Стравопочит

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,849
1,153
Не мислиш дека е обратно?
Луѓето што ги сакаме ги сакаме без разлика какви се, кога е во прашање љубов, очите не гледаат, разумот не постои...
А за да почитуваш некој треба да го знаеш подлабоко, да му ја знаеш длабочината на душата, мислите..?
Ако зборуваш за онаа љубов опеана во песните, сапуниците, филмовите и срцепарателните романи. Да. Така е.
Не викам дека таквата љубов ја нема во реалноста. Ама таквата љубов кај мене ја нема.
„Очите не гледаат, разумот не постои“...поради што се вљубувам во некоја? Ради нејзината надворешна убавина? А тоа што е ку*ва, што не знае две реченици да сврзе не е битно. Така? Нели...„Очите не гледаат, разумот не постои“.

- одиме офтопик. Толку од мене.
 

Outrider

A Witty Cat
Член на администрација
23 мај 2013
5,405
5,905
1,683
Disco
Добро само убавите ли заслужуваат да бидат сакани?


Не баш.....само што се посакувани повеќе од оние...неубавите.

Како што разбрав се работи за почит поради тоа што девојката го развеселувала и била ок.... што е сосема валидна причина да се појави почит, спонтано и без принуда, ретко се случува во денешно време. Не мора тоа да повлекува љубавни или еротски конотации...:)

Јас имав респект кон еден лик кој беше пијан 24/7 а можеби и 25/7 но не беше агресивен или напорен, беше весел и знаеше да насмее човек. Легендарни изјави имаат паѓано од негова страна. Од резултати на рандом утакмица до смислата на животот. Многу си го почитував, ама од анатомски и хигиенски причини не можев да го засакам...

За разлика од ликови кон кои према поставеноста на системот требало да се има почит само поради нивната функција (политичар, професор, лекар, цајкан) а во реалноста се пачаври.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: MoonFairy and Хоуп*

Outrider

A Witty Cat
Член на администрација
23 мај 2013
5,405
5,905
1,683
Disco
Инаку постои и една чудна ситуација, мешавина од почит, восхит и стравопочит кој се јавува кај рандом популација кога ќе види некој лик со кола од 100.000 евра, со кило злато околу врат и привезок во вид на женска особа со изразити сексуални атрибути.....not sure how genuine it is...
 

Prashina

Староседелец
28 јуни 2013
1,366
3,059
1,133
Се што е поврзано со страв не го прифаќам и не го признавам. Така, и овој збор стравопочит не го признавам. Стравот е поврзан со сила и моќ која погрешно е употребена од посилниот на послабиот. Почитувам неколку луѓе во мојот живот кои сеуште не ме изневериле. Но има и такви кои ги почитувам , а немам изградено чувства кон нив или сум ги сакала и почитувала а сега само ги почитувам....
Животот е толку краток и најголемо губење на време е времето поминато во страв. Од луѓето не се плашам, а од нелуѓето бегам подалеку.
П.С. Никогаш да не заборавиш да се почитуваш себеси.
 

steppenwolf

Староседелец
12 декември 2012
335
489
1,063
Скопје
Тоа дека почит можеш да стекнеш кај секого преку правење добри дела и имање стриктно позитивен однос спрема луѓето функционира само во цртаните филмчиња (па ни таму). Едноставно постојат луѓе кои без разлика што се ќе направиш да им удоволиш они секогаш ќе те презираат, или во најмала рака нема воопшто да те почитуваат. А не можеш да им го промениш карактерот, или едноставно да ги избришеш од својот живот, затоа што си во секојдневен контакт со дел од нив, рецимо станува збор за соученици, колеги на факултет или работа, комшии or w/e... Е во тој случај, стравопочитта е итекако корисна. Иако они длабоко во себе можеби повторно ќе те презираат, барем нема да ти се курташачат и ќе си имаш мирна глава.

Исто така, стравопочитта не е секогаш негативна појава и не секогаш се наметнува преку арогантност, препотентност и дрскост. Еден прост пример - пред тебе се појавува грамада од човек кој е сосема океј, смирен и сталожен, но убил бандит со голи раце во одбрана на сопствениот дом и семејство.

