Ваша поезија

[Achernar]

Има ноќи ѕвездени,
налик на оваа залутана,
под небото персијско запишани,
во кои постојам мрачно,
во времето безвремено,
и не можам да го сопрам егото,
сино,
што жолтее ноемвриски во мене,
во есенски реквием,
и гори врз градиве вулкански,
растопени под кандилото безбожно,
во нив се гледам себе си,
така далечно и себично,
семоќно и силно,
газејќи ја својата крв,
жеден и повампирен,
од стиховите на превер и мајаковски,
распорен во крикот на архангел,
архангеле.

 

[Achernar]

Пред дождот

Да бев барем поет,
да ти искажам колку може да биде ноќта долга без тебе,
и муграта далечна,
која не знае да изгрее,
да бев барем скитник,
со неизгазени чевли,
мислев ќе овенеш,
како и секој цвет,
без допир,
без корен,
а толку малку ми требаше,
да те пронајдам во зракот кој ме пронајде пред мене и се распосла несебично врз телово уморно,
ова утро,
како некоја казна за се што не посакав,
под големиот прозорец од сеќавања,
со сите тие капки роса на образиве,
жедни,
под очиве разбудени,
што широко го отворија срцево,
измеѓу мене и тебе,
да немее,
да вдахне поинаква крв во себе,
да дишат во него развигори од небото подарени,
раскажувајќи една новела стара,
во која не те изгубив никогаш,
и не те имав некогаш,
само зборови волшебни,
осудени,
во кои сеедно е сега,
толку мачно,
кој сум и која си,
запишани во нивното минато,
погубени,
изиграно во заборавена претстава,
а јас не престанав да верувам во љубовта,
и после твојата тишина,
со надеж и без неа,
поделен,
нека биде така,
секако ќе продолжиме и јас и ти,
на различни перони,
понатака,
заробени во мирисот,
пред дождот.

 

[Achernar]

Се случува

Бескрајното се случува,
само во аортата на срцето,
и тече во тоа будење,
и потреба за постоење,
и после мене и тебе,
во нечие друго тело,
кое заспива со твоите очи,
во моите,
да се пронајде себе,
и сето тоа значење,
исчезнува,
во еден човек,
кој сака да се надмури себе,
верувајќи,
дека еден ден,
ќе стане иднина,
и во неа ѕвезда,
и од неа прашина.

 

[Achernar]

Нешто недовршено

Погледнав два света,
од мене до тебе,
со исти очи,
мои и твои,
врежани во пурпурни дождови,
со нив,
видов ангелска прашина,
врз мојата и твојата душа,
во една,
која сокрива тајна,
во ноќта,
потемна од црното вино,
во кое времето застанува,
и не престанува,
да искаже,
нешто,
недовршено,
со последното,
срцебиење.

 

[Achernar]

Гости на ноќта

Во векот години,
во нив глуви зими,
и од нив една нема песна,
во неа,
секој мој збор е роден во срцево,
сета вистина моја е сама и гола лага,
запишана одамна,
тој говор кој ќе трае вечно,
со сиот тој бол и црни мисли,
се гости на ноќта,
кои ги даруваат умов и душава,
низ премрзнат ветер,
што се топи во крв врела,
со сите тие стихови,
распеани ѕвезди,
сокриени од сонцето врнежливо,
со сета негова модра убавина,
која вриска од немоќ,
да создаде цвет,
за мене,
од мене никнат,
кој времето на љубовта не го нагризува,
и лекува темјани,
наместо коси,
миризливи,
до горчлив срам,
кој тагата не го распознава,
во моите очи,
кои имаат сила,
да се искажат до крај,
под ова небо,
над оваа земја,
и ова дишење,
кое создава брчки,
никому познати,
само препознати,
траги за идни светови,
од свеж божур создадени.

