Еве вака сега:Зборот ми беше дека и после работа не си го гледаат своето дете... Значи од наутро наручек и навечер детето е кај бабата...Само за викенди го гледаат...Да,нека го оставаат кај бабата но и таа сепак си има свои обврски нели?Е сега и кога едниот родител повеке не оди на работа приказната е иста... Не им посветува внимание...
Јас немам против за кај бабата но не секој ден,еднаш едното дете својата баба ја завика и мамо но оставањето на дадилки сум против тоа...Дали го знаеш најновиот случај со дадилката и бебето и малтретирањето?
Дали бабата има доволно сила да се грижи за сите деца а да го додадам и за своето и плус работата?
Кажав ова како пример со кој сум запознаена. И верувај страшно е.Многу луге ги осудиле за тој потег.
Примерот за дадилката го знам, ама нема што да се прави.
Динамиката е таква. Едниот ако не работи, а ако другиот нема директорска плата детето ќе умира за јадење - во буквална смисла.
Затоа што само памперс - бекутан и марамици се колку пола плата.
Е сега кога веќе едниот не работи, е дома, не оправдувам фрлање на децата кај бабата.
Ама размисли дека на бабите и дедовците внуците им се раска во око, секако дека треба да се остави бебето / детето малку и кај нив.
Тоа не е негрижа - од моја гледна точка не е.
Се’ додека детето има прегратка од мајката и татко то, се додека црнчат за да биде тоа задоволено, се’ додека е ислушувано кога и да треба - не е негрижа.
И викаш си против за оставање со дадилки:
Ајде кажи ми што да направам јас идната година. Мајка немам, таа исто нема. Нема на кого да ги оставаме децата, јас од 1 напладне до крај 3-4 морам да сум излезен, таа ќе биде во Скопје на факс. На кого да ги оставам децата? На комшиите? Или да земам дадилка?
- земи во предвид дека машкото не може да поднесе во градинка, плаче и сака дома.