:zelen
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Primrose and MoonFairy

MoonFairy

Староседелец
28 септември 2012
1,335
1,964
1,133
Тоа дека почит можеш да стекнеш кај секого преку правење добри дела и имање стриктно позитивен однос спрема луѓето функционира само во цртаните филмчиња (па ни таму). Едноставно постојат луѓе кои без разлика што се ќе направиш да им удоволиш они секогаш ќе те презираат, или во најмала рака нема воопшто да те почитуваат. А не можеш да им го промениш карактерот, или едноставно да ги избришеш од својот живот, затоа што си во секојдневен контакт со дел од нив, рецимо станува збор за соученици, колеги на факултет или работа, комшии or w/e... Е во тој случај, стравопочитта е итекако корисна. Иако они длабоко во себе можеби повторно ќе те презираат, барем нема да ти се курташачат и ќе си имаш мирна глава.

Исто така, стравопочитта не е секогаш негативна појава и не секогаш се наметнува преку арогантност, препотентност и дрскост. Еден прост пример - пред тебе се појавува грамада од човек кој е сосема океј, смирен и сталожен, но убил бандит со голи раце во одбрана на сопствениот дом и семејство.

:zelen
Се сложувам.
Мислам дека денес се ретки тие кои вистински ги почитуваат добрите дела...вредностите изгубија свое значење.
Стравопочит...мене не ми звучи ни страшно, ниту пак ме асоцира на ароганција и нешто слично.
На пример, јас имав стравопочит кон сите мои наставници и професори. Ги почитував зашто се возрасни, наставници ми се, а имав и страв дека ако не сум дисциплинирана ќе бидам избркана од час и однесена на укор кај директорот, или страв да не добијам единица и слично.
Исто имав и стравопочит кон родителите. Почит зашто ми се родители, ме одгледале, ме израснале, а страв дека ако нешто згрешам ќе наидам на соодветна казна, во смисол нема излегување, нема нови патики, нема одмор итн.
Стравопочитта во конкретните случаи кои ги спомнав ја поистоветувам со почит кон авторитети кои се битни во мојот живот и кои придонеле во иградбата на мојата личност.
А почит во никој случај не може да се здобие со ароганција, дрскост...
А трагично и жалосно е што добрината пак често наместо да се почитува се исмејува и се поистоветува со глупавост.
 

Outrider

A Witty Cat
Член на администрација
23 мај 2013
5,405
5,905
1,683
Disco
Тоа дека почит можеш да стекнеш кај секого преку правење добри дела и имање стриктно позитивен однос спрема луѓето функционира само во цртаните филмчиња (па ни таму). Едноставно постојат луѓе кои без разлика што се ќе направиш да им удоволиш они секогаш ќе те презираат, или во најмала рака нема воопшто да те почитуваат. А не можеш да им го промениш карактерот, или едноставно да ги избришеш од својот живот, затоа што си во секојдневен контакт со дел од нив, рецимо станува збор за соученици, колеги на факултет или работа, комшии or w/e... Е во тој случај, стравопочитта е итекако корисна. Иако они длабоко во себе можеби повторно ќе те презираат, барем нема да ти се курташачат и ќе си имаш мирна глава.

Исто така, стравопочитта не е секогаш негативна појава и не секогаш се наметнува преку арогантност, препотентност и дрскост. Еден прост пример - пред тебе се појавува грамада од човек кој е сосема океј, смирен и сталожен, но убил бандит со голи раце во одбрана на сопствениот дом и семејство.

:zelen


Тоа е точно, дека почитта не следува автоматски ако се направи нешто добро, посебно по балкани, средни истоци и зоолошки градини, повеќе е случај дека почитта се заслужува. Ако човек му ја залепи по некоја на комшијата ќе се роди страв повеќе отколку стравопочит...

