Вработување во приватниот или државниот сектор?

[Luckky]

Самиот наслов го поставува и прашањето. Според вас, би претпочитале вработување во приватниот или државниот сектор? Зошто? Кое од нив и носи поголеми придобивки на општата социјално-економска состојба на државата?

Разликата помеѓу приватниот и државниот сектор е во работодавецот. Луѓето вработени во државниот сектор работат во државните институции и агенции (без разлика дали станува збор за национално или локално ниво), додека оние во приватниот работат во компанија во приватна сопственост. Главна предноста во државниот сектор е сигурноста на работното место додека предноста од работењето кај привтниот сектор е можноста да се биде ,,сам свој газда”. Во нашата земја, вработените во државниот сектор уживаат поголеми бенефиции од аспект на навремена исплата на плата, здравствени бенефиции, права на слободни денови и годишен одмор за разлика од оние во приватниост сектор. Сепак, најновите статистички анализи од страна на организацијата на економско развиени земји и економска соработка OЕCD, покажуваат дека независно дали станува збор за развиените земји, оние во транзиција па дури и неразвиените земји, поголем профит остварува токму приватниот сектор.


Јас би одбрала работење во приватен сектор. Поголема сатисфакција би ми било да работам нешто свое, креативно каде што со задоволство ќе го дадам својот максимум и ќе се посветам. Во однос на придобивките е многу јасно, приватниот сектор е всушност основа на раст на БДП, за разлика од вработувањата во државната администрација, па според тоа треба да се насочи вниманието кон развивање на истиот, со поголем осврт на домашните отколку на странските инвестиции. Па така, треба да се инвестира во бизнис инкубаторите од страна на државата, или создавање на државен регистар за обебедување на така наречените бизнис ангели со кои дополнително би се олеснил процесот на развивање на соработката во приватните сектори.

 

[Kitty]

Приватен сектор е супер како што рече Лаки да си сам свој газда, ама лошо е ако си вработен кај приватен работодавец. Приватните посебно оние со мали бизниси не се баш некои поволни места за работа. Таму вработените работат во смени, и саботи и недели, осигурани на пола работно време или воопшто не се осигурани и со никакви шанси за напредување и кариера. Тоа е разликата со државниот сектор и администрација, но сепак не секогаш и во државен сектор можеш да напредуваш, таму имаш категории на луѓе кои многу работат и категории на оние легачи кои само чекаат плата да земат. Се е ствар на амбиции. Но сепак сигурноста за работата во државен сектор е многу поголема.
Според мене идеално би било да работам во некоја голема успешна и позната компанија каде ќе можам да напредувам и да станам главен менаџер. Тоа од секогаш ми беше голем сон. Но мене ми се реализира сонот, не во компанија туку во добра институција.
И сакав да кажам ако некој полага испит за државни службеници и ако сака да праша нешто информативно слободно може да пише.

 

[Хоуп*]

Да живеам на некое друго-измислено и совршено место, сигурно ќе работам во приватен сектор, она што го сакам и ме исполнува, ќе бидам сам свој газда, ќе имам свои вработени кои ќе ми бидат како семејство, бизнисот ќе цвета и се ќе биде совршено...
Но, прибидејќи сме тука во државава каде немаш баш избор кога се работи за работно место и среќа е ако си воопшто вработен, би рекла дека подобро е да си вработен во државна установа каде ти се знае работното време и платата, никој не те смета за своја сопственост, не те малтретира да работиш 12 часа за дупло помала плата од што ти ветил дека ќе ти даде со работно време од 8 часа како што ако не секогаш, најчесто се случува кога работиш за приватна компанија или за поединци.

