На здравјето, гледам да не експериментирам со некои чудни домашни специјалитети (не многу), на водата за пиење. Генерално имам добар имунитет и ме фаќа грип еднаш на 3-4 години така да немам гајле. Од другово парите нормално гледам да ги скријам (некогаш и ги делам на два дела и ги кријам на две различни места). Пасошот пазење како очите (во случај да не ми го задржат на рецепција). Телефонот не го носам со мене на плажа, ни па нешто многу пари (доволно за јадење, некој пијалок и нешто малце плус). Така да нема нешто посебно што би ми украле, ако на некој му стало до крадење маица за на плажа, капа или пешкир слободно... Кога излегувам пазам на парите, ако идам првпат на некое подалечно место од хотелот го запазувам патот по кој сум дошол до таму за на враќање ако се светнам да можам да се ориентирам да се вратам. Се пазам кога шетам на туристичка обиколка на локалните музеи, улички и слично од улични џепчии, од диви таксисти и остали фаци кои ти нудат “поефтини услуги“. И секако во зависност од земјата на престој, пазење од STD и девојки со кои може да се заврши во кревет па сабајле да ти речат “ова задоволство те чини 100 евра“, тоа се нормални девојки кои не укажуваат симптоми на проституција, баш изгледаат како обични девојки кои дошле на одмор и сакаат забава. Ако и речеш абе какви 100 евра и ја истераш за 10 мин на врата ќе се нацртаат пред врата 2-3 батки кои ќе ти бараат 150 евра. Среќа ова ми се нема десено ама знам неколку случаи што го јаделе така.
Пазење треба од се, сепак во друга земја, други обичаи, сваќања и начин на функсионирање а особено во поголемо туристичко место има секаков народ, посебно ако е место каде најголем дел од туристите се некои наивни и полни со пари западњаци, тогаш местото изобилува со џепчии, превари на улични продавачи и слично...
Среќа ништо не ми се десило до сега, си уживам во одморот и не се замарам, ипак сум дете што пораснало во град и знам да се пазам и да ги познаам тие улични финти