Духови

Дали верувате во духови?

  • Верувам/Имам видено

    Гласови: 47 61.0%
  • Не верувам

    Гласови: 28 36.4%
  • Не сум сигурен/на/Ќе објаснам подолу

    Гласови: 2 2.6%

  • Вкупно гласале
    77

JaMi

Староседелец
22 февруари 2012
6,527
14,438
1,683
Таму каде што треба
Neznam sto da mislam za duhovi dali postojat i jas cesto se prasuvam i veruvam i neveruvam.
Imam sedeno noke na grobista bas za zadusnica letna neli onaa sto se sedi veruvajki deka ke te dojde duhot na toj sto mu sedite na grobot neli i imase i drugi luge tamu i nisto ne se sluci.
A vo son porano cesto mi se slucuvase kako nesto da me kako da ojasnam kako da legnuva vrz mene nesto cuvstvuvav tezina gusenje celo telo mi se paralizira e sea e cdno sto takvata sostojba te osvestuva probuden si svesen si i kade se naogas i sto ti se slucuva i se obiduvas da mrdnes ili vikas pomos no samo se napnuvas glas nema a i vilicite ukoceni. Ova obicno go primetiv koga spiev sama vo temnica.Posle nekolku vakvi slucki spiev vo soba so tatkomi i ednas taka mi se sluci i davam se od sebe da viknam po tatko mi za pomos ama nemozam i samo ja slusam vratata od sobata se otvara i kako sustestvovo da izbega od mene i mi se opusti telovo i go gledam tatkomi vleguva vo soba i cela takva isplasena mu vikam kaj bese vika do vece i si vikam kako da me izdemnalo sustestvoto koga ke ostanam sama tolku sum bila dve minutu sama i togas vleze tatko mi cudno kako iscezna neznam sto bese ama bese zlo. Mnogu sum gi analizirala ovie situacii i sum slusnala od postari deka vakvite zli senki se hranat so stravot na covekot. Koga prestanav da se plasam, vsusnost kako da se naviknav da se boram so neznam ni kako da go narecam, kako da bese se poslabo i poslabo sustestvoto i sega retko mnogu retko mi se slucuva taka. I neznam sto da mislam za ova ama strasno i opasno e ti go rasipuva sonot nekogas ke se razbudev so site sili i ako zadremev pak pak me napagase ke se razbudev pa pak ke me napadne imalo noki koga ocite sum gi drzela so race da ne mi se zatvora. Ima i mnogu drugi slucki sto mi se desavale ama pak nekako se dvoumam dali postojat ili ne.
http://doktori.mk/element/view/5175708ce75b5/paraliza-na-sonot
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: bonboonka and violetmoon

Mnogo Bitno

Староседелец
9 февруари 2015
1,801
810
1,133
Skopje
Вилијам Вилмер, офтамолог кој работел во Вашингтон во почетокот на дваесеттиот век, бил еден од најдобрите доктори за очи во неговото време. Меѓу неговите пациенти биле осум различни претседатели, од Вилијам Меккинли до Френклин Рузвелт. Освен тоа, ги лечел и Чарлс Линдберг, познат авијатичар, Џозеф Пулицер, и безброј успешни Американци. Но, неговиот најголем успех било тоа што во 1921 успеал да го убеди престижниот весник за офтамологија да објави приказна за духови. Приказната му била кажана на Вилмер од негов пациент, кој го идентификувал како госпоѓа Х., за да ја заштити нејзината приватност. Чудните нешта кои ги искусила таа и нејзиното семејство започнале во 1912, набрзо откако таа, нејзиниот сопуг и нивните деца се преселиле во голема куќа во која никој не живеел една деценија. Куќата немала електрична енергија, била осветлувана од ламби и загревана од стара печка во подрумот. :)

Јас и мојот сопруг живеевме само неколку денови во куќата кога започнавме да се чувствуваме депримирани. Подот беше покриен со дебели теписи кои го апсорбираат звукот на слугите на семејството кои ја работат својата работа. Оваа тишина беше вознемирувачка. Но, пострашни беа звуците од стапала на луѓе кои не беа таму, или барем не можеа да се видат со голо око. Едно утро, слушнав чекори во собата над мојата глава. Побрзав по скалите и на мое изненадување, собата беше празна. Отидов во следната соба, а потоа и во сите соби на катот, и потоа и на катот над тој, за да откријам дека бев единствената личност во тој дел од куќата. “

Чудната моќ на куќата растела со времето. Наскоро, целото семејство страдало од болки во главата и умор, а кога тие легнувале да одморат, главоболките и уморот се влошувале. Децата биле најмногу погодени. Тие биле бледи речиси цело време, се чувствувале изморени и болни и имале слаб апетит. Тие имале соба за играње на третиот кат, но и покрај многубројните играчки, тие молеле да играат во спалната соба.

