Родителска негрижа

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,849
1,153
Зборот ми беше дека и после работа не си го гледаат своето дете... Значи од наутро наручек и навечер детето е кај бабата...Само за викенди го гледаат...Да,нека го оставаат кај бабата но и таа сепак си има свои обврски нели?Е сега и кога едниот родител повеке не оди на работа приказната е иста... Не им посветува внимание...
Јас немам против за кај бабата но не секој ден,еднаш едното дете својата баба ја завика и мамо но оставањето на дадилки сум против тоа...Дали го знаеш најновиот случај со дадилката и бебето и малтретирањето?
Дали бабата има доволно сила да се грижи за сите деца а да го додадам и за своето и плус работата?
Кажав ова како пример со кој сум запознаена.:) И верувај страшно е.Многу луге ги осудиле за тој потег.
Еве вака сега:
Примерот за дадилката го знам, ама нема што да се прави.
Динамиката е таква. Едниот ако не работи, а ако другиот нема директорска плата детето ќе умира за јадење - во буквална смисла.
Затоа што само памперс - бекутан и марамици се колку пола плата.
Е сега кога веќе едниот не работи, е дома, не оправдувам фрлање на децата кај бабата.
Ама размисли дека на бабите и дедовците внуците им се раска во око, секако дека треба да се остави бебето / детето малку и кај нив.
Тоа не е негрижа - од моја гледна точка не е.
Се’ додека детето има прегратка од мајката и татко то, се додека црнчат за да биде тоа задоволено, се’ додека е ислушувано кога и да треба - не е негрижа.

И викаш си против за оставање со дадилки:
Ајде кажи ми што да направам јас идната година. Мајка немам, таа исто нема. Нема на кого да ги оставаме децата, јас од 1 напладне до крај 3-4 морам да сум излезен, таа ќе биде во Скопје на факс. На кого да ги оставам децата? На комшиите? Или да земам дадилка?
- земи во предвид дека машкото не може да поднесе во градинка, плаче и сака дома.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: violetmoon

МериСелест

Староседелец
24 април 2012
2,009
3,215
1,143
Кога ги читам ова претежно помладите,ова не им било јасно,она не им било јасно,како родителите седеле на компјутер,како дадилка изнајмувале,ајде сите да бидеме еден ден родители па нека бидеме 24 часа со децата.
Сите се силиме пред време но да видиме дали тогаш ке сме јаки како што сме сега на зборови.
И што кога нема да одат родителите ниту на рабоота ниту некаде да прошетат за да бидат со нас 24 часа?
Која иднина ке бидат во можност тие да ни ја пружат?
Или тогаш нема да не интересира зошто неможат некои услови да ни пружат.
Епа ем 24 часа со нас,емуслови,тоа ни Чак Норис не го може,а со овој памет не верувам дека ке можете и вие.
Но ајде нека испадне дека не сум право,направето го вие светот онаков каков што однапред кажувате дека може да биде.

Meли се е во ред кажано но што и кога не одаат на работа?Барем едниот родител?Што тогаш?Никој не рече да се покрај нив постојано но посвети им малку внимание мајка му стара а не само преку викенд.Не се и тие постојано на работа 24 часа.Имаат слободни денови...Зошто ги правиле тие деца кога барем еднаш не им посветиле внимание како што доликува?М?
Знаеш ли колку е иритирачки целото време да го поминеш со бабата наместо да чекаш родителот да те бакне за добра нок?
Еднаш имав прилика да зборам со едната внука и се запрепастив од нејзиниот одговор.Ми рече:Тетко мама нејке да го помине роденденот со мене (тоа на 5 години) зошто се договорила со нејзините пријателки за шетање.
Што ке кажеш на тоа?

Еве вака сега:
Примерот за дадилката го знам, ама нема што да се прави.
Динамиката е таква. Едниот ако не работи, а ако другиот нема директорска плата детето ќе умира за јадење - во буквална смисла.
Затоа што само памперс - бекутан и марамици се колку пола плата.
Е сега кога веќе едниот не работи, е дома, не оправдувам фрлање на децата кај бабата.
Ама размисли дека на бабите и дедовците внуците им се раска во око, секако дека треба да се остави бебето / детето малку и кај нив.
Тоа не е негрижа - од моја гледна точка не е.
Се’ додека детето има прегратка од мајката и татко то, се додека црнчат за да биде тоа задоволено, се’ додека е ислушувано кога и да треба - не е негрижа.

