Испириран од една тема на форумов(http://forum.crnobelo.com/threads/Живот-без-факултет.3199/page-2#post-158657) ќе се обидам да дадам едно свое, какво такво мислење за факултетие и студентите во нашата ни мила Македонија.
Па така би почнал најпрво со тоа што сите треба да се согласиме дека факултет не е место за секого.Треба еднаш за секогаш да сфатиме дека дел од "академското опкружување" и неможе секој да биде.Секој со својот капацитет на овај суров пазар на труд.
Тоа во Македонија(за жал) не е случај.Сите знаеме по еден,двајца( а може и повеќе) кои се на некој од факултетите а во реалноста незнаат ни да се потпишат.Зошто? Причините за таа одлучност на тие "студенти" во најголемиот дел им е наметната од некој трети лица (родители,поблиски роднини,пријатели) на таква мотивациска инекција веројатно секој би "ослабел".Некои пак се запишуваат на факултет за таа пуста желба за успех.Успех ама каков.Веројатно и таквите како нив ги имате во вашето опкружување кои цврто се убедени дека после дипломирање ги чека топла и чиста канцеларија со панорамски стакла.Ако подеталко продолжиме да се занимаваме со останатите причини(кои верувам дека добро ви се познати) за тоа што некои личности се запишуваат на факултет веројатноова нема да биде колумна туку книга така овде во тој контекст ставам крај.
Поентата, односно тоа што сакам да го кажам е дека нашите факултети имаат премногу "нестуденти" одколку студенти.Па така во пракса имаме така наречени студенти кои не се појавени на предавања, кои незнаат што,кога,каде,во колку и кај кој професор полагаат(иако од тоа "големо знаење" се одалечени два клика на интернет) Исто така имаме студенти кои факултето наместо за 4 години го завршуваат за 7,8, па и 9 години.На чива штета е ова?
Прво штетата е лично нивна.Изгубено време,трошочите за престој,храна,административни трошоци(тие што студираат знаат дека ги има премногу) како и психичкиот терет.Второ во штета се самите факултети.При интерни контроли факултетите кои вадат нестручни кадри или кои во нивната воспитно образовна работа имаат големи пропусти ќе се квалификуваат како нефунционални.Трето а и најважно.Во штета е самото македонско општество.Односно сите.Па така ќе имаме наставници во воспитно образовниот процес кои немаат појма од работата,лекари кои ќе ги доразболуваат пациентите, правници кои се губат во постапките на судот,економисти кои се губат во процесите на економијата,градежни инжињери кои градат криви згради,ЈАВНА АДМИНИСТРАЦИЈА која единствено е компетентна( и добро си ја врши работата во таа смисла) за приготвување на Нескафе 3 во 1,со други зборови ќе имаме неспособни "академци".
Исфруструрани од вработувањата по пријателска линија,неправилното вреднување на трудот и немањето услови оние правилните МОЗОЦИ ќе бараат што побрзо да заминат од Македонија, што кога ќе видиме пак е на штета на сите.
Целиов овој процес трае предолго за така лесно да се искорени.Само за пример да ги земиме студените од западните земји.Тие таму се доволно моќни за да направат мега протести па така надлежните сакале или не мораат да им дојдат во пресрет, студентите таму менуваат влади, студените таму се едно од основите на целокупното гласачко тело,студентите таму...се обединети.
Кај нас е подруга ситуацијата.Неможеме да се правдаме дека сме релативно млада демократска земја и слично.Апослутно тоа не е изговор за ситуацијата во која се наоѓаме.Се додека самите студенти меѓу себе ставаат бариери и се делат на етничка,религиозна,партиска припадност и се додека не се активира свеста кај нив дека всушност ако сакаат можат да постигнат определена доза на внимание од надлежните, се додека нема обединување нема да има ни прогрес.Зошто е тоа така? Прво.Затоа што најголемиот дел од македонските студенти не се запознаени со процесот на гласање за студенски правобранители и сите останати претставнички тела.Второ.Многу од студентите и "не се замараат" со тие за нив "глупости" и си тераат да си завршат факултет за...како што кажав погоре да се вработат и земаат добра плата.Трето.Самиот наш менталитет не дозволува обединување, ние мора да се тепаме,колиме,караме,мразиме несфаќајќи дека имаме исти маки, дека сите студенти се во иста каша(дали за катастрофалните состојби во некои студенски домови или нереалното вреднување на трудот од страна на самите професори на факултетие ширум Макеоднија)
Како што кажав предходно.Макотрпен е процесот на обединување и неможеме да очекуаваме промени веднаш, ама барем треба да се почне со некоја подлога.Сепак од тие студенти треба да произлезат идните раководители на сектори,министри,пратеници,директори,лекари,правници,универзитетски професори па и премиери и претседатели.
