Се раѓаш и одма почнуваш за да учиш. Зошто ? Зашто тоа е прифатено така од општеството. И мораш да бидеш најдобар. Секогаш и во се да бидиш најдобар. Потоа работиш 12 часа за некој мизерни 8000 денари. Работиш а не смееш да се побуниш за условите во кои работиш. Зошто? Зашто општеството вика дека тоа е најнормална работа кај нас.
Ти смета некоја работа? Сакаш да го промениш светот? почнуваш во намерата и добиваш Шамар од општеството. Тоа не е прифатливо. Затоа ке дремиш како овца и ке мрчиш како тоа младината била послободна сега отколку во времето кога тие биле млади.И им пречи тоа. Им пречи нашата слобода која ја имаме. Им пречи се што правиме.А кој не прашува нас младите и по слободно умните? Дали нивниот конзервативизам не ни пречи нас.Ни пречи но немаме каде и кому да се обратиме.
Никој не е заинтересиран за проблемите на младите. Сите гледаат како само да стигнат до поголема економска и политичка моќ. Гледаат само како да ги направат младите жртви на нивната желба за моќ. А тоа драги мои ја убива секоја искра надеж за подобар живот на младите. Ја убива секоја трошка креативност да сменат нешто на подобро. Ги убива тоа што не можат ниту уметниците да се се изразат. Веднаш се цензурирани и замолчени. Сетете само колку графиите кои биле ремек дела на уличните уметници биле премачкани со бела боја зашто општеството сметало дека се неприфатливи. Ама сетете се на оние политички пароли и политички графите кои седат со месеци и години и никој не ги брише нив. Сетете се како некој ја користи религијата како начин да замолче некого. Се сеќавате на билбордот со средството за чистење каде беше употребена слика од така нареченото чудо од Св Димитрија во Скопје? Билбордот беше веднаш тргнат зашто навредил нечиии религиозни чувство. Е па ако тој билборд навредил нечии религиозни чувство и морал да биде тргнат тогаш шо со оние атеисти кои со тргањето на билбордот сте им ги навредиле чувствата? Или пак тие не се важни зашто не мислат исто како сите други? Сетете се на тоа дена газот на Станија или некоја локална к***а е по интересен од некое болно детенце на кое очајно му треба помош. И не се само овие примери Има уште еден куп други луѓе и настани кои биле замолкнати од таа тивка цензура која властите во Македонија па и во светот ја вршат врз луѓето но посебно врз авангардна младина.
Едноставно се раководат од фразата уби го додека не процвета. Убиј го додека не сфатил каква моќ поседува. А тоа и го прават. Го прават преку пропагандите на Тв каде секој ден слушаме колку е само добро кај нас. Колку е се прекрасно. И се чувствуваме така се додека не го отвориме фрижидерот и не видиме дека внатре дури и нема пајажина зашто се иселиле пајаците на друго место кај шо ке можат барем да помирисаат храна а не да видат. И пак тука се јавува овца синдромот. Пак молчиме за се што ни прават.Пак молчиме за сите поскапувања кои го прават нашиот живот се помизерен и по одвратен.
Наместо да се побуниме и да покажеме со прст : е ова ми смета и јас ќе го променам тоа, се додека не кажеме јасн о и гласно НЕ на зборовите на фирерот во партијата во која членуваме од причина да побараме помош да се вработиме некаде за да не ни биде џабе сето тоа трошење на нашите родители за да не школуваат и бидејќи сите други обиди за вработување пропаднале.
Мора да се стави крај на сето тоа. Има лек за Овца синдромот. Сето тоа може да остане во сеќавањето како лош кошмар кој никогаш повеќе нема да се повтори. Сето тоа може да заврши но пред се мора да се разбудиме и да кажеме : Не јас нема да го трпам ова повеќе а не досегашното: меееее да господине Фирер.
Да не дозволиме опшетството да не убие со сите негови оружје зашто ние нардот ја имаме моќта..
Ти смета некоја работа? Сакаш да го промениш светот? почнуваш во намерата и добиваш Шамар од општеството. Тоа не е прифатливо. Затоа ке дремиш како овца и ке мрчиш како тоа младината била послободна сега отколку во времето кога тие биле млади.И им пречи тоа. Им пречи нашата слобода која ја имаме. Им пречи се што правиме.А кој не прашува нас младите и по слободно умните? Дали нивниот конзервативизам не ни пречи нас.Ни пречи но немаме каде и кому да се обратиме.
Никој не е заинтересиран за проблемите на младите. Сите гледаат како само да стигнат до поголема економска и политичка моќ. Гледаат само како да ги направат младите жртви на нивната желба за моќ. А тоа драги мои ја убива секоја искра надеж за подобар живот на младите. Ја убива секоја трошка креативност да сменат нешто на подобро. Ги убива тоа што не можат ниту уметниците да се се изразат. Веднаш се цензурирани и замолчени. Сетете само колку графиите кои биле ремек дела на уличните уметници биле премачкани со бела боја зашто општеството сметало дека се неприфатливи. Ама сетете се на оние политички пароли и политички графите кои седат со месеци и години и никој не ги брише нив. Сетете се како некој ја користи религијата како начин да замолче некого. Се сеќавате на билбордот со средството за чистење каде беше употребена слика од така нареченото чудо од Св Димитрија во Скопје? Билбордот беше веднаш тргнат зашто навредил нечиии религиозни чувство. Е па ако тој билборд навредил нечии религиозни чувство и морал да биде тргнат тогаш шо со оние атеисти кои со тргањето на билбордот сте им ги навредиле чувствата? Или пак тие не се важни зашто не мислат исто како сите други? Сетете се на тоа дена газот на Станија или некоја локална к***а е по интересен од некое болно детенце на кое очајно му треба помош. И не се само овие примери Има уште еден куп други луѓе и настани кои биле замолкнати од таа тивка цензура која властите во Македонија па и во светот ја вршат врз луѓето но посебно врз авангардна младина.
Едноставно се раководат од фразата уби го додека не процвета. Убиј го додека не сфатил каква моќ поседува. А тоа и го прават. Го прават преку пропагандите на Тв каде секој ден слушаме колку е само добро кај нас. Колку е се прекрасно. И се чувствуваме така се додека не го отвориме фрижидерот и не видиме дека внатре дури и нема пајажина зашто се иселиле пајаците на друго место кај шо ке можат барем да помирисаат храна а не да видат. И пак тука се јавува овца синдромот. Пак молчиме за се што ни прават.Пак молчиме за сите поскапувања кои го прават нашиот живот се помизерен и по одвратен.
Наместо да се побуниме и да покажеме со прст : е ова ми смета и јас ќе го променам тоа, се додека не кажеме јасн о и гласно НЕ на зборовите на фирерот во партијата во која членуваме од причина да побараме помош да се вработиме некаде за да не ни биде џабе сето тоа трошење на нашите родители за да не школуваат и бидејќи сите други обиди за вработување пропаднале.
Мора да се стави крај на сето тоа. Има лек за Овца синдромот. Сето тоа може да остане во сеќавањето како лош кошмар кој никогаш повеќе нема да се повтори. Сето тоа може да заврши но пред се мора да се разбудиме и да кажеме : Не јас нема да го трпам ова повеќе а не досегашното: меееее да господине Фирер.
Да не дозволиме опшетството да не убие со сите негови оружје зашто ние нардот ја имаме моќта..