Во декември годината, госпоѓата Х. и децата биле толку истоштени што одлучиле да отидат на кратко патување, додека сопругот останал дома. Одморот направил чуда за жената и децата, но кутриот господин Х. бил повознемирен од било кога. Чудни и необјасниви звуци го вознемирувале во текот на ноќта и не му дозволувале да спие. Често пати се будел од ѕвонење на предната врата, но кога станал да отвори, немало никого. Истото се случувало и со телефонското ѕвонење. Некоја вечер се разбудил од звуците на противпожарна патрола која застанувала во непосредна близина. Побрзал до прозорецот и открил дека улицата е пуста и тивка.

Сите слушале звуци, но никој не видел дух... се’ до јануари 1913. Госпоѓата Х. го видела прва. „Едно утро, како што поминував од собата за цртање во трпезаријата, бев изненадена кога видов една чудна жена со темна коса и облечена во црно на другата страна на собата како доаѓа кон мене. Како што тргнав кон неа, таа исчезна. Ова се случи три различни пати.“ Дрига ноќ, една од слугинките се разбудила и видела стар човек и млада жена како седат на крајот на нејзиниот кревет и гледаат во неа. Таа лежела парализирана се’ додека невидлива рака ја допрела по рамото и таа одненадеж можела да стане. Како што станала, човекот и жената исчезнале. Една друга ноќ, господин Х. бил разбуден од прсти на дух кои се обидувале да го задават за вратот.

Доколку само една личност гледала и слушала чудни работи, тоа би се претпоставувало како имагинација на личноста. Но, сите во куќата слушале чудни звуци и гледале привиденија. Што и да се случувало во домот, било вистинско. Кога семејството ги контактирало претходните сопственици, разбрале дека истото се случувало многу години.

Докторот кој го посетил семејството во домот имал поинаква дијагноза. Тој тврдел дека мебелот е загаден со јаглерод моноксид, што може да биде фатален. Семејството го сменило мебелот и ја исчистило куќата со професионалци и кога се вратиле повторно во домот, звуците не биле таму. Како духовите биле поврзани со отровот, се’ уште не е познато
 

escape

Староседелец
20 октомври 2012
2,285
2,372
1,153
Skopje
www.facebook.com
Не верувам во духови ниту па ќе верувам, не сум ни видела, а тешко и дека ќе видам ја вака не ги приметувам луѓето не па духови да гледам :D
но во последно време т.е последниов период не секогаш но доста често кога си легнувам некој ко да ми дише во лицето поточно издишува, го осеќам здивот. Далеку сум од прозорот за да се некои струи, а и да би биле нема само на лицето а низ цело тело би ги имало.
Немам појма што би можело да биде ама таман ми доаѓа за добра ноќ малку ладен воздух.
 
Последна промена:

Mnogo Bitno

Староседелец
9 февруари 2015
1,801
810
1,133
Skopje
Ти едноставно си го рестартирала компјутерот,а екранот по грешка не си го исклучила :nah:cool:
 

incule

Староседелец
5 јануари 2015
740
128
1,053
30
Не верувам,глупости се тоа
 

Ѕвездичка

Староседелец
21 март 2016
1,102
969
1,133
Не верувам, за секоја ситуација има објаснување.
Луѓето што живеат во страв секогаш слушаат нешто или нешто гледаат. Ништо нема, само тие така се поставуваат затоа што се исплашени.
Исто така не ја исклучувам можноста да кажам дека некои анксиозни и депресивни личности кои земаат лекови, се склони да слушаат и да перцепираат абнормални работи. Сигурн сум дека во сите такви случаи лицето е под дејство на лекови, кои ги зема прекумерно.