Во тишина, премногу те љубам. Кротко на две минути по полноќ под онакви прострирки каде што љубов одекнува со себичност врз сите заспани тела. Во тишина без срам шепотам ,,те љубам'' и устите на сонот ги фаќам со завршетоците на моите очни крајчиња. Низ тишина те љубам зошто не ми кажувај, о не...