На facebook од сабајле врти една фотографија на која што пишуваше дека полицајците се всушност најголемите жртви во моменталната ситуација. Од една страна биле жртви на државата и политичарите, од друга на народот и дека нивните мајки и нивните деца се најисплашените во моментов. Целта на таа слика беше да го запре насилството кон полицијата од страна на народот односно вандалите и насилниците.
Колку е само нехумано да се објавува таква слика и да се наметнува чувство на вина и грижа на совест врз обичниот човек кој што сака да се избори за своите права, за својата сигурност и слобода. Баш тие полицајци се пречката и тие први стојат на патот кон остварувањето на правата на граѓаните. И тие се жртви на политиката, точно, но имаат избор. Во секој момент можат да ја соблечат униформата и да застанат од страна на народот и да не дозволат да бидат ничии жртви. Од една страна им одговара да си ја земаат платата и да се возат без пари во автобуси, да прават прекршоци без да плаќаат казни, да уживаат некаква неоснована почит во општеството, а од друга страна не им одговара да бидат предмет на насилство кога си ја бранат платата и сето она што го добиваат со титулата - полицаец.
Изборот на граѓанинот е ограничен, мора да се бори или да молчи и да трпи.