 

[Сара.13]

државно кој фатил, фатил на времето.и тоа фатил на големо, земаат по 50.000 плата за „нишање врата“, да, познато ви е, знам.
секако има исклучоци, се вработуваат и денес државно ама мнооогу слабо, предност е тоа што редовно си ја знаеш платата, одмори, осигурување, слободни денови...ама нема работни места, барем за нас обичните граѓани.за оние „необичните“ на едно работно место, вработуваат по 10.ојш да пополниш уплатница, еден ти ја кине, другиот ти ја подава, третиот ја уплаќа...страшно.
искрено, врските си го прават своето, пола неписмен народ работи во администрација, а и насекаде.
нема повеќе желба за добар кадар, конкурси(валидни), критериуми, чувство за конкуренција, натпревар...сега резултатите веќе однапред се знаат.влагаш на интервју за работа заедно со ќерка му на „онега“ и одма знаеш кој е примен а кој не.и после ќе кажуваат вакво онакво однесување на интервјуата, ама ајде.

јас лично, сум за приватен бизнис, и тоа сопствен.има добри шанси дека ќе успееш, а ризикот секако е неизбежен, да не се залажуваме.
но со вложување на добар дел на живци и малку капитал(од оној што го трупате под перници за „црне дане“) гарантирам дека шансите за успех се многу поголеми отколку дремење пред вратите на овој оној со надеж дека ќе му се згреши и ќе ви даде работно место.

надвор од се ова што го напишав постои реалниот живот, реалната економска и политичка слика и секако, исклучоци.
благодарности за вниманието.

 

[Хоуп*]

државно кој фатил, фатил на времето.и тоа фатил на големо, земаат по 50.000 плата за „нишање врата“, да, познато ви е, знам.
секако има исклучоци, се вработуваат и денес државно ама мнооогу слабо, предност е тоа што редовно си ја знаеш платата, одмори, осигурување, слободни денови...ама нема работни места, барем за нас обичните граѓани.за оние „необичните“ на едно работно место, вработуваат по 10.ојш да пополниш уплатница, еден ти ја кине, другиот ти ја подава, третиот ја уплаќа...страшно.
искрено, врските си го прават своето, пола неписмен народ работи во администрација, а и насекаде.
нема повеќе желба за добар кадар, конкурси(валидни), критериуми, чувство за конкуренција, натпревар...сега резултатите веќе однапред се знаат.влагаш на интервју за работа заедно со ќерка му на „онега“ и одма знаеш кој е примен а кој не.и после ќе кажуваат вакво онакво однесување на интервјуата, ама ајде.

јас лично, сум за приватен бизнис, и тоа сопствен.има добри шанси дека ќе успееш, а ризикот секако е неизбежен, да не се залажуваме.
но со вложување на добар дел на живци и малку капитал(од оној што го трупате под перници за „црне дане“) гарантирам дека шансите за успех се многу поголеми отколку дремење пред вратите на овој оној со надеж дека ќе му се згреши и ќе ви даде работно место.

надвор од се ова што го напишав постои реалниот живот, реалната економска и политичка слика и секако, исклучоци.
благодарности за вниманието.

Со должна почит, ама место да седиш дома и да кукаш дека ти требаат врски за државна работа, можеш да пробараш низ нет, да слушнеш на вести, да прочиташ некој весник, да се заинтересираш за огласите за државен службеник на пример, па убаво лепо да си собереш документи, да си ги научиш испитите и трк во некои од местата каде што се полага во твојот град-пробај си ја среќата.
Ова чисто добронамерно, најдобро е да кажеш ако искусиш на своја кожа нели, а не да судиш и да губиш надеж од рекла казала муабети.

 

[Сара.13]

Со должна почит, ама место да седиш дома и да кукаш дека ти требаат врски за државна работа, можеш да пробараш низ нет, да слушнеш на вести, да прочиташ некој весник, да се заинтересираш за огласите за државен службеник на пример, па убаво лепо да си собереш документи, да си ги научиш испитите и трк во некои од местата каде што се полага во твојот град-пробај си ја среќата.
Ова чисто добронамерно, најдобро е да кажеш ако искусиш на своја кожа нели, а не да судиш и да губиш надеж од рекла казала муабети.