И викаш си против за оставање со дадилки:
Ајде кажи ми што да направам јас идната година. Мајка немам, таа исто нема. Нема на кого да ги оставаме децата, јас од 1 напладне до крај 3-4 морам да сум излезен, таа ќе биде во Скопје на факс. На кого да ги оставам децата? На комшиите? Или да земам дадилка?
- земи во предвид дека машкото не може да поднесе во градинка, плаче и сака дома.
Ете во случајот кој го спомнав таткото зема огромна плата...мх мх за мераци му е... За јадење имаат,за школување имаат но родителска грижа и не баш... И не само во тој случај можам да набројам и уште ама кнап сум со време.
Никаде не реков да не се оставаат кај бабата но не секој ден бре,не и кога можат да му посветат внимание... Не,зошто и тие имаат обврски но кога тоа ти е единствен излез тогаш во ред.
Не и кај комшиите...Освен ако сакаат да го причуваат и имаш доверба во нив.
А што ако ретко ја имаат таа прегратка и бакнеж за добра нок?
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: violetmoon

melpomena

Енигма
3 март 2012
8,210
17,754
1,673
На сигурно
МериСелест
неможам на памет за зборувам за нечиј пример кога не ги познавам.
секако дека не оправдувам родител да не присуствува на роденденот на своето дете без да има подеебела причина за тоа,јас само напишав општо генерализирање на работита.
имам братучед кој 90% од времето е вон државата,но неможам да го осудам за не присуството на роденденот на неговите деца,но и тој некаде е од причина за да обезбеди подобра иднина за своите деца.
 

Natenceto

Староседелец
6 март 2012
1,031
1,193
1,123
Скопје
Негрижата за младите во денешно време е табу тема. Читајќи по форуми има деца што се срамат од родителите по тоа колку години им имале, колку немале пари, колку немале скапи телефони.
Она што во наше време беше поважно од материјалните нешта изумре.
Моите родители се старомодни луѓе и мило ми е што сеуште во себе ја зачувуваат својата традиција и постапките за чување на идните мои деца ги пренесуваат од колено на колено. За жал више не се води грижа каде и со кого му оди детето. Родителите во овој модерен свет ги запоставуваат своите деца, ги разгалуваат и просто од тие деца не останува ни малце интелегенција ни малку почит. Не се научени на манири и почит спрема постарите. Сметам дека за секоја погрешна постапка на детето е кривица на својот родител. Не за џабе велат каков татко таков син или каква мајка таква ќерка.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Sutrak

Sutrak

Нов член
17 февруари 2013
8
2
3
Еве вака сега:
Примерот за дадилката го знам, ама нема што да се прави.
Динамиката е таква. Едниот ако не работи, а ако другиот нема директорска плата детето ќе умира за јадење - во буквална смисла.
Затоа што само памперс - бекутан и марамици се колку пола плата.
Е сега кога веќе едниот не работи, е дома, не оправдувам фрлање на децата кај бабата.
Ама размисли дека на бабите и дедовците внуците им се раска во око, секако дека треба да се остави бебето / детето малку и кај нив.
Тоа не е негрижа - од моја гледна точка не е.
Се’ додека детето има прегратка од мајката и татко то, се додека црнчат за да биде тоа задоволено, се’ додека е ислушувано кога и да треба - не е негрижа.

И викаш си против за оставање со дадилки:
Ајде кажи ми што да направам јас идната година. Мајка немам, таа исто нема. Нема на кого да ги оставаме децата, јас од 1 напладне до крај 3-4 морам да сум излезен, таа ќе биде во Скопје на факс. На кого да ги оставам децата? На комшиите? Или да земам дадилка?
- земи во предвид дека машкото не може да поднесе во градинка, плаче и сака дома.

Дечко несакам да ме сватиш погрешно но мислам дека со тоа што ќе го пратиш детето во градинка ќе му направиш услуга зашто детето мора да почне да се учи да се социјализира со останатите деца.Ова не го измислив јас туку луѓе кои се бават со педагогија.Освен тоа преку разни игри детето ќе се учи да се осамостојува и утре ќе му биде полесно кога ќе тргне на училиште(ова не важи ако е многу мало,доколку градинката нема квалитетен кадар или финансиите се ограничени). Нормално дека на почетокот ќе плаче зашто е нова средина и не е научено да биде во средина каде што не ги познава луѓето околу него но мислам дека со тек на време ќе се опушти,ќе запознае нови другарчиња и ќе му биде полесно(јас првата недела плачев секој ден по мајка ми).Освен тоа тие низ игра ги учат децата не само како да бидат самостојни туку и на околината што ги опкружува,рани почетоци на математика,песнички и многу други работи. Со тоа што нема да го однесеш зашто плаче нема да го решиш проблемот,само ќе го одложиш,зашто тоа дете еден ден ќе мора да биде оставено само со други деца и наставник,зашто мора да оди во училиште а тогаш може да му биде уште потешко зашто ќе треба допрва ќе се учи на самостојност.
 