Па така би почнал најпрво со тоа што сите треба да се согласиме дека факултет не е место за секого.Треба еднаш за секогаш да сфатиме дека дел од "академското опкружување" и неможе секој да биде.Секој со својот капацитет на овај суров пазар на труд.
Тоа во Македонија(за жал) не е случај.Сите знаеме по еден,двајца( а може и повеќе) кои се на некој од факултетите а во реалноста незнаат ни да се потпишат.Зошто? Причините за таа одлучност на тие "студенти" во најголемиот дел им е наметната од некој трети лица (родители,поблиски роднини,пријатели) на таква мотивациска инекција веројатно секој би "ослабел".Некои пак се запишуваат на факултет за таа пуста желба за успех.Успех ама каков.Веројатно и таквите како нив ги имате во вашето опкружување кои цврто се убедени дека после дипломирање ги чека топла и чиста канцеларија со панорамски стакла.Ако подеталко продолжиме да се занимаваме со останатите причини(кои верувам дека добро ви се познати) за тоа што некои личности се запишуваат на факултет веројатноова нема да биде колумна туку книга така овде во тој контекст ставам крај.
Поентата, односно тоа што сакам да го кажам е дека нашите факултети имаат премногу "нестуденти" одколку студенти.Па така во пракса имаме така наречени студенти кои не се појавени на предавања, кои незнаат што,кога,каде,во колку и кај кој професор полагаат(иако од тоа "големо знаење" се одалечени два клика на интернет) Исто така имаме студенти кои факултето наместо за 4 години го завршуваат за 7,8, па и 9 години.На чива штета е ова?
Прво штетата е лично нивна.Изгубено време,трошочите за престој,храна,административни трошоци(тие што студираат знаат дека ги има премногу) како и психичкиот терет.Второ во штета се самите факултети.При интерни контроли факултетите кои вадат нестручни кадри или кои во нивната воспитно образовна работа имаат големи пропусти ќе се квалификуваат како нефунционални.Трето а и најважно.Во штета е самото македонско општество.Односно сите.Па така ќе имаме наставници во воспитно образовниот процес кои немаат појма од работата,лекари кои ќе ги доразболуваат пациентите, правници кои се губат во постапките на судот,економисти кои се губат во процесите на економијата,градежни инжињери кои градат криви згради,ЈАВНА АДМИНИСТРАЦИЈА која единствено е компетентна( и добро си ја врши работата во таа смисла) за приготвување на Нескафе 3 во 1,со други зборови ќе имаме неспособни "академци".
Исфруструрани од вработувањата по пријателска линија,неправилното вреднување на трудот и немањето услови оние правилните МОЗОЦИ ќе бараат што побрзо да заминат од Македонија, што кога ќе видиме пак е на штета на сите.
Целиов овој процес трае предолго за така лесно да се искорени.Само за пример да ги земиме студените од западните земји.Тие таму се доволно моќни за да направат мега протести па така надлежните сакале или не мораат да им дојдат во пресрет, студентите таму менуваат влади, студените таму се едно од основите на целокупното гласачко тело,студентите таму...се обединети.
Кај нас е подруга ситуацијата.Неможеме да се правдаме дека сме релативно млада демократска земја и слично.Апослутно тоа не е изговор за ситуацијата во која се наоѓаме.Се додека самите студенти меѓу себе ставаат бариери и се делат на етничка,религиозна,партиска припадност и се додека не се активира свеста кај нив дека всушност ако сакаат можат да постигнат определена доза на внимание од надлежните, се додека нема обединување нема да има ни прогрес.Зошто е тоа така? Прво.Затоа што најголемиот дел од македонските студенти не се запознаени со процесот на гласање за студенски правобранители и сите останати претставнички тела.Второ.Многу од студентите и "не се замараат" со тие за нив "глупости" и си тераат да си завршат факултет за...како што кажав погоре да се вработат и земаат добра плата.Трето.Самиот наш менталитет не дозволува обединување, ние мора да се тепаме,колиме,караме,мразиме несфаќајќи дека имаме исти маки, дека сите студенти се во иста каша(дали за катастрофалните состојби во некои студенски домови или нереалното вреднување на трудот од страна на самите професори на факултетие ширум Макеоднија)
Како што кажав предходно.Макотрпен е процесот на обединување и неможеме да очекуаваме промени веднаш, ама барем треба да се почне со некоја подлога.Сепак од тие студенти треба да произлезат идните раководители на сектори,министри,пратеници,директори,лекари,правници,универзитетски професори па и премиери и претседатели.
