Одбранбен механизам

[Хоуп*]

Во последно време после низата разочарувања, одбранбен механизам ми стана недовербата.
Т.е вербата дека сите луѓе се исти, добри се додека им е нив добро, а потоа како им одговара. И со оваа мисла не се врзувам како порано и слепо да верувам на секого, туку очекувам некој да ме изненади позитивно, пошто од старт имам негативно мислење. А и да испадне како што сум очекувала не ми менува ништо и не ме боли како порано, пошто овој пат е очекувано.
Ништо не ме болело повеќе од злобата на луѓето, па затоа и се роди ваквиот начин на одбрана. Чуден, но многу подобар од разочарувања, солзи, депресии, караници, објаснувања, карања и нервирања.
Порано ми беше криво па земав се нервирав и објаснував и сигурно станував напорна и досадна. Слепо верував дека ете сега овој е добар човек и пријател. И не можев со месеци да се опоравам од разочарувањето. Премногу се зближував и слепо верував.
А сега е веќе друго. Каков таков, си најдов начин да се заштитам себеси од болка што тешко можам да ја издржам.

 

[lady_blue]

се заебавам на своја сметка до сто-и-едно и назад
друг одбранбен механизам немам.

 

[existence]

се заебавам на своја сметка до сто-и-едно и назад
друг одбранбен механизам немам.

Заебавање на своја сметка би требало да значи дека некој воопшто не се плаши од тоа што е. Плус помага околу челичење на мислењата за себе. А човек кој што се спознава доволно, не му треба одбранбен механизам зашто е доволно свесен за себе и скоро невозможно е да го повредат.

 

[lady_blue]

Заебавање на своја сметка би требало да значи дека некој воопшто не се плаши од тоа што е. Плус помага околу челичење на мислењата за себе. А човек кој што се спознава доволно, не му треба одбранбен механизам зашто е доволно свесен за себе и скоро невозможно е да го повредат.

Од тоа што сум не се плашам. Ама има моменти, па и периоди кога некои мои суштински карактеристики ми одат на нерви и посакувам да знаев како да ги сменам. Мислам дека се познавам доволно, иако често не сум искрена сама пред себе. И добро знам кога се обидувам да си се излажам и колку тоа (не) ми успева. Дали тоа значи дека не ми треба одбранбен механизам.... не сум сигурна. Поточно не верувам. Но немам друг, особено пред луѓе кои ми се блиски, ми значат и ги сакам. Пред нив немам никаква одбрана. И сум била повредена многу пати. Ама секогаш причината била сплет на многу околности, не можам да кажам дека јас не сум била воопшто виновна и само јас сум била „жртва“. Кога ќе стигне до таму работата тешко е да се отплетка и реално да се сфати што се случило и зошто се случило. Треба доста време да помине за да се разјасни и уште поважно, за да човек собере храброст и си признае себеси дека тоа и тоа се случи заради...
Инаку многу ретко се зближувам со некој, на прсти можат да се избројат. Можеби па тоа ми е одбрана. Најискрено, не знам

 

[existence]

Од тоа што сум не се плашам. Ама има моменти, па и периоди кога некои мои суштински карактеристики ми одат на нерви и посакувам да знаев како да ги сменам. Мислам дека се познавам доволно, иако често не сум искрена сама пред себе. И добро знам кога се обидувам да си се излажам и колку тоа (не) ми успева. Дали тоа значи дека не ми треба одбранбен механизам.... не сум сигурна. Поточно не верувам. Но немам друг, особено пред луѓе кои ми се блиски, ми значат и ги сакам. Пред нив немам никаква одбрана. И сум била повредена многу пати. Ама секогаш причината била сплет на многу околности, не можам да кажам дека јас не сум била воопшто виновна и само јас сум била „жртва“. Кога ќе стигне до таму работата тешко е да се отплетка и реално да се сфати што се случило и зошто се случило. Треба доста време да помине за да се разјасни и уште поважно, за да човек собере храброст и си признае себеси дека тоа и тоа се случи заради...
Инаку многу ретко се зближувам со некој, на прсти можат да се избројат. Можеби па тоа ми е одбрана. Најискрено, не знам

Сигурно. Селектирањето на податоците кои ќе ги споделиш и прикажеш пред другите (звучи малку „дигитално“, ама не мислам само на такво споделување туку општо) секако дека е дел од некој одбранбен механизам. Повеќе би го нарекол механизам на претпазливост (нешто у стил „Поарно да се спречи отколку да се лечи“), ама и претпазливоста е дел од одбранбениот систем. А околу лажењето на самиот себе... освен ако не си патолошки лажго, скоро и да не постои начин свесно сам да се излажеш. Ќе знаеш дека тоа нешто е лага и кога ќе ти притреба тој параметар ќе го занемариш знаејќи дека ќе ти наштети.

Јас пак имам голем филтер пред себе кога споделувам нешто со некого, било да е тотален странец, било да е блиска личност. И јас како и сите си имам одбранбен механизам, но мојот механизам се сведува на филтрирање на она што дозволувам некој да го дознае за мене. Не ми е тешко да глумам друга личност и да се правам дека нешто не знам воопшто, кога е тоа потребно. Дури и лажењето го сметам за одбранбена способност. Лажењето дури и би го ставил на посебно место на психолошките способности затоа што за да се биде добар лажго потребна е целосна концентрација и добра меморија кога се лаже. Целосното спознавање на една личност е невозможно, но дури и делумното познавање може да биде штетно па затоа понекогаш сум приморан да лажам (ама она сушење од лаги што се вели : )). Колку повеќе информации споделуваш толку повеќе проблеми си создаваш самиот, така ми вели мојот механизам.