Знаеш, многу е добро што тие работи не можат да се забранат со закон, оти така се навлегува во еден друг аспект кој е многу поопасен, а тоа е наметнување на дозволени и недозволени мисли. Некој ќе рече не смее да се поврзува алкохол со спорт, друг ќе рече не смее да се поврзуваат убави жени со автомобили, трет ќе рече не смее нешто трето, па ќе се направи листа на правилни и неправилни асоцијации, за на крајот некој да одлучи дека за твое добро е да се воведе контрола и на мислите па ќе ни вградуваат чипови кои ќе следат дури и што сонуваш. Така оди тоа.
Рекламите треба да се сфатат пред сѐ како креативност и забава, а не нешто кое е не знам каков закон. А ако некој така лесно може да биде изманипулиран и да верува 100% во она што на реклама го гледа, ќе биде изманипулиран ако не од реклами, тогаш од друго нешто. Индустриите си се борат за профит, ако го нема на едно поле, ќе го бараат на друго.
Токму така, се согласувам, но од друга страна рекламите се исто така едно средство за контрола над човековиот ум. Можеби засега нема вградување на чипови (да предпоставиме дека е така), но со постојаното рекламирање на одредени производи многу лесно се наметнува мислата кај човекот. Она што ти го наведе како можна последица од евентуалната забрана на рекламите е исто така и можна последица и од емитувањето на самите реклами. На речиси секоја реклама ги слушаме овие реченици:
-Ние го одбравме најдоброто за вас; Ние знаеме што е најдобро за вас; Ние ке ве доведеме до посакуваната цел; Со наша помош вие ке успеете до вашата цел; Нашиот производ можете да го носите секаде; Нашиот производ ги остварува вашите соништа; Секој/а модерен/на и современ/а маж/жена го посакува нашиот производ; Досега не сте почувствувале нешто како нашиот производ; За прв пат толку лесно до осварувањето на вашите соништа благодарение на нашиот производ; Нашиот производ е докажано најдобар; Со нашиот производ вие сте прекрасни без многу напор...
Гледајки реклами ние всушност несакајки и несвесно прибираме информации дека сето она што ни треба е некаде надвор и истото може да се купи. Дека сето она што ни треба, треба да го очекуваме од друг. Создаваме чувство дека сите околу нас работат за нашата среќа, удобност, убавина и здравје и ние им се отвораме на истите без разлика дали се тоа козметички производи, храна, лекови, облека или политички партии. Сите тие на кои единствена цел им е да профитираат од нас во случајов се поставуваат како наши спасители. ни ја нудат сигурноста на дланка, единствено што треба да направиме е да им ја поклониме нашата доверба и да им дозволиме тие да се погрижат за нас. Која замка стои зад сето тоа? Секој човек кога ке подлегне на нешто такво си ја продава слободата, односно, свесно или несвесно дозволува да стане нечиј роб. Човекот уште од најрана возраст е учен да ги слуша поискусните и постарите. Никогаш никој не го учел да одлучува сам за себе и наметнуван му е стравот од донесувањето на свои сопствени одлуки кои навистина го прават среќен, бидејки истите едноставно не се прифатливи за општеството. На тој начин човекот по малку збунет, од една страна неговото вистинско јас, од друга страна сето она што е наметнато, почнува да не ги разликува нештата едно од друго и на крајот реагира така што тој мисли дека се слуша себеси, а всушност го слуша сето она што му е наметнувано, трупано и трупано со години во неговата мала глава затоа што од некаде има чувство дека тоа е правилно, дека така треба.
Кога на човекот му треба паста за заби купува Colgate, не затоа што е добра, туку затоа што е нај рекламирана. Одете на заболекар и прашајте ги какво мислење имаат за таа паста за заби.
Кога на жената и требаат влошки купува Always ultra затоа што се нај рекламирани и покрај фактот дека предизвикуваат голем број на инфекции и алергии кај жените за разлика од оние пообичните влошки кои поретко се рекламираат, но за да се биде модерен денес се се трпи.
А што се се трпи за убавина пак, ме фаќа страв при самата помисла на сите тие естетски корекции, третмани, неудобни чевли и облека, пудри кои буквално ја цементираат кожата и сл. Но тој изглед нам ни се рекламира. На жената и е наметната таа погрешна слика за идеалниот женски изглед. Таквиот изглед упорно, масовно, агресивно се рекламира веке со години наназад и ако рекламите беа само обична занимација додека грицкаме пред TV или додека разлистуваме списанија, тогаш зошто толкав одзив на истите?
Да не набројувам уште, поентата ми е дека потрошувачите се слепи за позадината на самата реклама. Не разбираат дека се излажани, искористени и ограбени на некој начин. На производителот не му е гајле за вас, за вашето здравје, семејство, убавина, за вашите соништа и животни цели. Производителот ги сака вашите пари, но ке ве убеди дека вие сте оној за кого е создаден неговиот производ, ке ве убеди дека тој производ ви е неопходен и дека е најдобар помегу конкуренцијата и најстрашно од се, ке ве убеди дека ако сакате да сте во чекор со времето, да сте современи и модерни, мора да го имате тој производ, во спротивно ке бидете старомодни, досадни, заостанати, неинформирани, грди и сл.
Најчесто оние производи кои најмногу се рекламираат се производи со најлош квалитет и се штетни по човековото физичко или ментално здравје.