Одговори на темата

Порака: <blockquote data-quote="lady_blue" data-source="post: 211185" data-attributes="member: 67">Ама тоа ми е поентата и мене.Но, како би можел некој да оди и да излезе на таа сцена опуштено и без да чувствува огромен притисок, кога ние правиме толкава бука околу целата работа?Колку само негативни коментари паднаа на сметка на Тоше таа година, уште од самиот старт. Зошто него го одбрале, зошто на тој начин го одбрале, ко да е само тој, ко да нема други, итн итн не се ни сеќавам што сѐ беше кометирано.Секогаш и за секој било така. Остри коментари, мајтапење, притисоци.Кога станува збор за правење песна за Евровизија сите ко да забораваат на сопствените способности и човек не може да се изначуди кога ќе го чуе финалниот резултат.Сите песни од кои требаше да се одбере едната за Тоше, беа во најмала рака - чудни.Оној миг кога ќе се ослободиме сами од таквото сфаќање на Евровизијата и кога ќе престанеме да правиме песни нагаѓајќи која и каква би можела да упали, дури тогаш ќе почнат да се менуваат работите.Точно е тоа дека бркаме поени и секогаш најбитно е дали ќе влеземе во финале или не. А така е зашто се гледа на Евровизијата ко на едниствена шанса, ко само таму да можеме да покажеме кои сме и какви сме, ко сите надежи да се впререни во тие неколку минути на таа сцена.Кога би имале друг пристап, онака лежерно незаинтересиран, би се смениле многу работи.Годинава ги одбрале тие? Супер. Годинашнава песна е таа и таа? Супер. Со среќа нека им е, нека одат и нека се забавуваат. Ќе влезем во финале или ќе завршиме на последното место? Небитно. Што и да се случи таму, океј ќе биде.Ние како публика го правиме најголемиот притисок. Тешко им на тие што се решаваат да го прифатат предизвикот и да се појават на таа сцена.</blockquote>

Верификација: Колку нозе има кучето? (напишете со букви)

На врв Bottom

Барај

Барај

Одговори на темата