Тоа што среќата е релативна работа нема врска со муабетот, погрешно си разбрала.Среќата е состојба на мозокот,на душата, и кога ќе ја доживееме брзо ни се "лизнува од раце" за да се вратиме во претходната состојба во која трагаме по неа.За мене тоа што претставува среќа може за некој да претставува банална работа или глупост,ако јас сум среќна што моето дете завршило средно училиште тоа за некој родител не е доволно за среќа,него упорно сака детето да му стане доктор на науки и неможе да се помири што детето несака повеќе да учи.....Ме мрзи да пишувам,но сакам да ти кажам дека среќата е различна кај секој човек исто како и задоволствата,некој ужива во сладолед,некој сака чоколадо,а има луѓе што несакаат ни едно ни друго....се задоволуваат со други работи.Потполно среќен човек не постои затоа што не може да се задоволат сите потреби за задоволство.
А она што го болдирав... човек за да биде среќен треба да ги одбегнува задоволствата. Предходно ти дадов прост пример.
Лена убаво напиша, дека за да доживееш слободата, мораш прво да ги препознаеш границите. Едноставно кажано, ако целиот свој живот си ги задоволуваш телесните потреби, можеш да се збогуваш и од слобода и од среќа.
Зарем не разбираш дека задоволувајки се само покажуваш колку многу им робуваш на сетилата?