Делот на арнаутската заедница кој се пали на голема албанија, во комбинација со средновековната масовна псисохолија на колективниот арнауцки идентитет - има сериозни намери да направи голема држава на качаци, разликата со античко-библискиот народ е во тоа што арнаути има околу 6 милиони во регионов и што ордедени кругови кај нив се подготвени финансиски и воено да се обидат тоа да го остварат.
Тука доаѓа и лобирање на нешто поетаблирани ликови од арнауцка дијаспора, дипломатија и пари од сомнителни дејанија...
Наталитетот е уште една причина, иако е намален и кај нив а минус им е масовното бегање во иноземство.
Античките маќедонци се некаде околу милион, на последниот попис пред 14 години биле 1,3 милиони, плус нешто малку по комшискиве земји, можеби 1,5 милиони, од нив се иселени значаен број така да доаѓаме до споменатиот милион, као и до барем 5 према 1 во корист на качаците.
Заедно со економскиот ужас и наталитетниот мрак, тоа не дава шанси за да концептот за обединета Македонија заживее надвор од тв-програмите на ТВ Сонце, историски лупетања на бабетини и алапачи како Ачковска или пациенти како Ниче Македон и муабети пред виртуелни и ирл кооперации...
Да беше обратна ситуација....well...
Значи разликата е во прагматичните елементи а не во идеолошките разлики.
Затоа лично отсекогаш сум бил непријател на историски митологии на национална база.
Противотров би била историјата на поединецот низ вековите, маките и страданијата прикажани низ лични судбини на поединци и семејства, од лудачките соништа на Кајзер Вилхелм кои чинеле 21 милион раја по светот па се до мизеријата на екс-ју војните 1991-2001 кои одзеле барем 200К раја, на крај сите посиромашни и подјебнати до даска... освен олигархијата која ги фура тие митови.
П.С. После две години на форумов се научив да ставам мулти-цитат
