1)Село гори...а баба се чешља !...
К`д нема - нема, ама к`д има не знаеш од куде да почеш. Недеља пуна сас настани. И на нас Македонци не ни е л`сно. Свак д`н се дешава по нешто значајно. Ед`н д`н добро - друг д`н лошо. Наизменично.
Уствари, почесто лошо, а поретко добро. У свак случај на нас ни е интересно. На добро се радуемо, а лошо га занемаруемо.
Замислите си да живите у Швајцарију? Да пукнеш од досаду. Свак д`н работа - дома, програмирано легнување и станување, 2000 евра сигурна плата, не знаеш ни к`д игра државна репрезентација ( ако победи у најдобар случај ќе прочиташ у весник), малцинства не ги ни приметуеш зашто и ти си малцинство, не се радуеш много, а не ни тугуеш.
Ама “за среќу” живимо у Македонију. У државу куде што људи имав висок притисак, не само поради неправилну исхрану, него и поради сваку утакмицу што гу игра наша репрезентација. У државу куде што се преживуе сас 200 евра, од кои 100 се трошив за пут, капе, шалови, пива и други пропратни ствари за да се навива за Македонију, како што се доликуе. У земју куде што синоним за успех е петто место, куде што најголем проблем на премиера е како да ги организира навивачи, како да ги пречека рукометари, како да добие некој поен повише, а куде што работа на опозицију е увек да најде некоју ману на све тој.
И такој све у круг 20 годину. Такој у круг и овуј недељу. Док сви бесмо зафатени сас еуфорију, сас спортски дискусие од тип на судие и среќа што не зезнасва, док путувасмо на север, и га доградуесмо наш национализам, туј, у овуј нашу исту државичку се дешава национализам, раздор, верска нетрпеливост, екплозија на гнев, мржња, вандализам, све што т`леело сас године и овуј недељу искочи на површину.
Док „Гоцева раса„ искачаше на терасу, „клети Турци„, подметнуесва пожари...Док дел од наши политичари недељу гу пројдесва у Ниш и Белград у бодрење на своју земју, град на Црн Дрим биднуеше све поцрн и поцрн. Само што никој не можеше тој да га види, зашто у нашу државу има масовно слепило. Слепило кое е предизвикано од јаки емоцие, кое се јављав куде нас и слични на нас депресивни нацие, кои бурно и еуфорично реагирав на сваку добру вест, и не су у можност да видив ништо повише од тој. Народски кажано тој се вика „Село гори- а баба се чешља„.
А баба? Она не ни забележуе дека нешто се дешава. Не га гледа пламен, не га ни осеќа мирис...Зафатена е сас естетику. Без оглед на тој што куќе горив, наместо воду, додава бензин, наместо помош од околни села, тврди дека све е под контролу. Изгледа дека инциденти л`сно и брзо ќе решив, ама најлошо е и ако се изгаси пожар, остануев жарчиња. Они су довољни да предизвикав нов огањ у момент к`д баба најмалко се нада и к`д мисли дека све е потамн у њојно село.
Затој баба треба да постави што повише противпожарни апарати за да ву бидев при руку да га гаси пожар до крај, зашто некад е довољна само една капка масло за да изгори цело село.
Сака ве Ваша Трачерка ... !
Епа! Уживајте у наши кумановски муабети ...Поздрав!
К`д нема - нема, ама к`д има не знаеш од куде да почеш. Недеља пуна сас настани. И на нас Македонци не ни е л`сно. Свак д`н се дешава по нешто значајно. Ед`н д`н добро - друг д`н лошо. Наизменично.
Уствари, почесто лошо, а поретко добро. У свак случај на нас ни е интересно. На добро се радуемо, а лошо га занемаруемо.
Замислите си да живите у Швајцарију? Да пукнеш од досаду. Свак д`н работа - дома, програмирано легнување и станување, 2000 евра сигурна плата, не знаеш ни к`д игра државна репрезентација ( ако победи у најдобар случај ќе прочиташ у весник), малцинства не ги ни приметуеш зашто и ти си малцинство, не се радуеш много, а не ни тугуеш.
Ама “за среќу” живимо у Македонију. У државу куде што људи имав висок притисак, не само поради неправилну исхрану, него и поради сваку утакмицу што гу игра наша репрезентација. У државу куде што се преживуе сас 200 евра, од кои 100 се трошив за пут, капе, шалови, пива и други пропратни ствари за да се навива за Македонију, како што се доликуе. У земју куде што синоним за успех е петто место, куде што најголем проблем на премиера е како да ги организира навивачи, како да ги пречека рукометари, како да добие некој поен повише, а куде што работа на опозицију е увек да најде некоју ману на све тој.
И такој све у круг 20 годину. Такој у круг и овуј недељу. Док сви бесмо зафатени сас еуфорију, сас спортски дискусие од тип на судие и среќа што не зезнасва, док путувасмо на север, и га доградуесмо наш национализам, туј, у овуј нашу исту државичку се дешава национализам, раздор, верска нетрпеливост, екплозија на гнев, мржња, вандализам, све што т`леело сас године и овуј недељу искочи на површину.
Док „Гоцева раса„ искачаше на терасу, „клети Турци„, подметнуесва пожари...Док дел од наши политичари недељу гу пројдесва у Ниш и Белград у бодрење на своју земју, град на Црн Дрим биднуеше све поцрн и поцрн. Само што никој не можеше тој да га види, зашто у нашу државу има масовно слепило. Слепило кое е предизвикано од јаки емоцие, кое се јављав куде нас и слични на нас депресивни нацие, кои бурно и еуфорично реагирав на сваку добру вест, и не су у можност да видив ништо повише од тој. Народски кажано тој се вика „Село гори- а баба се чешља„.
А баба? Она не ни забележуе дека нешто се дешава. Не га гледа пламен, не га ни осеќа мирис...Зафатена е сас естетику. Без оглед на тој што куќе горив, наместо воду, додава бензин, наместо помош од околни села, тврди дека све е под контролу. Изгледа дека инциденти л`сно и брзо ќе решив, ама најлошо е и ако се изгаси пожар, остануев жарчиња. Они су довољни да предизвикав нов огањ у момент к`д баба најмалко се нада и к`д мисли дека све е потамн у њојно село.
Затој баба треба да постави што повише противпожарни апарати за да ву бидев при руку да га гаси пожар до крај, зашто некад е довољна само една капка масло за да изгори цело село.
Сака ве Ваша Трачерка ... !
Епа! Уживајте у наши кумановски муабети ...Поздрав!
Па још едн кумановац имало у форум ... 