Истотака со должна почит, со моиве 17години. досега не сум искусила, не сум барала работа, не сум аплицирала, мконкурирала и бла бла слични работи.
но верувај, имам доволно примери во најблиска околина, така да не би било во ред да ги наречам рекла казала муабети.
многумина трчале збирајќи ги документите, празнејќи ги џебовите по нотари пошто сега за една копија законот ти вика дека МОРА да ти е заверена. за едно аплицирање, со оглед на мноштвото потребни документи, ќе се наддадеш пари.а знаејќи, ај да речеме „претпоставувајќи“ го исходот, многумина ќе се одвратат од помислата да се одлучат на тој чекор.
не викам не, има многу кои кукаат дома, а не пробале ништо, но верувај, побројнин се тие кои пробувале, пробувале, се гореле и на крајот...со прстот в уста.

 

[Хоуп*]

Истотака со должна почит, со моиве 17години. досега не сум искусила, не сум барала работа, не сум аплицирала, мконкурирала и бла бла слични работи.
но верувај, имам доволно примери во најблиска околина, така да не би било во ред да ги наречам рекла казала муабети.
многумина трчале збирајќи ги документите, празнејќи ги џебовите по нотари пошто сега за една копија законот ти вика дека МОРА да ти е заверена. за едно аплицирање, со оглед на мноштвото потребни документи, ќе се наддадеш пари.а знаејќи, ај да речеме „претпоставувајќи“ го исходот, многумина ќе се одвратат од помислата да се одлучат на тој чекор.
не викам не, има многу кои кукаат дома, а не пробале ништо, но верувај, побројнин се тие кои пробувале, пробувале, се гореле и на крајот...со прстот в уста.

Е па биди амбициозна - учи и труди се да постигнеш повеќе од луѓето што останале со прстот во уста.
И немој да се водиш на тоа дека ти требаат врски и немаш шанси, џабе пари фрлени или џабе шетање по шалтери...
На крај краева стигни до таму за да ти им помогнеш и ги вработиш во твојата фирма, пошто нели државната работа од старт ја отфрлаш..

 

[Сара.13]

Е па биди амбициозна - учи и труди се да постигнеш повеќе од луѓето што останале со прстот во уста.
И немој да се водиш на тоа дека ти требаат врски и немаш шанси, џабе пари фрлени или џабе шетање по шалтери...
На крај краева стигни до таму за да ти им помогнеш и ги вработиш во твојата фирма, пошто нели државната работа од старт ја отфрлаш..

она што јас го имам на ум за во иднина, може да се нарече само амбиција.во суфицит е, во мојов случај
не се водам според ништо, едноставно ја живеам реалност, која додека дојде мое време, ќе стане и полоша.
до пред некое време ќе речев така е, ама сега викам, не е се во образованието и учењето.ако го немаш она кликерчето во главата и малку поќе среќа, џабе.
сам ако не се избориш, те однесе матната.
ме изблаосува, фала, амин. : )

 

[Хоуп*]

она што јас го имам на ум за во иднина, може да се нарече само амбиција.во суфицит е, во мојов случај
не се водам според ништо, едноставно ја живеам реалност, која додека дојде мое време, ќе стане и полоша.
до пред некое време ќе речев така е, ама сега викам, не е се во образованието и учењето.ако го немаш она кликерчето во главата и малку поќе среќа, џабе.
сам ако не се избориш, те однесе матната.
ме изблаосува, фала, амин. : )

Ок со среќа тогаш на интервјуто за работа кога ќе ти побараат диплома, а ти ќе им речеш - Абе немам, а и не ми треба мене ми фаќа кликерот

 

[Сара.13]

Ок со среќа тогаш на интервјуто за работа кога ќе ти побараат диплома, а ти ќе им речеш - Абе немам, а и не ми треба мене ми фаќа кликерот

мхм....а кога би седела со дома со 2дипломи в раце,а никој не ми ги бара...едноставно, има кадри, нема работни места.капитализам, нели?
и да разјасниме, не сум против диплома, само кажувам дека се почесто не добива на вредност.