Веруј, делував. Тоа и беше проблемот. Премногу доцна според мои подоцнежни проценки. Но настрана тоа. Инаку да, во право си дека треба мажот да превземе чекор. Но во случај коа девојката се измачува, зошто она не би?
зашто ако тој не почнал ништо, а времето си минува, значи или толку му стиска или нема намера ни да почне нешто
не дека имам добра причина за или против
оти сите сме различни
и секој треба сам да си процени колку нешто му вреди
имаше време кога се каев и пукав од мака зашто не реагирав на време и не му ги ставив на знаење чувствата на типот од приказната погоре
ама па после, кога љубовта не ми беше ни на крај на паметот, дојде тој што требаше да дојде
и имаше доволно храброст да ризикува и да реагира
оттогаш силно верувам дека секоја искористена и секоја пропуштена шанса имаат свое место во збиднувањата
имам моменти кога си велам ако тогаш и тогаш направев тоа и тоа, можеби сега сѐ ќе беше поинаку
оти таа приказна ми беше одредена пресвртница во животот
и ме однесе на поприлично тежок и комплициран пат
но, ако беше поинаку, поинаква ќе бев и јас
ќе го немав тоа што го имам сега
а имам две златни деца кои ми се сѐ во животот
и ако таа, а и сите пропуштени или можеби можни шанси, било љубовни, било поинакви, биле она поради што денес сум нивна мајка, тогаш и да можам да се вратам назад и да сменам сѐ, верувај не би променила ниту една секунда, ниту една реакција, ниту еден избор
