Неискажани чувства

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
31
Western Sky, Land of Oz.
Според Фројд, ,,Неискажаните чувства се живи и никогаш нема да умрат. Тие се закопани живи и ќе се вратат во иднина на многу полоши начини”.

Кои чувства и зошто чувствата можат да бидат потиснати?
Дали нивното потиснување е негативна појава?
Дали е виновна самата личност или окружувањето?
Како ги перцепира човекот или поточно самите вие?
Дали нивното потиснување може да доведе до промена во карактерот на личноста?
Во што се’ би резултирале истите?
Дали постои и ако воошто постои, како би се поправила штетата од истите?


Лично,сметам дека пред се’, најбитен е начинот на која личноста ги ,,толкува” овие емоции, па од тука и начинот на кои ќе бидат интерпретирани. Чувствата можат да бидат потиснати поради многу причини – трауматичен настан од минатото, однесувањето на самата личност, семејството, партнерот, пријателите па и пошироката околина но сепак самите ги потиснуваме поради тоа што не знаеме како да ги ,,декодираме” , процесираме и извадиме на површина и тоа повеќето чувства како што се тага, среќа, љубов итн.Па така, ако личноста во минатото се соочувала со фрази од типот на ,,ти не можеш да го правиш тоа” самото тоа би можело да прерасне во недостиг на самодоверба во понатамошниот живот, зошто личноста не знаела како да се избори со зборовите кои и биле упатени. Заштитничкиот однос на личност која ете, поради трауматичен настан во минатото, субјективното толкување на ситуацијата и чувствата поврзани со истите може да доведе до опсесивно однесување во иднина. Уште еден пример, ривалството создадено помеѓу две деца во едно семејство и нееднаквоста во односите кон нив од страна на родителите би можело да ја развие сета таа ,,љубомора” до тој степен каде што веќе зрелата личност ќе се труди да биде подобра па и најдобра од сите во неговиот/нејзиниот живот да биде и да поседува повеќе.
Најинтересен ми е одговорот (кој баш и не е одговор) на последното – како би се поправила штетата од истите. Дали личноста станува свесна за ,,својот проблем”? И дали сето тоа би можело да се квалификува како ,,проблем”. Можеби треба да се прифати како дел од целокупната слика за човекот кој би требало да биде прифатен како таков. Но дали прифаќањето, би ја решило ситуацијата?


Според мене многу интересна тема, се надевам ќе ги изјасните и вашите ставови по истата.
 

МалиСашко

Истакнат Член
12 јануари 2014
466
347
173
30
домче
Па дури и во пракса неискажаните чувства можиме многу добро да ги опипаме.
Најлесно до сега гледам дека се дефинира одразот на чувство на љубомора со партнерот, комплекс на нижа вредност,бес, неостварени страсти...
Што е во тоа зезнато!? Епа... воопшто не е само обична нервоза како што изгледа. Секој од нас може во себе да си најде некоја фрустрација што произлегува како проектирана потисната дразба.
Можеш многу лесно да го премолчиш и да го задржиш во себе, но нема да остане на толку... сепак од некаде ќе се излееш.

Не да е негативна појава, тоа е самоубиствена акција! Зошто!? Нешто што те заболело и си го премолчил (а си имал на кого да речиш само, ете , не си рекол од Х причини), кога-тогаш ќе му го вратиш на 100 пати појак начин и без да сакаш. Пример девојка ти те провоција цело време на некој начин што тебе ти е низок удар... Ајде, да не се растура врската - премолчуваш. Чувството на бес, љубомора и немоќ го оставаш во тебе и тоа пополека си вирее и ако не се среди работата посовреме прераснува во голема желба за одмаздување.... затоа постои тоа изневерување со едина цел да таа биде изневерена, расправии во нивното семејство кое ќе го формираат, покажување на доминантност на партнерот кај кого се појавиле фрустрациите.
Потиснато чувство на симпатизирање... еве пример... кон девојката на другарот. Ако ти не можиш тоа чувство да го изнесеш од тебе, а не му е веќе местото во тебе, тогаш во најлесен случај се појавува она идолизирање на девојката и желба за да се завладее со животот на нејзиниот партнер што се изразува преку константно барање начин да се понижи, да се навреди, начин да му се нанесее билокакво зло. Во случајот не резимираш здрво дека воопшто другар ти не бил крив што ти јасимпатизираш женска му, туку потиснатиото чувство кај тебе ти се проектира во ненормална насока...

