Сите сме имале искуство со некоја личност, која има две лица, односно е дволична. Што мислите за дволичните, дали некогаш сте биле со личност која со вас е најдобар другар, а позади грб зборува за вас се и сешто? дали вие сте дволични??
Дволичност
- Автор на темата Caci
- Време на започнување
Мислиш Столичност, пошо дволичност е мал збор 
.
.
Искрено,ќе излажам ако речам дека најдобрите другари ми го направиле тоа зошто не ми го направиле. А,инаку знам многу ''пријатели'' кои се такви и се спремни да направат се само за да бидат центар на внимание.
ретко се наоѓа некој кој знае да го цене она што го правиш за него
не викам дека сум сјајна личност....сете правеме грешки тоа е така...али некој да ти боди нож во грб а да не е така
е тоа стварно е безвеза....додуша не се замарам али ги отрга тие луѓе што ти се блиски...јбг...неможе на народот да му ја затвореш устата...само треба да не се заматаш и да најдеш некој што знае да цени иако се многу малку
ретко се наоѓа некој кој знае да го цене она што го правиш за него
не викам дека сум сјајна личност....сете правеме грешки тоа е така...али некој да ти боди нож во грб а да не е така
е тоа стварно е безвеза....додуша не се замарам али ги оттрга тие луѓе што ти се блиски...јбг...неможен на народот да му ја затвореш устата...само треба да не се заматаш и да најдеш некој што знае да цени иако се многу малку
така...секако дека моите другари не се совршени но се вистински и стварно ги ценам како и тие мене...ни јас не сум совршена...далеку од совршена сум можеби и да се речи дека и чудна сум но сепак кој е пак совршен?? :smug
терминот дволичност е малку повеќе дискутабилен
човек е прилагодливо сустество и своето однесување го прилагодува кон потребите на местото, времето, кон потребите свои и па и на другите.
просто така се живее подобро и полесно..... има дури тоа врска со бонтон, и правила на однесување на одредените места
искреноста е исто така чудна категорија и јас сметам дека не е баш некоја нај нај нај доблест на човекот
оти претерана искреност по секоја цена граничи со суровоста. може беспотребно да ги повреди луѓето
.
но ако дволичноста ја ставате во функција ( шо се вели ми работи зад грб) , тој дел е без гордост и е гнасен
човек е прилагодливо сустество и своето однесување го прилагодува кон потребите на местото, времето, кон потребите свои и па и на другите.
просто така се живее подобро и полесно..... има дури тоа врска со бонтон, и правила на однесување на одредените места
искреноста е исто така чудна категорија и јас сметам дека не е баш некоја нај нај нај доблест на човекот
оти претерана искреност по секоја цена граничи со суровоста. може беспотребно да ги повреди луѓето
.
но ако дволичноста ја ставате во функција ( шо се вели ми работи зад грб) , тој дел е без гордост и е гнасен
Сега дволичност... Баш дволични јас не познавам. Можда тролични или четирилични, а и петлични ќе се најдат, баш дволични не.
Сум сретнала, ме зафркнале... Да, признавам.
И ништо не би доживеала толку трагично ако тоа била некоја Х другарка која случајно дошла во мојот живот.
Тие беа моја крв. Најблиски.
Сепак. Веќе не се ништо. Со едната носам исто презиме и само толку. Со другата ни тоа.
Најлошо кај повеќеличноста е што ептен брзо се покажува вистинското лице...
Сум сретнала, ме зафркнале... Да, признавам.
И ништо не би доживеала толку трагично ако тоа била некоја Х другарка која случајно дошла во мојот живот.
Тие беа моја крв. Најблиски.
Сепак. Веќе не се ништо. Со едната носам исто презиме и само толку. Со другата ни тоа.
Најлошо кај повеќеличноста е што ептен брзо се покажува вистинското лице...
Совршеноста е само фикција која човекот ја измислил и се залажува дека постои, но во суштина не постои. Самиот јас се сметам за перфекционист и тоа е причината поради која го мразам перфекционизмот и ги мразам сите перфекционисти. Болно е што секогаш си наоѓам маани. Секогаш кога ќе направам нешто и ќе го видам (или слушнам) повторно, ми доаѓаат нови подобри идеи и тамам сум помислил дека сум задоволен од тоа нешто што сум го направил новите идеи ми го расипуваат тоа чувство.
Онтопик: Ајде да бидеме реални. Прво, да најдиме некој кој никогаш во животот не бил лицемер. Не постои таков. Сите се лицемери, некои се повеќе - некои помалку но сите се лицемери. Во човековата природа е да биде лицемер, бидејќи така оние што се послаби умови ќе потпаднат под влијание на подоминантните умови (бидејќи не можат да распознаат лицемерие). Затоа следниот пат пред да разговарате со некого, во прв поглед земете го фактот дека сите лажат и сите се лицемери и дека можеби оној со кој правите муабет ве лаже во очи. Довербата во луѓето е слабост. Јас не верувам на речиси никого освен на тројца за кои сум сигурен дека во ниедна ситуација не би ме искористиле.
Во потполност се согласувам со тебе, дека секој човек е дволичен, кој повеќе кој помалку... јас во принцип се кажувам во фаца, и поради тоа многу и не ме сакаат
но ми се има случено и јас да излажам многу пати за нешто минимално, еве еден пример, со мојата другарка шетаме низ центар, и среќаваме една другарка со која учевме во средно, си ја сечела косата, ама навистина не и стоеше убаво, се направила како муле, и ние и кажавме да да супер си, а после кога се разделивме, леле каква се направила ццц златна коса имаше, се уништила понекогаш некои работи е подобро да ги прекутиш, отколку да ги кажеш 
Добро денеска и дволичните се смеетаат у граници на нормала...у ова ебано време без морал и гостоинство неможеш да бараш едноличност..