Би се зачудил кога би видел колку само семејства го живеат „патријахалното време“. Дури и не се свесни дека светот околу нив се развивал развивал, дека свеста станувала поголема...Во ред си ти чоече, тоа е нормална ствар шо си го напишал. Сигурен сум дека постои блискот помеѓу децата и родителите во ова време...работите се сменаа не е како порано -партијархално да го наречам...каде таткото беше маж и не миеше садови, не пеглаше веш, не возеше правосмукалка и сл.. а жената беше понижена домакинка и излегуваше само до кај најблиските комшивки на кафе, и тие кај неа дома....умреа тие времиња заедно со другар тито.
Уствари тоа менувањето пелени (колку и да е гадно), прегратката и блискоста со твоите деца те прави прекрасен родител... а за другарката и нејзиниот коментар, постојат 2 образложенија.
1. Си ја направил љубоморна на твојата сопруга, дека има одличен способен сопруг што знае да води грижа за својата фамилија... што е резултат на емоции со завидлив карактер.
2. Ако сте правеле сериозен муабет, смислата за хумор не и е во ред и не размислила што пишува.
Мада мене ме асоцира на првиот случај, бидејќи чекањето 2 часа на скајп е сумлива работа.
Но, тоа не ми е муабетот, знаеш во ред така им одговара и така нека си тераат.
Проблемот конкретно со пријателката ми беше што си земаат за право да ме коментираат мене, жена ми, односите со децата.
Тоа е мое право, и никој не смее да ми го коментира. Ама ете луѓето едноставно сакаат да прават работи кои не би требало да ги прават
п.с. ееј па незнам дали ме чекала два часа на скајп ми се чини дека нема шанси да ме чекала, оти во годиниве сигурно ме научи дека јас викам „почекај малку“ и тоа малку може да биде и еден ден...