Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)

[lina.l]

Ја сретнав денес. Се вратила. Те оставила. Рече јас сум била повеќе присутна во вашата врска отколку таа. Рече дека рингтонот на телефонот ти е let her go- passenger и не успеала да го смени. Рече дека сеуште имаш на десктоп наше фото. Жал ми падна за неа. И горда сум на себе што не ми потекоа солзи како порано. Што го примив тоа достоинствено и без преголема болка.
Жал ми е и за тебе. Штета што не го сфати сето тоа додека таа ти ја грееше постелата, а јас те чекав да се јавиш. Се држев за тебе како давеник за сламка зашто многу сакав да успееме, а ни гумата што ми ја фрли не успеа да ме спаси од тонење. Ама не се удавив. Изронив појака, похрабра. Љубовта може да те уништи, но разочарувањето ќе те направи посилен од било кога.
И да, сакам да патиш како јас што патев, сакам да почувствуваш се' она што јас го поминав. И сакам да соберам храброст кога ќе се појавиш пред мене во лице да ти плеснам " Ѓубре едно, доцна е за се' ". Почнав да живеам , подобро од било кога. Научив да уживам во малите работи. А ти? Ти никогаш нема да научиш. Жал ми е.

 

[Mameha]

Браво ја уби другата во мене. Сега ќе бидам пак онаа стара, ладнокрвна, безчуствителна, која не гледа ништо пред себе!!!

 

[Lena]

Тишина во мене.
Се е тивко,се избалансирано.Се доближуваш.Го сокривам погледот.
Тишината е нарушена од вибрациите на срцето...Туп,туп..туп,туп.
Го сакам тој момент,можеби затоа што е единствениот кога свесно го доживувам шепотот..не,не шепотот туку вриштењето на срцево..по тебе.

 

[Prashina]

Те сретнав денес на скалите на нашите соништа. Се разминавме. Ми довикна и ми рече-ајде малечка да сонуваме.
Одиме во различни насоки -дофрлив. И не те љубев. Ме ослободи од ропството наречено љубов.
Што ти е ?- ме праша.
Си одам од бродот кој потонува.
Зар можеш ?-се збуни.
Грешна проценка сонувачу, порано ништо не можев без тебе , а сега се ми е поубаво само без тебе.
И продолживме да одиме по скалите на нашите соништа, но во спротивни насоки.

 

[Prashina]

Vo mojata gradina so chempresi,lavanda i temjan,edna cresha cheka na tebe da rascveta.

 

[Doreah]

Кревам раце. Се откажувам.
Не ми е криво за целото време и труд што го вложив во ова. Криво ми е што не го добив фидбекот кој го очекував. Кој го заслужував.
Не си крив ни ти. Едноставно си таква личност. Од една или друга причина, не сакаш да се дадеш целосно, не сакаш да се отвориш, да бидеш ранлив и гол.
Убаво ми е со тебе. Ама не ми е совршено. А после се низ што поминав, заслужувам совршенство. Заслужувам некој кој ќе ми го посвети целото внимание на светот. Некој кој ќе ме разгалува. Кој ќе ме засмева. Кој не само што ќе ми ги симнува ѕвездите, туку ќе ме качи и до месечината. Некој кој ќе ми го буста егото. Кој ќе ме прави да се чувствувам како принцеза. Како најпрекрасната жена на светот. Ми треба некој кој ќе наоѓа време за мене, наместо изговори. Ми треба некој кој нема да се плаши да се внесе целосно. Некој кој нема да се плаши да чувствува. Да ризикува да биде повреден. Ми треба некој што ќе може бар на момент да го исклучи разумот и да го вклучи срцето. Некој што ќе ме смета за привилегија, а не за обврска. Некој што за мене ќе прави луди работи. Некој кој ќе прави да се чувствувам посебна. Некој поради кого секое утро ќе се будам со насмевка на лицето. Некој со кого ќе шетам на дожд. Со кого ќе искачувам планини. Со кого ќе танцувам на покрив од зграда. Ми треба нешто вистинско, искрено, детско, лудо, диво, непромислено, жешко. Ми требаат дела, а не празни зборови.
Кажи ми те молам, ќе можеш ли да ми го пружиш сето ова? Некогаш? Никогаш?

 

[Marijaaa]

Има родендени што никогаш нема да ги заборавам. А одамна не ги честитам.

 

[Lena]

Крај на илузијата.
Ја скршив и конечно се разбудив.
Посилна сум од чувствата па и од мислите.
Те пуштам од себе.
Време да живеам.

 

[Prashina]

Sekogas na kraj ostanuva nedopieno vino,nedoreceni zborovi,skrieni solzi i glupi frazi so zborot ke...koi nikogas nemaat ostvaruvanje i nekoj koj misli deka moze sekogas se.Podobra e vistinska samotija od iluzija na prijatelstvo.Site se menuvame,no za zal nekoi na losho.

 

[Makedonec]

Што се случи што те натера да заминеш од тука?
Што се случи, кој згреши овој пат?
Дали она што ти го понудија а не е љубов ти го прифати како љубов?
Зошто љубовта дозволивме да премине само во заборавен збор?
Заборавен збор кој не го искористивме во приказната.