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,849
1,153
Sutrak
Теорија - пракса, два различни поими.
Кога ќе имаш свое дете, и кога ќе го однесеш два пати, и кога ќе го враќаш дома цело залипано од плачење, и кога ќе ти рече „Оти дада не иде со нас?“ и кога ќе сфатиш дека детето ти се чувствува отфрлено а ти си сакал да направиш само да го социјализираш(а нема како да му го објасниш тоа на дете од едвај годинка ипол) е тек тогаш, ќе го збориме пак овој муабет.
 

lady_blue

Староседелец
14 февруари 2012
2,397
4,418
1,153
А може ли некој во 5-6 реченици да дефинира точно што е тоа родителска негрижа?
Свесни ли сте дека тоа е многу сериозно обвинување и повлекува сериозни санкции, како што е одземањето на детето од родителите, за негово добро?
 

existence

Boolean
Член на администрација
Админ
3 март 2012
7,448
9,155
1,683
Кушкундалево
А може ли некој во 5-6 реченици да дефинира точно што е тоа родителска негрижа?
Свесни ли сте дека тоа е многу сериозно обвинување и повлекува сериозни санкции, како што е одземањето на детето од родителите, за негово добро?
Ја би рекол дека родителска негрижа е родителот да доаѓа дома во алкохолизирана состојба, надрогиран и сл. и да не е во состојба правилно да го развие детето. Пример да го тепа за се` и сешто без усул, да го затвора по цели денови, да не му дава да јаде, да го малтретира и сл. Барем јас тоа подразбирам под родителска негрижа.
 

Sutrak

Нов член
17 февруари 2013
8
2
3
Sutrak
Теорија - пракса, два различни поими.
Кога ќе имаш свое дете, и кога ќе го однесеш два пати, и кога ќе го враќаш дома цело залипано од плачење, и кога ќе ти рече „Оти дада не иде со нас?“ и кога ќе сфатиш дека детето ти се чувствува отфрлено а ти си сакал да направиш само да го социјализираш(а нема како да му го објасниш тоа на дете од едвај годинка ипол) е тек тогаш, ќе го збориме пак овој муабет.

Ништо не е лесно ниту за туѓи,ниту за свои деца,јас појдов од себе зашто пораснав со дадилка и со градинки така да не зборам од памет сигурно.Се согласувам со тебе дека теоријата и праксата се различни поими меѓутоа и факт е дека возраста на твоето дете(година ипол) е многу мала за во градинка плус за жал кадарот и не го дава својот максимум за да помогне(поготово негувателката). Мене лично до 3тата година ме чуваше жена а потоа ме однесоа во градинка,што за мене беше шок зашто сум долго очекувано дете и како што знам првите недели вриштев по мајка ми,меѓутоа имав среќа зашто учителката имаше трпение и стварно си ја сакаше работата па се ангажираше околу тоа децата да се опуштат во новата средина.Секој почеток е тежок,така да со два пати идење не секое дете се навикнува на нова средина,мада пак ке кажам зависи и од кадарот во градинката колку ќе се ангажира за да го опушти детето дури да се навикне што кај нас тоа го нема сегде... Градинката е решение ама ако отидеш во градинка со квалитетен кадар.Брат ми за да биде поблиску го запишаа во една градинка во нашата населба но за него тоа беше хорор зашто воспитувачката беше многу ќе кажам неписмена(мада заслужува и полошо) и неажурна така да брат ми или беше тепан или некого истепал,децата веќе беа поделени во групи и не се дужеа меѓу себе,поради тоа брат ми нејќеше да слушне за градинка,среќа во тој период татко ми беше послободен па тој се грижеше за него. Пак ќе кажам не ме сваќај погрешно,коментарот не е пишан за да ти продавам памет,туку со добра немера и не го сваќај погрешно.