Одговори на темата

Порака: <blockquote data-quote="Хоуп*" data-source="post: 327493" data-attributes="member: 2740">Познавам многу фамилии низ град што имале самоубиство, еден се откажал од животот поради долгови, друг за жена, трет поради болест, за четвртиот не е познато... Кога се работи за болест и кога знаеш дека и онака ќе умреш, ама времето што ти е останато е изброено и треба да го поминеш недостоинствено, на терет на други, наклукан со апчиња, во постела, изнемоштен и со сменет човечки лик, тогаш можеби не гледам себичност тука. Не сакам да размислувам како е да си на нивно место, ама не ги осудувам. Ај да речам и за оние љубовни болки, сите сме ги имале, вистина знаат да болат, а има некој кој не може да ги издржи и во моменти на такво поматување на паметот, кога мислиш дека светот ти се урнал на глава и веќе животот нема смисла, до некаде го разбирам и тоа.. Не знам како да се изразам а да не испадне како да сакам да кажам дека самоубиството е спас кога ќе бидеш оставен или изневерен, нема оправдувања во никој случај за таков чин, ама зборам за најчесто тинејџери кои не размислуваат разумно и знаат да бидат понесени од чувствата, па не размислуваат за последици и за оној доживотен хаос и чувство на вина што ќе им го остават на своите блиски. Додека, пример себичноста во самоубиството ја гледам кога возрасен, прав, здрав маж, сопруг, татко, син, живеел и трошел повеќе од што може да си дозволи, навлегол во триста проблеми, позајмил онолку за да му требаат три животи да исплати, не мислел на никој освен на себеси, и кога дошло јајцето на газот, јамата на врат и решен проблем. И тука освен долгот кој е најмалце битен, на блиските им остава и жиг за цел живот, ги остава сами да се справат со она за кое тој на некој начин си го тргнал газот. Никакво самоубиство не оправдувам, ама ова е себично.</blockquote>

Верификација: Каква боја е Сонцето?

На врв Bottom

Барај

Барај

Одговори на темата