Ваша поезија

[Auditore]

On the ground I lay
motionless in pain
I can see my life
flashing before my eyes.

Did I fall asleep
is this all a dream
wake me up
I'm living a nightmare

 

[МиГ 21]

НЕМИР​

Немир во душата
неспокој во срцето.
Болка, тага, врисок,
раце што спас бараат.
Бура, виор, мрак,
каде си?
Спаси ме, изгубен сум.
Срце се стега,
душа крик.
Не, не оди,
остани, подај раце,
избави ме,
се давам, се гушам,
паника,страв,студ,сивило.
Немир во душата,
неспокој во срцето…​

 

[МиГ 21]

ТАЈНО МОЈА​

​

Молчи, не зборувај, гушни ме,
погледни ме во очи
со поглед полн со љубов.
Бакни ме нежно, усреќи ме.
Прегрни ме, молчи,
стави ја главата на моето рамо.
Ништо не е важно, заборави на минатото,
остави нека тишината го каже сето она
што не можеме да го изговориме,
да го каже сето она што сакаме да си го кажеме,
а не умееме.
Сакам само да те почувствувам тебе, твојата љубов.
Стави ја главата на моиве гради,
срцево чука само за тебе,
слушаш ли?
Молчи, не зборувај,
нека срцата си го кажат она
што толку долго го носат во себе,
она по кое што копнеат цело време.
Нека усните ни се спојат нежно, долго, засекогаш.
Не ми е важно сончево ли е, облачно ли е,
дали е ден или ноќ.
Важно крај тебе сум и
среќни сме двајцата сега во овој миг.
Не сакаме ова да заврши.
Знам, го сакаш и ти истото:
времето да запре,
да е се бајка.
Јас, ти, нашите срца, нашите усни.
Шепни ми дека ме сакаш,
дека си само моја и нема никогаш да заминеш.
Шепни ми го името онака како само ти ме нарекуваш
и кажи дека само јас сум во срцето твое.
Бакни ме и вети ми дека вечноста е наша,
прегрни ме, прегрни ме...

​

 

[Doozy]

“Не постои заборав”

Feb11
Заборав? Што е тоа? Во мојов вокабулар никогаш не постоел таков збор,а во моево срце не постои back up опција па да избришам се што има во него.
Не постои алтернатива-ќе го помнам секогаш. Секоја прегратка што некогаш ми ја подарил засекогаш ќе остане запишана во мојата кожа. Секој бакнеж свиен на моите усни ќе ме пече се додека сум жива.
Заборав? Зар постои такво нешто? Не,не постои!
Тоа е само уште еден поим-апсурд на општеството. Како можам да ги втурнам во заборав тие очиња кои ме гледаат заносно. Како да ги заборавам магичните мигови изминати со него. Како? Никако. Нема заборав.

Непостои алтернатива-ќе го сакам додека сум жива.
Проклет да е мигот кога го послушав црниот волк во мене. Проклет да биде мигот во кој го истуркав од себе единственото нешто што беше навистина мое.
Знаев-морам да платам,но колку скапо? Дури и премногу. Платив со душата-му ја подарив. Сега сум сиромашна. Стојам на подот питајќи за ронка љубов, и дозволувам да ме газат. Дождови се слеваат по моето лице,силуети минуваат и се исмеваат со мене.
Цвет сум-веќе овенувам. Листовите ми паѓаат и врз нив се слеваат безброј чекори,калливи од дождот.
Ме валкаат,ме уништуваат…
Заборав? Не…нема да го заборавам.Само молам дождот да измие се од мене,грешките и зборовите кажани,болката и уништувањето.Нека дождов ги врати неговите бакнежи,прегратки и неговото битие.
Сакам се да биде како некогаш…

http://ljubovnicitati.wordpress.com/ <3

 

[goodgod]

Now I see the times they change ​

Leaving doesn't seem so strange​

I am hoping I can find ​

Where to leave my hurt behind ​

All the shit I seem to take ​

All alone I seem to break ​

I have lived the best I can ​

Does this make me not a man?​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

[JaMi]

Дожду ,допри го наместо мене во овој момент ,
кога посакувам да сум до него вечерва ,а не можам,
да го гушнам,да го галам,да го бакнувам.
Секоја минутка одвоена од него
трае колку цела вечност.
Ветренце , отиди и шепни му ,
шепни му дека ми недостига,
дека само тој го храни моето срцесо љубов.
Часовнику ,поминувај побргу
за да дојде време да си го видам моето миличко

 

[Lena]

Копнеж

Ги затварам очите
и веќе те чувствувам,
мислам си крај мене
и можам да те допрам.

Можам да те осетам.
Можам да те гушнам,
да го слушнам ритамот
на срцето твое..


Мирисот на твојата кожа
го вдишувам,
колку е само прекрасен
воздухот.

И копнеам...


Копнеам по твојата близина.
Копнеам по твојата прегратка.


Копнеам за твојата насмевка.
Копнеам за твојот бакнеж.
Копнеам за твоето тело.

Копнеам по тебе....

 

[Lena]

Не припаѓаш

Ти си самец,
не припаѓаш тука.

Твоите мисли, делувања, уметност,
се нешта кои не и одговараат
на толпата.

Твојата индивидуалност
не е акцептирана.
Не припаѓа.

Се што правиш,
се што кажуваш
се става на златната вага
на Јустиција..
И се анализира
од сите ќошиња и страни..

Заклучок:
Не припаѓаш.

Ќе биде направено да припаѓаш,
на начин на кој се ќе биде изменето.
Секој збор, секое дело.

Не припаѓаш,
што си тоа ти..

Не припаѓаш,
што твојот живот ти припаѓа тебе..

Не припаѓаш...

Ти не си како јас,
не припаѓаш..

Ти не си како тие таму,
не припаѓаш...

Ти имаш свои соништа,
не припаѓаш..

Погледни!

Тие го прават вистинското,
така требаш и ти.
Твоите соништа се нереални,
твоите цели недофатни.
Не припаѓаш.
Ти си непокорен не ги исполнуваш
критериите на општеството,
не припаѓаш.

И дека си првокласна верзија
на самиот себе,
а не ефтина копија на некој друг,
не припаѓаш.

И никогаш нема да припаѓаш.

 

[Careforwhat]

Арачиновска романса

Oј Вљора!
Ти си моја љубаф фтора.
На тебе мисљим у Арачиново со
трактор нивата кога го орам.
За тебе и брача со каљаш че ги борам
че го умрем за тебе љубаф моја,
за тебе че учим даљи треба кој иљи која,
со бензин че те паљим
ако нечеш да ти гаљим.
Можда сум од пљанина горе
аљи ти сакам тебе море!


Хахахаха,мала шала

 

[ZmajChe]

Душата и срцето ми плачат,
болка во градиве ме стега,
каде да бегам?
Кога секаде ме прати
сенката твоја..
Мислев на последното скалило се качив,
но, паднав, во неповрат се вратив.