Ненормална насока, спомнав.... па скоро сето ова се проектира во таа смисла. Ретко кој му се појавуваат чувства позитивни за околината, но и да се појават се себеизмачувачки (мазихистички).

Како кривец, можам да наведам исклучиво неповолни околности. Буквално неповолни... Понекогаш е доволно да се најдеш на јавно место за да не можеш да изреагираш како што треба, па до наредната средба со истата личност, чувствата во тебе да направат лом.
Во истиот случај на неповолна околност гија вклучувам и желбата нешто да се одржи , бидеќи ако во околност не постоела таа желба, немало ти да имаш потреба да го потиснеш чувството.

Како ги перцепира... како апсолутна неправда која му е нанесена и за која е немоќен. Баш затоа се јавува и желбата за одмазда кога ќе добие сила (во лесна категорија се јавува желба да се надополни на појак начин... колку за споредба, некој што има комплекс од што возел фиќо, кога ќе ги земе првите пари едино ќе купи Ауди А6 иако дома пак ќе нема леб да јади)

Специфичноста на оваа појава е што од таа точка нема назад. Има само напред. Нема поправање на ситуацијата има само подобрување во иднина. Којзнае колку може да се смени, јас сум скептичен во однос на таа замисла. Мислам дека кога ќе ја зезнеш еднаш, останува зезната до „даље“.

Морам да признаам дека прашањата од Лаки беа баш на место и одлично проценети....
 

MoonFairy

Староседелец
28 септември 2012
1,335
1,964
1,133
Според Фројд, ,,Неискажаните чувства се живи и никогаш нема да умрат. Тие се закопани живи и ќе се вратат во иднина на многу полоши начини”.

Кои чувства и зошто чувствата можат да бидат потиснати?
Дали нивното потиснување е негативна појава?
Дали е виновна самата личност или окружувањето?
Како ги перцепира човекот или поточно самите вие?
Дали нивното потиснување може да доведе до промена во карактерот на личноста?
Во што се’ би резултирале истите?
Дали постои и ако воошто постои, како би се поправила штетата од истите?

Сите чувства можат да бидат потиснати, апсолутно сите...и оние позитивните, а уште повеќе негативните...
Чувствата ги потиснуваме од многу причини...пред се’ од страв...страв да не бидеме погрешно протолкувани од другата страна, страв да не бидеме исмеани и деградирани од оној на кој му ги упатуваме, страв да не бидеме осудувани од околината...од претрпена траума, па немоќта да ја проживуваш повторно и да се справуваш со целата низа негативни емоции, едноставно ги потиснуваш и се трудиш да продолжиш понатаму (не секогаш успешно)...а постојат и такви личности кои без било каква причина не можат да ги споделуваат емоциите, и едноставно се такви....
Потисувањето на чувствата е негативна појава само за поединецот...сето тоа се одразува само на него, на неговиот живот и на неговото здравје...
Виновник...тежок збор е тоа...виновна е самата единка, а можеби и не е...можеби му е полесно да функционира така...
Потиснувањето на емоциите, особено на оние интензивните, се разбира може да го промени однесувањето на единката...ако истиот потиснува бес, гнев, агресија тогаш тоа своевремено би излегло на површина и не би било пријатно во никој случај...
Дури и тагата, разочарувањето...можат да се продлабочат и да резултиаат со депресија...
Но, сепак, сите ние функционираме различно...некои се способни сето она што ги ’јаде’ успешно да го потиснат во себе, да не се навраќаат на нив и да си продолжат нормално со животот...но има и такви кои ги потиснале своите емоции и само привидно продолжуваат ‘нормално’...
Штетата се разбира може да се поправи само со силна воља и со квалитетна долготрајна психотерапија....
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: violetmoon

