Средно беше црното доба од мојот живот. Бобо експериментираше со стилови. Беше панкер, металац, пак панкер, пак металац...црташе по цело школо и се криеше да не го види некој професор (на крај некој пробал да ме имитира и го казнија да го чисти цело школо). У мало гратче ко моево, едина фаца у генерација која се носи у црно цело време, слуша нешто поразлично од другите, не веруе у богови и сл., чат-пат ги оставаше у мисла професорите и имаше храброст да им се спротивстави на нивните знаења значи...хммм...да имаш се` на се` двајца другари, а другите да те одбегнуваат или да пробуваат да ти се упикаат оти имаат корист од нешто. У средно Бобо решаваше тестови по хемија за 10 мин. и сите му се лутеа зашто не им дал да препишат, чат-пат ќе се најдеше по некој професор кој сакаше да му стави 3-ка од инает ама на крај мораше да става реални оцени. Аааах да, средно беше времето коа Бобо не можеше да го соџвака лицемерието на другите и понекогаш минуваа по три месеци со никој освен тие двајца да не правам муабет. Не би се вратил.