Скопје е мојот роден град и секогаш ќе го сакам. Најубавите спомени од детството ми се таму. Правење пикник на Водно за викенд , шетањето низ центар ,низ Чаршија, многу често знаевме да се напиеме чај во околните чајџилници и да јадеме ќебапчиња во близина. Многу убави спомени ми враќа Универзална сала и претставите и фестивалите што се правеа неколку дена пред Нова Година. Па тоа за мене беше спектакуларно. Не се опишува со зборови. Одењето на Матка на гости кај баба , и од таму еден прекрасен аголен поглед на Скопје , играта кај фонтаничето кај Теолошки факултет и најубавиот Капиштец на светот ...секогаш ме фаќа носталгија кога ќе дојдам. Меѓутоа го сакам и Велес. Тоа е градот во кој што створив многу пријателства многу љубов ..градот на Гемиџиите, градот на Рацин....исткаен на неколку ритчиња со неверојатна архитектура во Стариот дел, новиот дел послан на една мала котлина ...навечер ти се чини како ридовите да ги населиле безброј мали светулки...Град во кој можеш да најдеш многу убавини ако знаеш да бараш и ако знаеш да гледаш со душата. Тие се двата градови што се директно поврзани со мене и што ги сакам најмногу. Меѓутоа го сакам и најинспиративното место за мене - Охрид, незаменливата Битола , Берово со неговите најубави предели и целата Малешевија. Ги сакам сите градови...секој има посебна убавина , уникатност ..секој град има своја приказна. Битно е ние каде ќе си ја створиме нашата или ќе си најдеме место во некоја веќе постоечка.