Колку често среќавате маалски монаси? Пардон, дали воопшто ги приметувате? Дали сте го активирале вашето сетило а.к.а уво да чуете што прават момци на 30 годишна возраст висејќи на клупа со местоположба негде меѓу вашата зграда и булевар, во паркот, прилагодени на секаква температура?
Сте го приметиле ли нивното адолесценско однесување, имуно на годините во прочитани книги, кои се преточиле во ставови и бунење против општествениот систем, формирајќи група од 4-5 души, која се декларира како револуционерна и бунтовна, односно следбеник на философијата на Ниче?
Доближувајќи се, успешно ќе ја приметите нивната нота на мелодраматичност, лизгав говор, придружен од пластична чаша со вино и цигарче во десна рака. Нивното ораторство го цеди вашиот мозок за изнаоѓање на аргументирани ставови кога ќе го доведете во прашање нивното "социјално" вегетирање и вложување на труд во напредокот на нивна сопствена реализација. На сметка за тоа ќе чуете многу теории за заговор во светот и пропаѓање во сиви простори каде моралниот кодекс е исто што и улица. Секогаш постојат два тротоари на кои човек зачекорува и преминува по потреба. Но за нив асфалтирањето е тежок процес, зашто сфатиле дека нивните поплаки за улицата пред зграда не се остварени и си земаат за право да бидат бандери, односно светилки за рајата која слепо поминува.
Секако ќе ги чуете и најновите теории за грозоморното убиство на петмина кои ја потресоа нашата држава, со краен исход - разглабање на политика до раните утрински часови, кога сите заминуваат на работа а тие во својот кревет.
Што е за нив осумчасовно работење, внесување на труд за непропорционален приход кој сеедно би завршил на тролитарка, зашто такви се македонските услови?!
Ќе го чуете нивното ехо на чекори во влез и отклучување на врата, дур вие се подготвувате да го зграпчите денот со нови сили, бидејќи е смешно дека Бог дава леб на тие без заби?!
Дури и да дава, како би загризале? Дали воопшто некогаш се запрашале?
Да не забегувам од првичната тема, муабетот ми е дека за такви погоре, лекот е лопата.
По можност 10 часовна работа и солзи од плускавци. Тоа е морален квалитет за домаќинска еуфорија, односно продуктивно џаболебарење затоа што непродуктивното кошта многу нерви за околината која ги опкружува и многу пари за издршка на толкаво магаре. Сепак ова се македонски услови и не смееме да дозволиме издатоци или незаслужени лускузирања.
Не дозволувајте да бидете општествени отпушоци, барајќи слободна волја онаму каде нема. Без гнев и во стадо офци секогаш бидете онаа црна. Сеедно, заштитени сте во стадото.
Сте го приметиле ли нивното адолесценско однесување, имуно на годините во прочитани книги, кои се преточиле во ставови и бунење против општествениот систем, формирајќи група од 4-5 души, која се декларира како револуционерна и бунтовна, односно следбеник на философијата на Ниче?
Доближувајќи се, успешно ќе ја приметите нивната нота на мелодраматичност, лизгав говор, придружен од пластична чаша со вино и цигарче во десна рака. Нивното ораторство го цеди вашиот мозок за изнаоѓање на аргументирани ставови кога ќе го доведете во прашање нивното "социјално" вегетирање и вложување на труд во напредокот на нивна сопствена реализација. На сметка за тоа ќе чуете многу теории за заговор во светот и пропаѓање во сиви простори каде моралниот кодекс е исто што и улица. Секогаш постојат два тротоари на кои човек зачекорува и преминува по потреба. Но за нив асфалтирањето е тежок процес, зашто сфатиле дека нивните поплаки за улицата пред зграда не се остварени и си земаат за право да бидат бандери, односно светилки за рајата која слепо поминува.
Секако ќе ги чуете и најновите теории за грозоморното убиство на петмина кои ја потресоа нашата држава, со краен исход - разглабање на политика до раните утрински часови, кога сите заминуваат на работа а тие во својот кревет.
Што е за нив осумчасовно работење, внесување на труд за непропорционален приход кој сеедно би завршил на тролитарка, зашто такви се македонските услови?!
Ќе го чуете нивното ехо на чекори во влез и отклучување на врата, дур вие се подготвувате да го зграпчите денот со нови сили, бидејќи е смешно дека Бог дава леб на тие без заби?!
Дури и да дава, како би загризале? Дали воопшто некогаш се запрашале?
Да не забегувам од првичната тема, муабетот ми е дека за такви погоре, лекот е лопата.
По можност 10 часовна работа и солзи од плускавци. Тоа е морален квалитет за домаќинска еуфорија, односно продуктивно џаболебарење затоа што непродуктивното кошта многу нерви за околината која ги опкружува и многу пари за издршка на толкаво магаре. Сепак ова се македонски услови и не смееме да дозволиме издатоци или незаслужени лускузирања.
Не дозволувајте да бидете општествени отпушоци, барајќи слободна волја онаму каде нема. Без гнев и во стадо офци секогаш бидете онаа црна. Сеедно, заштитени сте во стадото.
