мoже.
А нaјдoбaр зa мене е Хичкoк. Немa пoтребa oд рaскaжувaње, еднoстaвнo нaјдoбaр е. Сите филмoви му се ремек делa.
Знaчи нaјдoбри трoјцa зa мене се, Хичкoк, Финчер и Нoлaн.