Сум лажела, лажам и ќе лажам се додека има потреба за тоа.
Ситни лаги, крупни, вакви такви, лага си е лага. И да бидеме искрени, многу пати ни помогнала...
И сум била излажана.
Какво е чуството?
Убаво, фино, како никогаш дотогаш не е. Па, какво може да биде чуството кога знаеш дека си бил излажам?
Дека пред некого си испаднал наивен, будала...? Дека си наседнал?
Никакво. Грозно. Лошо.
Има лаги преку кои може да се премине и такви преку кои не може да се премине.
А да преминеш преку лага која не е така мала и наивна е исто што и наседнување на лагата т.е. испаѓање будала.
Ти знаеш дека не е така, ама молчиш. За нечие добро, твое или на лажачот.
Е само во таква ситуација не сум се довела. Да знам дека ме излажал/а и да молчам.
Да се правам на Тошо. Тоа кај мене го немало и верувам дека ќе го нема.
А дека некој не бил излажан, не верувам.
Барем ние што сме членови на вакви форуми сме биле излажани барем еднаш.
Е за овде шестото сетило не помага, зашто нит го знаеш, нит го познаваш тој таму пред компјутерот.
Ниту поглед му пратиш, ниту движења, ниту го слушаш.
Во виртуелноста лажењето е најлесно.