 

[Achernar]

Секој си ти

Секој доаѓа од некаде,
па и ти како нож,
да распориш дожд,
кој заоѓа во хоризонтот,
на твојот пат,
како поинаку,
ако не,
низ беседата,
на твојот глас,
во таа мелодија каплива,
со бол во градите,
и среќа во оганот,
кој згаснува,
за да се роди повторно,
да истекува во туѓи дамари,
и го гледа светот со свои очи,
од нив родени,
за да се препознаеш,
во сината свеќа,
и од пламенот нејзин,
во молитва доволно силна,
достојна за етика,
на крајот што почива,
емотивно застаната,
на крстот распната,
како книга на ветрот,
во духот,
на вечноста.

 

[Achernar]

Те издишувам

Сврти се и погледни ме,
дај им барем една добра боја на очиве,
а да не биде претешка,
поради која замина,
и остави жива лузна,
со твојот лик,
на градиве растопена,
задржи го здивот и погледни ме уште еднаш,
дај ми причина,
да заминам од тебе,
да го направам првиот чекор,
и не стојам толку долго,
со наведната глава,
под времето застанато,
во кое секое будење ми е ист сон,
од кој не можам да се отрезнам,
склопи ги очите и погледни ме за последен пат,
дишам длабоко ноќва,
те издишувам,
распукува сета таа болка,
низ устава камена,
заминувам,
таму каде никогаш,
нема да можеш да ме стигнеш,
повторно.

 

[Altaïr]

Дупка

Дупка,
до неа уште една дупка,
до таа дупка, дупка
дупка и до неа поголема дупка
дупка дупка,
дупка до дупка.

 

[Achernar]

Помогни ми да ја разберам,
твојата коса собрана,
во моите очи,
што венее за миг,
расеана под крстот,
кој разделува,
чекајќи ја љубовта босонога,
да зачекори преку нашите тела,
мртви,
жедни за тишина,
го гледам твојот лик,
преку душава,
со затворени очи,
во отпечатокот од прстов,
со кој допрев толку коси,
и ги претворив во светлина,
моќен е,
со него бог го допре човекот,
а јас не можев да те допрам тебе,
го раскинува срцево тој допир,
и налева крв во виното,
со кое се опивам секој миг,
час,
ден и ноќ,
колку и да посакувам,
не сака да не раздени во ниедна солза,
врз лицево од мермер,
кое дише слободно,
милувајќи дожд од жал и една бол,
горчлива,
која нема крај,
и крик последен,
во кој ќе најдам спас,
и ќе кажам моја си,
така е себично,
така обично,
но,
утеха се,
не ѕвездите на небото,
што се гледаат,
во нив,
дар ми се зборовите,
кои пишуваат една роза,
врз насмевката на космосот,
блиска на стиховиве,
кои се,
се што сум,
жив ангел,
од ноќта создаден,
после твоето раѓање.

 

[Prashina]

Bench klupa
Koga neshto ti se lupa
Najdi dobra bench klupa.
No i klupata srce ima
I kosmosot ja slusha
Nejzinata dusha.
Jadna dusha vo ovaa susha
Samo moze da e oskorusha.
Bench klupa so mnogu moznosti
Bez pogodnosti
Gjavolski e skupa
Ke ti bide muka.
I ovaa rima vo zima
Bez sneg
Vo vreme ludo
Ne e cudo sto za sex gimnastika
Osven dobra mastika
Treba i bezbojna plastika .
Bench, bench, bench
Te ceka bench klupa za da se odmorish
Za da ne gorish kolku i da bolish
Zasto bench klupa moze da se skrshi
I dobro se da svrshi.
Bench klupa so vino se odrzava,
So lupanje se podrzava,
Vo ovaa drzava samo taa ne e skrzava.
O moja dobra bench klupo
Ne e mnogu glupo
Iako e skupo
Da te cuvam tajno
Da te glancam sjajno
Da ne bides lajno.
Moja dobra bench klupo
Ponekogash sum zajko
Ama sladok zajko
Lele majko.
Bench klupa e lek
No i taa ima vek
Dava dobar shmek
Samo da ne e mek
Vo zivotot klet.
Ooooo bench bench bench
Mora malo da se lupa
Posredstvom MUPA.(ministerstvo unitrashnjih poslova)