Овој предмет е општествена наука, нема рески граници, не ја дефинира реалноста, може да се филува од страна. Нејзината помошна наука - археологијата, подоцна и архивистиката се оние кои трагаат за вистинските податоци. Но да бидеме реални, побениците ја пишуваат историјата - така да зависно како ги прифаќаме податоците што ни кажуваат од овие две помошни науки така ќе ја прифатиме и севкуноста на историјата. .
Историјата е интересна наука. Од неа може многу да се научи, најпрво за грешките во претходните општества, понатаму за стратификацијата - слоевите на култура што биле присутни на ова тло. Нормално тука има доста помош што од археологијата, што од етнологијата, историјата на уметност, архивистиката.... Лошото е што историјата се зллоупотребува за политички цели, за национализам кој е идеал. ПРво правило за оние кои го изучуваат овој предмет: Не постои етнички чист народ. Тоа е само нечиј идеал да дојде на власт, за да подоцна ја злоупотребува и корумпира. Почнувајќи от ова правило, слободно понатаму може да се заплива во историските води.
