Лоша навика. Многу лоша навика...особено за луѓе со фамилии.
Еден случај: близок роднина, додека биле во врска со сопругата, се преправал дека едно пиво му е многу, до пола и го оставал. Откако се земале, маската од лице се трга,пиењето алкохол(ракија) станува секојдневен ритуал, па тука следи малтретирање,психичко и физичко, после раѓање на 3тото дете(и тоа женско како и претходните) психичко малтретирање пцуење зашто не е машко па дури и додека бебето ноќе плачело посегнал да го удри (во алкохолизирана состојба) за да се смири.
Многу отсуства од работа,пиење без повод или причина,отварање боледувања,намалување на плата,пиење за време на работа..
Се согласи да оди на лекување,месец ипол беше таму, се врати насмеан , расположен мислиш не е истиот човек. Уште максимум еден месец остана трезен, сам си призна како ги фрлал таблетите што му ги давале.
Сега откако децата пораснаа, 2те се веќе мажени, неговиот живот е: стани во 4 без разлика дали си на работа или не, кога не е седнува и пие. Додека станат другите од спиење он е веќе опиен. Па следи пцуење,ругање викање.
Имало викано полиции,пишување за казни,насилство..сето тоа е џабе.
Имало моменти и кога дома се немало пари за леб,не се ни обидува да се снајде,но важно за ракија ќе се снајде...
За секоја фамилијарна прослава неговото семејство се плаши да не направи глупост.
Живот ли е тоа ? Заслужиле ли тие деца таков татко? Додека води оро невесетата да се плаши дали татко и ќе порача алкохол или сок? Додека го храни своето бебе дома, да мисли на тоа дали татко и денес се напил и дали ја малтретира мајка и? Да немаш стабилен родител што ќе те посоветува или ќе ти даде поддршка за нешто. Животот понекогаш не е фер..