Вчерашниот ден замина,
но јас знам каде е сокриен,
замина и ти,
ми остави зборови недоречени,
од твоите очи,
што со ноќта срцево го гаснат,
како последната канделабра,
што во утрината се гаси,
расеана во илјада бои и една капка,
од твојата солза нерасонета,
која стрела во срцево,
што минути брои,
во ритам на часовникот застанат,
за допирот твој кој не постои,
запишан на туѓо небо,
од груби раце,
што низ облаци те рони,
а ти,
ја натопуваш душата моја,
со твојата,
да го навадиш нежно немирот,
спокој да никне од него,
како дар,
за далечините,
со кои сме родени,
и поделени,
во една ѕвезда,
што на небото самува,
со нас и засекогаш,
заречена.
но јас знам каде е сокриен,
замина и ти,
ми остави зборови недоречени,
од твоите очи,
што со ноќта срцево го гаснат,
како последната канделабра,
што во утрината се гаси,
расеана во илјада бои и една капка,
од твојата солза нерасонета,
која стрела во срцево,
што минути брои,
во ритам на часовникот застанат,
за допирот твој кој не постои,
запишан на туѓо небо,
од груби раце,
што низ облаци те рони,
а ти,
ја натопуваш душата моја,
со твојата,
да го навадиш нежно немирот,
спокој да никне од него,
како дар,
за далечините,
со кои сме родени,
и поделени,
во една ѕвезда,
што на небото самува,
со нас и засекогаш,
заречена.
Последна промена: