Одговори на темата

Порака: <blockquote data-quote="Electra" data-source="post: 312693" data-attributes="member: 229">Сега ве нервираат можеби, ама кога еден ден ќе се во право и ќе ги снема, ќе ве заболи. Џабе играње tough cookies.Родители, па и општо луѓе со кои си навикнал цел живот, немаат старост.Баба ми кукаше откако знам за себе...онака, типичен старечки муабет.Посебно ми недостасува она „Догодина ако сум жива, не ставам кисела зелка“ (пошто ептен до ситница средуваше по цели денови)...и пак секоја година ставаше зашто знаеше колку сакам сарма. А 85 ги имаше кога почина, беше витална, права и здрава...да не скршеше колк, па тромбови и ово оно, ќе тераше уште и мило ќе ми беше да беше така, па нека се жали колку милува.Не би го ни нарекла тоа страв од смрт. Нормално дека кога ќе дојдеш до некоја одредена возраст, свесен си дека не ти остануваат уште не знам колку години, па таквиот муабет преминува некако повеќе во рутина отколку што е права паника. Нормално, сепак е разбирливо пошто е непознато.Тоа во воведот повеќе ми делува на хипохондрија, а тоа баш и не бира возраст.Мада може да е и недостаток на внимание кој го компензира на тој начин за да чуе дека вреди и дека е сакана. Посебно ако живее (претежно) сама.Бар децата знаат дека со глумење болести привлекуваат внимание. Поголемиве не би требало да се многу различни, само поскриени.Проблемот е и што поголем дел постари луѓе не се најинформирани, па веруваат дека по ТВ и од народ само вистини идат. Нема што да прават, седат по дома, гледаат сваштарии и размислуваат за истите. Седнете ги, прошетајте ги, кажете им колку ви значат, ама и дека за нивно добро сакате да смените тема на разговор, ако треба и пребарајте за болеста од која се плашат, па разубедете ги...не знам. Јасно ми е колку е мачно, ама знае да се исплати некогаш.</blockquote>

Верификација: Каква боја е снегот?

На врв Bottom

Барај

Барај

Одговори на темата