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
31
Western Sky, Land of Oz.
Како ги перцепира... како апсолутна неправда која му е нанесена и за која е немоќен. Баш затоа се јавува и желбата за одмазда кога ќе добие сила (во лесна категорија се јавува желба да се надополни на појак начин... колку за споредба, некој што има комплекс од што возел фиќо, кога ќе ги земе првите пари едино ќе купи Ауди А6 иако дома пак ќе нема леб да јади)

Специфичноста на оваа појава е што од таа точка нема назад. Има само напред. Нема поправање на ситуацијата има само подобрување во иднина. Којзнае колку може да се смени, јас сум скептичен во однос на таа замисла. Мислам дека кога ќе ја зезнеш еднаш, останува зезната до „даље“.


Но што станува ако не ги смета за неправда? И дали би се доживеало како неправда? Еве да се навратиме на примерот, дали личноста со комплексот на ниска вредност тоа го смета за неправда или едноставно го прифаќа како вистина за сам себе? Ако е веќе така, нема потреба од чувство на одмазда т.е размислувањата воошто не се насочени во таа насока.

А за менувањето да додадам, мислам дека сепак е можно. И тоа би можело од сосема спротивните сили што го предизвикале ,,проблемот" ако може да се категоризира како проблем. Но и покрај тоа, се држам до тоа дека најбитна е личната перцепција. Зошто и покрај ,,анти-отров" настанот, ако личноста не е доволно свесна за процесите и не ги постави како два спротивни и ги препознае нивните манифестации заедно и секоја засебно, се' е залудно.
 

МалиСашко

Истакнат Член
12 јануари 2014
466
347
173
30
домче
Оп стоп. Тогаш нема да бидат неискажани чувства, туку заборавени небитни ствари. Ако некое чувство го замолчуваш, значи постои во тебе. Меѓудругото, само да спомнам, добрите чувства и да се премолчени не се опасни (среќа, успех... итн...).
Ако личноста можела да го надмине тоа, тогаш во никој случај немало да премине во комплекс.Но кога веќе ќе се наредат коцките да се појави НЕПРИЈАТНА СИТУАЦИЈА проследена со НЕМОЖНОСТ ЗА ОТТРГНУВАЊЕ, тогаш следи стекнување на фрустрација која стигнува до стекнат комплекс.
Комплексите се опасна ствар, ова го потврдувам од лични искуства со луѓе.Пример: Оние кои некој ги малтретирал во основно и не можеле да му вратат, се поагресивни во текот на целиот живот, а оние кои претрпеле насилство во средно имаат потреба изразена потреба за владеење со луѓето околу нив.
 

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
31
Western Sky, Land of Oz.
Оп стоп. Тогаш нема да бидат неискажани чувства, туку заборавени небитни ствари. Ако некое чувство го замолчуваш, значи постои во тебе. Меѓудругото, само да спомнам, добрите чувства и да се премолчени не се опасни (среќа, успех... итн...).
Ако личноста можела да го надмине тоа, тогаш во никој случај немало да премине во комплекс.Но кога веќе ќе се наредат коцките да се појави НЕПРИЈАТНА СИТУАЦИЈА проследена со НЕМОЖНОСТ ЗА ОТТРГНУВАЊЕ, тогаш следи стекнување на фрустрација која стигнува до стекнат комплекс.
Комплексите се опасна ствар, ова го потврдувам од лични искуства со луѓе.Пример: Оние кои некој ги малтретирал во основно и не можеле да му вратат, се поагресивни во текот на целиот живот, а оние кои претрпеле насилство во средно имаат потреба изразена потреба за владеење со луѓето околу нив.


Ќе бидат неискажани чувства, зошто сепак тлеат во тебе и те менуваат и тоа не мислам на онаа промена што е секојдневна и постојана. Напротив, добрите чувства премолчени се далеку поопасни од негативните. Премолчената среќа само за да не навреди некого што не ја доживува истата, премолчениот личен успех а да не зборувам за премолчена љубов се мислам најдеструктивни и најбрзо разорувачки. Ако ми е лутина или гнев и ако го потиснам не е голема штета одколку потиснувањето на она што те терало да се чувствуваш (по)добро од вообичаеното.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: melpomena and Outrider