Овој примеров повеќе ми оди на нелагодност, слично ако човек се најде во ВЦ ради....шо го спотерало...а пред да влезе некако знае дека баш и заборавил да купи тоалетна хартија...:D

Се сложувам.
Мислам дека денес се ретки тие кои вистински ги почитуваат добрите дела...вредностите изгубија свое значење.
Стравопочит...мене не ми звучи ни страшно, ниту пак ме асоцира на ароганција и нешто слично.
На пример, јас имав стравопочит кон сите мои наставници и професори. Ги почитував зашто се возрасни, наставници ми се, а имав и страв дека ако не сум дисциплинирана ќе бидам избркана од час и однесена на укор кај директорот, или страв да не добијам единица и слично.
Исто имав и стравопочит кон родителите. Почит зашто ми се родители, ме одгледале, ме израснале, а страв дека ако нешто згрешам ќе наидам на соодветна казна, во смисол нема излегување, нема нови патики, нема одмор итн.
Стравопочитта во конкретните случаи кои ги спомнав ја поистоветувам со почит кон авторитети кои се битни во мојот живот и кои придонеле во иградбата на мојата личност.
А почит во никој случај не може да се здобие со ароганција, дрскост...
А трагично и жалосно е што добрината пак често наместо да се почитува се исмејува и се поистоветува со глупавост.

...или пак да одземе година од животот на ученикот преку повторување...барем така беше, сега слушнав дека тоа го укинале пред година-две :)

За да постои стравопочит мора да постои страв. За да ги почитуваш професорите мора да постои механизам кој те принудува на тоа. И онака зависи од перцепција, јас никогаш немав никаква почит кон било каков професор или наставник затоа што немав избор а почит без избор не се добива, not in my book anyway. Почитта која се раѓа од страв а.к.а стравопочит е лажна. Да не навлегувам оф-топик со тоа да затвориш деца на нивни 7-8-10-12 години по 5-7 часа на ден во една просторија и да бараш да седат, молчат и меморираат срања....напротив, гледам само причини за презир и гнасење кон лицата од образовниот систем.

И родителите треба да заслужат почит, исто како и во обратна насока. Без разлика на родителската љубов, која без разлика на се` ќе си остане.
За возраста....тоа ми е чудна појава, никогаш не сум разбрал зошто некој треба да се почитува само поради тоа што виреел на планетава подолго од некого...по дифолт...
 

MoonFairy

Староседелец
28 септември 2012
1,335
1,964
1,133
Тоа е точно, дека почитта не следува автоматски ако се направи нешто добро, посебно по балкани, средни истоци и зоолошки градини, повеќе е случај дека почитта се заслужува. Ако човек му ја залепи по некоја на комшијата ќе се роди страв повеќе отколку стравопочит...

Овој примеров повеќе ми оди на нелагодност, слично ако човек се најде во ВЦ ради....шо го спотерало...а пред да влезе некако знае дека баш и заборавил да купи тоалетна хартија...:D



...или пак да одземе година од животот на ученикот преку повторување...барем така беше, сега слушнав дека тоа го укинале пред година-две :)

За да постои стравопочит мора да постои страв. За да ги почитуваш професорите мора да постои механизам кој те принудува на тоа. И онака зависи од перцепција, јас никогаш немав никаква почит кон било каков професор или наставник затоа што немав избор а почит без избор не се добива, not in my book anyway. Почитта која се раѓа од страв а.к.а стравопочит е лажна. Да не навлегувам оф-топик со тоа да затвориш деца на нивни 7-8-10-12 години по 5-7 часа на ден во една просторија и да бараш да седат, молчат и меморираат срања....напротив, гледам само причини за презир и гнасење кон лицата од образовниот систем.

И родителите треба да заслужат почит, исто како и во обратна насока. Без разлика на родителската љубов, која без разлика на се` ќе си остане.
За возраста....тоа ми е чудна појава, никогаш не сум разбрал зошто некој треба да се почитува само поради тоа што виреел на планетава подолго од некого...по дифолт...
Оној страв во поимот стравопочит јас не го разбирам како некој си страв од кој ми се ребрат сите коски...далеку од тоа, зборувам за страв од последиците кои ќе ги предизвика моето однесување...
Јас пак за разлика од тебе ги почитував скоро сите професори, велам скоро значи не сите ама повеќето да...Некои ги почитував заради принципите до кои држат, некои заради строгоста, некои зарад родителскиот пристап...а таа моја почит не ја здобиле со страв, напротив...
Тие мерки во образовниот систем кои ги спомна, во никој случај не можат да вродат со почит...целта им била да резултираат со послушност, покорност, дисциплинираност...
Инаку се сложувам и родителите треба да го почитуваат детето...
А почитувањето заради возраста, бон тон...почитувај ги постарите од тебе...
 

steppenwolf

Староседелец
12 декември 2012
335
489
1,063
Скопје
Тоа е точно, дека почитта не следува автоматски ако се направи нешто добро, посебно по балкани, средни истоци и зоолошки градини, повеќе е случај дека почитта се заслужува. Ако човек му ја залепи по некоја на комшијата ќе се роди страв повеќе отколку стравопочит...

