Љубов каква (не) заслужуваме

[lady_blue]

Sam: Why do I and everyone I love pick people who treat us like we're nothing?
Charlie: We accept the love we think we deserve.

Ова го најдов како цитат од филмот, во книгата малку поинаку е спомнато, ама сепак се однесува на истото.
Вака напишано, дава малку поинаква смисла на реченицата.
И не знам дали баш ми се допаѓа да ја прифатам како точна.
Би значело дека себеси не се сметаме за доволно вредни и значајни, па прифаќаме некој да нѐ третира ко да сме ништо, оти не заслужуваме ништо повеќе.
Ептен поразителна констатација.
Од друга страна, можеби е констатација која „отвора очи“.
Сите го знаеме она - сакај се најпрво самиот... Ама можеби често ( верувам дека сосема несвесно) го забораваме.
Не верувам дека некој свесно не си се сака или не си се цени. Ама потсвеста и она што е таму пикнато... е тоа е зезната приказна.

 

[*V******]

Прашањето беше според нас каква љубов заслужуваме. Не знам според тебе, ама ете според мене е така... Секогаш сакам да го примам назад она што сум го дал.
Нешто случајно како бумеранг.

Прашанјето го разбрав.....секој сака бумерангно секогаш не зависи се од нас.
Затоа велам....законот..акција реакција....не важи секогаш и секаде.
Затоа....ке има невозвратени бумеранзи...и...парчинја што треба да ги составуваме

 

[Марија]

@lady-blue повеќе ме интересираше разгледувањето на реченицата надвор од филмот. Не ја осмислив темата со цел да дискутираме за поентата на цитатот- во контекст на филмот, туку по широко да искажеме мислење.
А Цел филм во целина, вклучувајќи ги последните сцени и говорот мене ми даваат друга димензија на цитатов.

 

[crvenkapa]

Не знам дали постои љубов што не ја заслужуваме, ако постои личност која одбрала нас да ни ја даде својата љубов..
Попрво би рекла дека постои љубов што не ја прифаќаме заради личноста која не ни одговара..а кој колку заслужува тоа зависи од прецепцијата
на секоја индивидуа. Во основа ја прифаќаме личноста, која сметаме дека можеме да ја сакаме (ако љубовта воопшто може да се планира)
доколку ги најдеме оние особини кои се соодветни на она што го бараме, а тоа не е помалку од она што го нудиме.

 

[lady_blue]

@lady-blue повеќе ме интересираше разгледувањето на реченицата надвор од филмот. Не ја осмислив темата со цел да дискутираме за поентата на цитатот- во контекст на филмот, туку по широко да искажеме мислење.
А Цел филм во целина, вклучувајќи ги последните сцени и говорот мене ми даваат друга димензија на цитатов.

Да, знам, но ниедна мисла не е кажана без никаква причина. Понекогаш е тешко да се размислува за нешто ако нема ништо друго околу...
Настрана од контекстот во кој била кажана, не гледам некоја голема филозофија.
Секој смета дека заслужува да биде сакан и тоа од оној кој го сака. Секој смета дека кога сака, заслужува љубовта да му биде возвратена. И кога е така и сѐ е океј, не се ни замара со прашања од типот „зошто баш оваа љубов?“
Прашањата се појавуваат тогаш кога нешто не е како шо треба да биде. Ако љубовта не е возвратена, ако приказната од бајка се претвора во нешто друго. Тогаш човек си бара причини и објаснувања. Зошто е така и дали тоа го заслужил?