Одговори на темата

Порака: <blockquote data-quote="ВинаНевина" data-source="post: 362242" data-attributes="member: 7435">Вака, работата ми ја најдува агенцијата. Верувам дека си запозната со Work&Travel програмите што се преку лето. Секоја година одам на истото место каде што бев првиот пат, затоа што сум презадоволна и од шефовите и од вработените. Работам во ресторан за брза храна, поточно Бургер Кинг. Германецот си бара работа, нема врска што шефот приватно со нас има татковски однос, на работа си е шеф, а ти си работник. Се работи по 8 часа дневно, некогаш се случува да останеме повеќе, но секако претходно те прашуваат дали сакаш и можеш да останеш, доколку немаш желба не те присилуваат. Имаш ротациски систем на работа, значи работиш се што е потребно во моментот. Од правење сендвичи, бришење маси, пржење компири до каса и лоби. Се разбира, доколку не стоиш добро со Германски нема одма да те остават на каса сама. Најпрво те обучваат за било што да работиш. Сместувањето си е посебна приказна. Агенцијата не е должна да ти го обезбеди (барем агенцијата која мене ми посредува), но сепак се обидуваат да им помогнат на студентите што е можно повеќе. Првата година се сеќавам дека живеевме во место оддалечено 10тина километри од местото на работа, па си купивме точаци и со нив си одевме на работа. Имаш посебна патека за пешаци и точаци која е одделена од автопатот и искрено јас уживав одејќи на работа. Негативна страна е што треба да станеш малце порано за да имаш време да стигнеш на работа, но мене тоа не ми претставуваше проблем искрено. Тоа и не е толку страшно, кога ќе отидеш таму можеш да си бараш друго сместување. Таму имавме маркети, ресторани, пекари и слични места во близина, буквално на 2 минути од сместувањето. Исто така, имаше и автобуски превоз, па кога врнеше си се возевме со него или некогаш кога едноставно не мрзеше да возиме. Некогаш и шефовите ни излегуваа во пресрет, па тие не земаа и не враќаа доколку бевме иста смена.Наредните години си наоѓаме сместување сами, блиску до работа, се стигнува за 10тина минути одење пешки. И секоја година газдарицата ни ги чува собите, ја известуваме порано дека пристигнуваме во Јуни и се е средено. Многу е полесно кога веќе еднаш отидеш. Негативната страна тука е тоа што местото е премногу мало, нема маркети и не можеш да си купиш сладолед во секој момент кога ќе посакаш <img src="/styles/default/xenforo/smilies/biggrin.png"  class="smilie" loading="lazy" alt=":zelen" title="Зелен    :zelen" data-shortname=":zelen" />, имаше една пекара која работеше до пладне, па од таму си купувавме нешто за јадење наутро. За други работи одевме еднаш во неделата во градот, пазаревме се што ни треба и се снабдувавме со намирници за цела недела, некогаш и повеќе. Се на се, вреди да пробаш. Немој да одиш со чекувања дека таму ружи ќе ти цветаат и се ке биде совршено со првото стапнување. Имаше денови кога со плачење си доаѓав од работа, но со текот на времето се учиш како треба. <img src="/images/emoji/smile_animated.png"  class="smilie" loading="lazy" alt=":)" title="Насмевка    :)" data-shortname=":)" />Ако нешто испуштив да ти кажам слободно прашај си пак, знам како ми беше мене првпат кога одев.</blockquote>

Верификација: Колку нозе има кучето? (напишете со букви)

На врв Bottom

Барај

Барај

Одговори на темата