Овој примеров повеќе ми оди на нелагодност, слично ако човек се најде во ВЦ ради....шо го спотерало...а пред да влезе некако знае дека баш и заборавил да купи тоалетна хартија...:D

Не мора да му пукнеш два-три бокса, најчесто е доволно да му се с'снеш малку чисто колку да сконта дека не си pushover. Ако претходно ти се курчел, а сега ти пристапува сосема коректно, тоа е веќе стравопочит. Страв би било нешо у стил ако поминува на другата страна од улицата кога ќе те види. За примеров, лошо се изразив, ете рецимо запознаваш таков човек. Без разлика што хипотетички он се однесува сосема океј спрема тебе, пак фактот што убил човек влева одредена доза на стравопочит.
 

Outrider

A Witty Cat
Член на администрација
23 мај 2013
5,405
5,905
1,683
Disco
Не мора да му пукнеш два-три бокса, најчесто е доволно да му се с'снеш малку чисто колку да сконта дека не си pushover. Ако претходно ти се курчел, а сега ти пристапува сосема коректно, тоа е веќе стравопочит. Страв би било нешо у стил ако поминува на другата страна од улицата кога ќе те види. За примеров, лошо се изразив, ете рецимо запознаваш таков човек. Без разлика што хипотетички он се однесува сосема океј спрема тебе, пак фактот што убил човек влева одредена доза на стравопочит.


Зависи од убиството..... ако убил со голи раце во самоодбрана тоа значи дека го млател типот до смрт или го давел или било како со намера да го убие...има забеганост во сето тоа и покрај самоодбраната.... пак некако нелагодно би се осеќал, како да имаш питон по дома, милениче е ама шо знаеш шо му се мота по главата... најарно настрана од такви :D
Ако пак убил политичар, не само почит, тогаш има материјал и за идолопоклонство, би го частел и би прашувал за gory details. :kafe

Оној страв во поимот стравопочит јас не го разбирам како некој си страв од кој ми се ребрат сите коски...далеку од тоа, зборувам за страв од последиците кои ќе ги предизвика моето однесување...
Јас пак за разлика од тебе ги почитував скоро сите професори, велам скоро значи не сите ама повеќето да...Некои ги почитував заради принципите до кои држат, некои заради строгоста, некои зарад родителскиот пристап...а таа моја почит не ја здобиле со страв, напротив...
Тие мерки во образовниот систем кои ги спомна, во никој случај не можат да вродат со почит...целта им била да резултираат со послушност, покорност, дисциплинираност...
Инаку се сложувам и родителите треба да го почитуваат детето...
А почитувањето заради возраста, бон тон...почитувај ги постарите од тебе...

Бон тонот би требало да е за сите, почит само поради возраст....ми е чудно, нешто како превара која се продолжува низ генерациите, ајде да ги поштоваме старите пошто и ние ќе остариме и ќе не поштоваат ради старос`...:)
Гледаш симпа старче, си седи, си чури, бројаници..... а ликот го тероризирал семејството пола век....пример.

Сепак е страв во прашање, не мора да е Капо од Собибор, удбаш со кожен мантил или чекист со листа за апс кој се загледува кон бројот над вратата....
Таа почит се базира на страв од последиците кои би следеле доколку не се постапи онака како што субјектот на `почитта` наложил. Може да е пофин или помалку фин во своите постапки но тоа е сеедно на крај.
Не постои професор на светот кој не би те тероризирал ако му кажеш искрено дека е досаден како смрт на пример...толку од респектот.
Не се само мерки, тоа е самиот систем.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: MoonFairy and steppenwolf