МалиСашко

Истакнат Член
12 јануари 2014
466
347
173
30
домче
Среќата е чувство што облагородува. Те тера да се чувствуваш подобро.Ако имаш личен успех и не го кажиш, личниот успех си останува за тебе како поен, а ако имаш личен неуспех и го претрпиш ти остануваат -2 поени (од неуспехот и од потискањето).
Љубовта не е чувство, тоа е склоп од чувства (чувство на привлечност, чувство на совпаѓање, чувство на допаѓање, чувство на потреба еден за друг, чувство на љубомора и тн.) баш затоа љубовта дава можност за креативност, бидеќи секој си ја дефинира како што му треба. Така да, според тоа како си ја дефинирал љубовта, може да бите итоа како деструктивна и негативна појава. Појава што нанесува само болка.
Ако потискаш во себе лутина и гнев, тие ќе побараат од тебе еднаш да излезат и ќе станеш опсесивец, а ако од тебе проба да излезе среќа - не си опасен ни за себе ни за општеството, туку ќе си се смееш цел ден.
 

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
31
Western Sky, Land of Oz.
Среќата е чувство што облагородува. Те тера да се чувствуваш подобро.Ако имаш личен успех и не го кажиш, личниот успех си останува за тебе како поен, а ако имаш личен неуспех и го претрпиш ти остануваат -2 поени (од неуспехот и од потискањето).
Љубовта не е чувство, тоа е склоп од чувства (чувство на привлечност, чувство на совпаѓање, чувство на допаѓање, чувство на потреба еден за друг, чувство на љубомора и тн.) баш затоа љубовта дава можност за креативност, бидеќи секој си ја дефинира како што му треба. Така да, според тоа како си ја дефинирал љубовта, може да бите итоа како деструктивна и негативна појава. Појава што нанесува само болка.
Ако потискаш во себе лутина и гнев, тие ќе побараат од тебе еднаш да излезат и ќе станеш опсесивец, а ако од тебе проба да излезе среќа - не си опасен ни за себе ни за општеството, туку ќе си се смееш цел ден.

Да среќата е чувство што облагородува, точно. Но дали ќе е исто така ако си принуден да ја задржиш во себе и не ја искажеш? Нема ли да се анулира така? Да прерасне во апатија? Можеби друг начин? Ако потиснуваш лутина и гнев да можеби и најверојатно ќе придонесат до агресија но ако потиснуваш среќа, успех, радост и така натаму, ќе доведе до поголемо разјадување на човечката психа - анскиозност, депресија, апатија која ја спомнав и така натаму. Еднакви на кантар но штетите се подлабоки и подолготрајни кај оние позитивните.

Не сакам да одам надвор од темата но љубовта е склоп на чувства но во никој случај не привлечност допаѓање а уште помалку не љубомора. Љубовта е последница на првите две, а љубомората е девијантна појава или недостиг на взаемна доверба, ама за тоа во друга тема. :)
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Photographer

МалиСашко

Истакнат Член
12 јануари 2014
466
347
173
30
домче
Ништо не е надвор од темата штом на билокој начин е побврзано со неа.
Накратко само да кажам... Позитивните чувства се баш позитивни и затоа што можеш да го споделиш со повеќемина за да ти олесни (може не скроз, ама делимично), а негативните чувства мораш да ги споделиш со точно определена личност (група) за да ти се тргнат.

Можда теоретски да, но еве до сега немам заприметено воопшто некој да страда од преќутена среќа.
 

Luckky

Upright
22 февруари 2012
2,636
5,812
1,153
31
Western Sky, Land of Oz.
Ништо не е надвор од темата штом на билокој начин е побврзано со неа.
Накратко само да кажам... Позитивните чувства се баш позитивни и затоа што можеш да го споделиш со повеќемина за да ти олесни (може не скроз, ама делимично), а негативните чувства мораш да ги споделиш со точно определена личност (група) за да ти се тргнат.

Можда теоретски да, но еве до сега немам заприметено воопшто некој да страда од преќутена среќа.


Финтата е што ако поради икс причина не можеш да ги споделиш позитивните? Јас знам и тоа многу многу блиска личност. И ни малку не е убава глетка ;)